طناب‌بازی یکی از روش‌های مناسب برای افزایش مصرف انرژی است و تمامی فواید هر فعالیت فیزیکی هوازی را دارد...
این ورزش مفرح كه خانم یكرنگیان از آن به‌عنوان ورزشی كارآمد یاد می‌كند از تنوع بسیاری در تکنیک‌های ورزشی برخوردار بوده و حتی دارای فدراسیون جهانی است. جالب است بدانید كه هر دقیقه طناب‌بازی در یک فرد به‌طور متوسط باعث مصرف حدود 10 تا 12 کیلوکالری انرژی می‌شود. این انرژی معادل انرژی مصرفی در ورزش دو با سرعت حدود 10 کیلومتر در ساعت است که سرعت بالایی به حساب می‌آید. البته لازم به ذکر است كه بهترین راه لاغری محدود كردن مواد غذایی دریافتی بوده و ورزش تنها به‌عنوان مکمل در کنار رژیم غذایی توصیه می‌شود.
این ورزش باعث افزایش ظرفیت قلبی تنفسی شده و به دلیل فشاری که بر استخوان‌های اندام تحتانی وارد می‌کند، خاصیت ضدپوکی استخوان دارد و موجب تقویت عضلات و تاندون‌ها می‌شود. بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بی‌تحرکی هستند، می‌توانند ناراحتی خود را به کمک طناب‌بازی درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند. طناب‌بازی برای افراد سالم ضرری نداشته اما توصیه می‌شود کسانی که مشکل ارتوپدی اندام تحتانی دارند، خانم‌های باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابه‌جایی‌شان وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج‌شان طناب‌بازی نکنند.


درضمن، تصور اینکه طناب‌بازی باعث شل شدن اندام‌هایی مانند سینه می‌شود درست نیست اما پوشیدن تاپ‌های چسبان می‌تواند تاثیرات احتمالی تروماهای وارده را در خانم‌ها کمتر کند.

هر کس متناسب با توانایی هوازی‌اش می‌تواند برای خود برنامه‌ای را در نظر بگیرد اما در غیرورزشکاران 5 دقیقه پیاده‌روی و 1 دقیقه طناب زدن به دنبال آن مناسب است و فرد می‌تواند این مجموعه (5 دقیقه پیاده‌روی و 1 دقیقه طناب زدن) را به هر تعداد که می‌تواند تکرار کند. اصولا این ورزش را می‌توان یک روز در میان انجام داد و رعایت تعادل در شدت، مدت و دفعه‌های ورزش متناسب با وضع آمادگی جسمانی فرد ضروری است.

استفاده از کفش مناسب نیز مهم‌ترین موضوع در ورزش طناب‌بازی بوده و معمولا کفش‌های cross-training که دارای کفی انعطاف‌پذیر هستند برای این منظور مناسب‌اند.
باید توجه داشت که علاوه بر کفش، سطح زمین هم باید پوشش مناسبی داشته باشد. به همین دلیل استفاده از متد‌های ورزشی توصیه می‌شود. به یاد داشته باشید که داشتن کفش مناسب، پوشش کف محل انجام تمرین و یادگیری تکنیک فرود آمدن روی نوک انگشتان پا می‌تواند صدمات احتمالی ناشی از این ورزش را به حداقل ممكن برساند.