اولين سنگ بناي تاسيس دانشکده فرماندهي و ستاد در نيروهاي مسلح ايران در سال 1312 ه. ش. در محل فعلي و با نام "دانشگاه جنگ" نهاده شد.
در ابتدا يک گروه پنج نفره از افسران فرانسوي به عنوان کادر هيأت علمي و به منظور برنامه ريزي آموزشي و تدريس به استخدام ارتش ايران درآمدند. سرپرستي گروه ياد شده را نيز يک ژنرال فرانسوي به نام "ژاندر" بر عهده داشت که مسئوليت مديريت آموزش دانشکده به وي محول گرديده بود. اين گروه تحت فرماندهي يکي از امراي ايران به فعاليت در اين زمينه مشغول شد.
پس از اتمام ساختمان و تأسيسات، اولين دوره آموزشي در اول مرداد ماه 1314 ه.ش. رسماً گشايش يافت.
دروس نظامي دانشکده عبارت بود از: آموزشهاي توپخانه، تاکتيک پياده نظام، مهندسي، سواره نظام، و زره پوش. در آن زمان اين دانشکده در حومه تهران و در محيط مشجر بسيار بزرگ و وسيعي قرار داشت که به نام باغشاه معروف بود و در زمان خود به دليل وجود بخشي از کاخهاي سلطنتي قديمي از اهميت خاصي برخوردار بود. اين محل بعداً به پادگان نظامي تبديل گرديد و در محدوده آن دانشگاه جنگ و مراکز آموزشي ديگري مانند دبيرستان نظام و دانشکده افسري ساخته شد.