حلقه های آبی، سیاه، زرد، قرمز و سبز که یکی از شناختهشدهترین نمادها در دنیا هستند، به طور متعارف بیانگر پنج منطقه دنیا هستند که در بازیهای المپیک شرکت دارند:
آمریکای شمالی و جنوبی به عنوان یک منطقه به همراه آفریقا، استرالیا، آسیا و اروپا.
کمیته بینالمللی المپیک بیان میکند که نماد المپیک بر عنصر بینالمللی جنبش المپیک، هنگامی که ورزشکاران از سراسر دنیا دیدار میکنند، تاکید میکند.
بر اساس منشور المپیک،”نماد المپیک نمایانگر فعالیت جنبش و بیانگر اتحاد پنج قاره و دیدار ورزشکاران از سراسر دنیا برای بازیهای المپیک است.”
اما این شش رنگ، اگر رنگ سفید پسزمینه را هم در نظر بگیریم، در پرچم المپیک نماینده رنگهای گوناگون در پرچم ملتهای رقابت کننده در بازیهای المپیادهای اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم است.
به گفته دیوید یانگ مورخ همچنین احتمال دارد که این حلقهها نماد پنج المپیادی باشند که پیش از سال ۱۹۱۴ برگزار شدند.
هر رنگ، بر خلاف تصور رایج، به قاره خاصی مربوط نیست؛ به علاوه از لحاظ فنی هم هفت قاره روی زمین وجود دارد و نه پنج قاره.
پیر دو کوبرتن، بنیانگذار بازیهای المپیک مدرن، در ۱۹۱۳ نوشت: “این حلقهها یک مظهر واقعی بینالمللی است.” او از متحد کردن مناطق مختلف دنیا سخن میگفت و نه قارههای مختلف.
در بازیهای زمستانی سنتموریتس در سال ۱۹۲۸ در سوئیس بود که برای اولین بار حلقههای المپیک در پوستر المپیک به نمایش درآمد، اما تا المپیک تابستانی ۱۹۳۶ در برلین طول کشید تا این نماد به طور گستردهای رایج شد.
منبع : همشهری آنلاین