عاشقانه های آرایلی . . .

در دنیای عاشق هایی از جنس بازی با کلمات

اعتراف می کنم !

عاشقی نمی دانم . . .

گفتی :

دوستت دارم!

و من به خیابان رفتم.

فضای اتاق برای پرواز کافی نبود . . .

وقتی می خواهمت و نیستی

اتفاق خاصی نمی افتد!

فقط من

ذره ذره

ایوب می شوم . . .

یکی بود

.
.
.
.
هنوزم هست

.
.
.
.
.
و همیشه به یادته !

بگو نبارد برف !

این همه سپید ننشیند بر زمین . .

حالا که رد پای ما

کنار هم جفت نمی شود . . . !

برگشتنت همانقدر محال است

که خیال می کردم

رفتنت . . .

سنگ ها شاید!

اما گنجشک ها هیچ وقت مفت نبوده اند. . .

قلبشان همیشه می زند . . . !

پاییز

فصل رسیدن انارهای سرخ است.

و انار چه دل خونی دارد

از رسیدن . . .

خوشحالم که ساعت ها را جلو کشیده اند!

حالا یک ساعت کمتر از همیشه نیستی . . .

جا گذاشته ام دلی !

هر که یافت

مژدگانی اش تمام زندگی ام . . .

پای لرز عشقت نشسته ام . . .

خربزه ی شیرینم !

به جای سرزنش من به او نگاه کنید!

دلیل سر به هوا بودن زمین، ماه است . . .

گور پدر آزادی!

من با اسارت سرخوشم

تاوقتی که در حصار تن تو

یک اسیر بی دفاعم . . .