اشعار و پیامک ها به مناسبت ماه مبارک رمضان

صاحب <<حی علی>> لقمه نوری برسان

سحر از راه ر سیدست اذان را چه کنم ؟

کاشکی سبکتر شوم از سایه خویش

آفتابا تو بگو خواب گران را چه کنم ؟

**********************************************
رسید ماه مبارک خدا! رهایم کن

دراین زلالی پاکیزه با صفایم کن


به تنگ آمده ام از خود دروغینم

به خود بخوانم از خود خدا جدایم کن


سحر به برکه جذاب جلوه راهم ده

غروب ماهی دریای ربنایم کن


کسی به داد صدای نجیب من نرسید

صدات می کنم ای هم صدا! صدایم کن


هزار آینه در جان من غزل می خواند

خدا! دوباره همان روح بی ریایم کن


مرید طاعت بیگانگان چرا باشم ؟

خدا معاشر رندان پارسایم کن


اجابت از تو دعا از تو همتی یارب !

دوباره عزم سفر کرده ام دعایم کن

روزه هایم اگرچه معبوب است

رمضان است و حال من خوبست


رمضان است ومن زلالم باز

صاحب روزی حلالم باز


می زند موج بیکران در من

پهنه در پهنه آسمان درمن


چشمهایم ندیدنی را دید

زمضان است من پر از خورشید


الفتی پاک با سحر دارم

تشنه لحظه های افطارم


رمضان است و گفتنم هوس است

راز از تو شنفتنم هوس است


از تو ای بامن آشنا ازتو

از تو ای مهربان خدا از تو


ای خدایی که جود آوردی

از عدم در وجود آوردی


ای خدایی که هستیم دادی

حرمت حق پرستیم دادی


ای سوال مرا همیشه جواب

ای سبب! ای مسبب! ای اسباب !


پیش پایم همیشه روشن باش

با تو ام تونیز بامن باش

پیامک

ماه عفو است و محتاج دعایم ، زعمق دل دعایی کن برایم

اگر امشب به معشوقت رسیدی، خدا را در میان اشک دیدی

کمی هم نزد او یادی زما کن ،کمی هم جای ما او را صدا کن

بگو یارب فلانی رو سیا ه است ، دو دستش خالی غرق گناه است

بگو یارب تویی دریای جوشان ، دراین شب رحمتت بر وی بنوشان

پیش پایم همیشه روشن باش

با توام تونیز بامن باش


در نگاهم گناه می جوشد

تو نپوشی کسی نمی پوشد


بامن ای مهربان مدارا کن

گره از کار بسته ام واکن


رمضان است وزنده ام ،هستم

گفتگو باتو دارم مستم


مستم از شربت وشرابی ناب

صمغ خورشید و شیره مهتاب


از شرابی که قسمت من بود

مثل من بود صاف وروشن بود


از شرابی شبیه آزادی

لطف کردی خودت فرستادی


از شرابی که درد می افزود

نه زمینی نه آسمانی بود

پیا مک

روزه یعنی بر جهانی تاختن

ازهمین خاک آسمانی ساختن

روزه یعنی میتوان آبی شدن

همدم شبهای مهتابی شدن

************************************************** ***
رمضان آمد و ما خانه دل را بتکانیم

اشکی زسر صدق بریزیم

ونفس زشیطان برهانیم

************************************************** **
این هلال از طرف باغ جنان می آید

هوش باشید که ماه رمضان می آید

در شب اول این ماه پی ماه مرو

ماه این ماه شب نیمه آن می آید

حكمت روزه داشتـن بگـذار

باز هم گفته و شنیده شود


صبرت آمــوزد و تسلط نفـس

و ز تو شیطان تو رمیده شود


هر که صبرش ستون ایمان بود

پشت شیطان ازو خمیده شود


آفتــــاب ریــاضتی که ازو

میوه معرفت رسیده شود


چه جلایی دهد به جوهر روح

کادمی صافی و چکیـده شود


بذل افطار سفره عدلی است

که در آفــاق گستـــریده شود


فقر بر چیده دارد از خوانـی

که به پای فقیر چیده شود


شب قدرش هزار ماه خداست

گوش کن نکتــه پروریـده شود


از یــکی میــــوه عمـــل کـــه درو

کشته شد، سی هزار چیده شود


گر تکانی خوری در آن یک شب

نخـل عمــر از گنـه تکیـده شود


مفت مفروش کز بهای شبی

عمرهـا باز پـس خـریده شود


روز مهلت گذشت و بر سر کوه

پرتــوی مانـده تــا پریــده شـود


تا دمی مانده سر بر آر از خواب

ور نه صور خــدا دمیـــده شــود

شهريار

رمضان است وماه نیمه بدر

شب تقسیم زندگی شب قدر


شب قدر است ومن همان تنها

دورم از هی هی و هیاهوها


نیست قرآن برابرم امشب

دست مولاست بر سرم امشب


ای خدای بزرگ و بنده نواز

خالق خلسه های راز ونیاز


اولین اشتیاق شوق انگیز

آخرین شوق اشتیاق آمیز


میچکد شور تو از آوایم

میزنی موج در دعاهایم


های تو هوی من مرا دریاب

خسته ام خسته ای خدا دریاب


شب قدر است می کنی تقسیم

برسان سهم دوستان یتیم


سهم من چیست ؟ بندگی کردن

پاک و باکیزه زندگی کردن


بار من ای یگانه سنگین است

سبکم کن که سهم من این است

اسفندنه

درشاه راه وصل به معبود اگر کوله بار دعایتان جدا داشت مارا فرا موش نکنید

**********************************************
شب قدراست مناجات ودعا کن
زسوز دل خدایت را صدا کن
به وقت اشک با قلب شکسته
مراهم با گنهکاران دعاکن

ماه روزه بود وماه پاره ای از ورای ابرها پدید شد

آفریدگار عشق و عقل شادمان از آنچه آفرید شد


آسمانیان فراز آمدند، روزهای رفته باز آمدند

دستها به اهتزاز آمدند، خانه علی پر از امید شد


مجتبی که شیعه رسول بود اولین ودیعه بتول بود

از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید شد

رمضان است و ماه نیمه بدر

شب تقسیم زندگی شب قدر


شب احیا تو با منی آری

من بخوابم اگر ، تو بیداری


لطف داری به دست کوتاهم

می دهی آنچه را که می خواهم


ای خدا ای خدای پنهان فاش

هم دراین جا تورا ببینم کاش


تا بمیرم زلال دل بیدار

مرگ من را به دست من بسپار


بسپارش به من به آگاهی

تا بمیرم چنان که می خواهی


بعد یک عمر خون دل خوردن

مطلع کن مرا شب مردن


چون علی در سحر رها بی تاب

قسمتم باد مرگ در محراب

چون علی در سحررها بی تاب

قسمتم باد مرگ در محراب


ای خدا ای خدای نومیدان

زنده تا همیشه جاویدان


ای سزاوار گریه و خنده

مهربان هماره بخشنده


پاکبازم اگرچه گمراهم

از تو غیر از تورا نمی خواهم


بار تشویش از دلم بردار

و قنا ربنا عذاب النار


شب قدراست ومن چنین بی تاب

افتتح یا مفتح الابواب

روزه رسید ،در نفس من ظهورکن

دعوت مرا به سفره افطار نور کن


نزدیک می شوم به تو ای جوهر جمال

از من مرا به حرمت اینماه دور کن


جان مرا در آینه شستشو بده

چشم مرا بلور، خدایا ! بلور کن


گهواره ام تو بوده ای حی لا شریک

آماده ام برای تماشای گور کن


حرکت حقیقی است که معنا نمی شود

شاعربه هر چه می رسی از آن عبور کن


امیری اسفندقه