مشاعره با اشعار خودتون

با سلام خدمت همه دوستان
در این تایپک قصد داریم اگر دوستان همراهی بفرمایند مشاعره ای را انجام دهیم که تا حدودی متفاوت باشد البته نیازی به آشنایی زیاد با شعر و شاعری هم نداره .شاید هم یه دیوانی ازش بیرون بیاد:39: برای روشن شدن بیشتر موضوع قوانین ذیل رو مطالعه کنید

1. قالب شعری و تعداد ابیات اصلا مهم نیست (نیازی نیست مثنوی و قصیده بسرایید:39: . اگه دوست داری شعر نو بگید) میتونید حتی یه بیت بگید
2. شعری که میگید باید با حرف آخر شعر نفر قبلی شروع بشه تا جنبه مشاعره داشته باشه
3. میتونید قسمتی از شعر دیگران را سرقت ادبی کنید و بقه را از خلاقیت خودتان خرج کنید (برای نمونه اینکارو میکنم)
4. با توجه به اینکه روح همه دوستان لطیف و با صفاست اگه ممکنه از قرار دادن عکس بهمراه شعرتون اجتناب کنید تا موضوع اصلی تحت شعاع قرار نگیره
5. میتونید با شعرتون جواب نفرات قبلی تون رو هم بدید فقط احترام همدیگر رو نگه دارید

حالا من استارت کارو میزنم و بقیه به شما می سپرم . با تشکر از همه دوستان

تو را میبینم و دردم زیادت می شود هردم
تو را نابینمم دل را چه سان آرام کنم هردم
بقای عمر فانی را زچشمانت طلب کردم
ندانستم که یادم نیز زان دل نگذرد یک دم

منم آنکه در این تالار ٬ زدم تایپک از این اشعار


بدان امید که باز آیید ٬ بگویید شعر ها بسیار


ولیکن ظاهرا ذوقی ٬ نمی باشد در دلها


پس این تایپک ببندم من ٬ بدین رای و نظر اظهار

:109::74:

خبرت هست که در شهر شکر ارزان شد
خبرت هست که دی طی شد وتابستان شد
خبرت هست که در pnu شاعر کم پیدا شد
خبرت هست که این پیج چه قدر سنگین شد
خبرت هست که این شعر از کوشیدن شد و نه جوشیدن
خبرت هست که شاعری وام گرفت و شعرش آرام شد
خبرت هست که این شعر چه قدر بی وزن شد
خبرت هست که ذوقی هست ولی حالی نیست
خبرت هست که وقت تنگ است و مجالی نیست
راستی خبرت هست که تو با استعدادی!!!!

روز خوش

یکی چون تو در این دوران ٬ که کس را ذوق شعری نیست

بگوید شعرکی کم وزن ٬ ولی بسیار با معنی است

تو آن حست بگنجاندی در این ابیات ٬ طوطی وار

ولی گر نمره می خواهی ٬ حسابت می شود چون بیست

بگفتی حال و وقتی را ٬ نمی باشد برای شعر

که من را نارود در کت ٬ " وقتی و مجالی نیست "!

کنون زین شعر تو را گویم ٬ همی تقدیر ها بسیار

که من را شد امید همره ٬ که شعری بر لبی جاریست

قیامت میکنی m جان ٬ بدین شیرن سخن گفتن

ولی آهی از آن دل کش ٬ که پرسندت برای چیست؟

بابا عجب ذوقی دارینا؟:74:

تو را با دیگری که گرم گفتگو بودی
با او آهسته می رفتی ولی باز هم غمگین بودی
تو که من را ستایش می کردی و تقدیر
چرا این کار کردی
تو که عشقت پاک و اهورایی بود
چرا من را رها کردی
تو که مجنون و لیلی می خواندی و فرهاد بودی
چرا عهد خود را فراموش کردی
تو که از بادی عرفان مست بودی و مدعی بودی
چرا اینگونه با من وداع گفتی
با دل تنگم چه بد کردی، گنه کردی
من ودلتنگی هایم و یادت سفری می خواهیم
سفری بی همراه تا ته تنهایی محض
در تنهایی خویش هر کجا لرزیدم از سفر ترسیدم
یاد می یارم که خدا را دارم
اکنون دیگر من نترسم که با او خو کنی
چون تو با من چه کردی که با او کنی

یاد چو باقی ست بگویم "سلام"
باز تو باشی که بداری مرام

زنده است این شمع ز الطاف تو
نور همی ساخته است کار تو

شرم بسی همره ما ساختی
زین همه لطفی که به ما تاختی

راستش این شعر اخیرت همی
فهم نگشته ست مرا یه کمی

قالب شعریت مرا سخت بود
درک مرا فارغ از آن بخت بود

کاش که این قافله را یار بود
چون تو کسی نیز در این کار بود

دلم پروانه اي شد در هوايت * به كوي تو پريد اندر نهايت

نگاهم را به سويت هديه كردم * مرا گفتي كه اين بر من كفايت

چشم افتد سر كوچه هر آغاز * تن و جانم دهد بر اين رضايت

تو را با آن زبان بي زباني * مرا گفتي هر آنچه تا قيامت

همي باور بكردم در خيالم * كه مرحم مي شود بر من صدايت

چرا آگه نبودم بر زمانه * كه گشتم اين چنين من بي كفايت

اگر بيگانه بودم من برايت * كنون هر گز نمي ديدم جفايت

تو را با اين همه جور و جفايت * به دل شايد نگيرم من خطايت

چطور بيد استاد ؟؟؟؟؟؟؟؟:39: