همه چیز در مورد اختراع ،پتنت، پته، مالكيت فكري ، مالكيت صنعتي، ورقه اختراع، اظهار نامه ، مباني حقوقي پتنت ، معاهده همكاري اختراع

چكيـده :
ثبت اختراع يا پتنت يا پته امتيازي است كه دولت و يا موسسه خاص در يك كشوربه مبتكران و مخترعان براي ايجاد يك ابداع نو وجديد كه از نظر اقتصادي حائز اهميت باشد اهدا مي كند . ثبت اختراع به طور كلي توليد و يا فرآيندهايي را در بر مي گيرد كه شامل جنبه هاي تكنيكي يا عملكرد جديد باشد . در واقع ثبت اختراع ، هر نوع بهره برداري مالي و اقتصادي از ابداع تا مدت زمان خاصي را در اختيار متكبر قرار داده و حق مالكيت آن را از ديگران سلب مي كند . در هر كشوري ثبت اختراع جزء حقوق داخلي آن كشور محسوب مي شود و امتيازاتي از طرف كشور مربوطه در اختيار فرد متكبر قرار مي گيرد . در صورتيكه ثبت اختراع جنبه بين المللي داشته باسد از حقوق بين المللي برخوردار شده ، ساير كشورها را از دخل و تصرف در ابداع ايجاد شده منع مي كند. اثري به عنوان پتنت قابل ثبت است كه در سطح جهاني نو و جديد باشد و در ضمن ظرفيت كاربرد صنعتي داشته و در شاخه علمي مربوط به خود به صورت عام بكار گرفته شود. شيوه نگارش ثبت اختراع (پتنت) از اهميت خاصي برخوردار است كه مي تواند نقش مؤثري در پذيرش ثبت نام داشته باشد. تصويب قانون ثبت علائم تجاري و اختراعات ايران در سال 1310 نشان دهنده قدمت و كهنسالي اين مقوله در ايران است . اما در تمام سالهاي گذشته ، اين قانون نتوانسته است فوايد مورد انتظار را براي كشور به همراه داشته باشد.هدف از ارائه اين مقاله آشنايي با مفهوم ثبت اختراع و قوانين و مباحث حقوقي مربوط به آن است.
كليد واژه : اختراع ،پتنت، پته، مالكيت فكري ، مالكيت صنعتي، ورقه اختراع، اظهار نامه ، مباني حقوقي پتنت ، معاهده همكاري اختراع .

مـقدمــه
هرگاه سخن از دارايي به ميان مي آيد ناخود گاه ذهن انسان به سمت مصاديق عيني مالكيت همچون پول ، زمين ، كالا و ... سوق پيدا مي كند، اين در حالي است كه در دنياي امروز نوع ديگري از مالكيت مورد توجه قرار گرفته است كه به مراتب از داراييهاي ملموس ، پر اهميت تر مي باشد و از آن با عنوان مالكيت فكري (intelle ctual property ) ياد مي شود . در واقع اين نوع دارايي محصول هوش انساني بوده و در مقايسه با ساير كالا ها و محصولات داراي خصايص منحصر به فردي مي باشد از جمله آنكه اين نوع دارايي نتيجه مستقيم كار فكري انسان بوده و در اثر مصرف از بين نمي رود و ديگر آنكه و ديگر آنكه به راحتي عرضه شده و قابليت تكثير دارد. مسلما به دست آمردن هر نوع مالكيت منجر به اخذ حقوقي خواهد شد و در زمينه دارايي هاي فكري حقوق مالكيت فكري پديد مي آيد . حقوق مالكيت فكري (IPR) در معناي وسيع كلمه عبارتست از حقوق ناشي از آفرينش ها و خلاقيت هاي فكري در زمينه هاي علمي ، صنعتي ، ادبي و هنري اين حقوق به دو حوزه تقسيم مي شود : يكي حقوق مالكيت صنعتي و ديگري حقوق مالكيت ادبي و هنري و حقوق جانبي آن كه به طور كلي از آن به حق نسخه برداري (كپي رايت) نام برده مي شود. در ميان مصاديق مختلف مالكيت صنعتي همچون پتنت ، علائم تجاري ، اسرار تجاري و .. ، ثبت اختراع به لحاظ نقشي كه در زندگي بشر و پيشرفت انسان ها دارد ، از اهميت خاصي برخوردار است. پتنت حقي انحصاري است كه در قبال اختراع انجام شده به مخترع يا نماينده قانوني او اعطا مي شود . به عبارت ديگر سندي است كه توصيف كننده يك اختراع بوده و بر اساس در خواست متقاضي به وسيله يك اداره دولتي يا يك اداره منطقه اي به نيابت از چند كشور صادر مي شود و حمايت قانوني و اختيار بهره برداري (توليد، استفاده ، فروش و صادرات ) يك اختراع را به صاحب آن در محدوده زماني خاص (عمدتا 20 سال ) اعطا مي نمايد . بايد توجه داشت كه پتنت مجوز توليد محصول اختراعي نيست بلكه تنها ديگران را از توليد آن باز مي دارد .
اختراعات ثبت شده در واقع در تمام شئونات زيست بشر سايه افكنده است . براي اينكه دارنده حق اختراع بتواند ديگران را از استفاده و توليد محصول يا فرآيند به ثبت رسيده منع كند ، حق اختراع به وي اعطا مي شود اما لازم است توجه شود كه دارندگان پتنت موظف هستند درازاي دريافت حمايت از اختراع ، اطلاعات مربوط به اختراع خود را در اختيار عموم قرار دهند تا بدنه دانش فني موجود در جهان تقويت شده و در نتيجه در افراد ديگر نيز نو آوريها و خلاقيت هاي بيشتر ايجاد گردد . بر اين اساس پتنت ها نه تنها از دارندگان خود حمايت مي كنند بلكه تأمين كننده اطلاعات ارزشمندي براي نسلهاي آينده محققان و مخترعان نيز مي باشند. دارنده حق اختراع مي بايست امتياز انحصاري خويش را فقط در جهت هدف مشروع و جبران سرمايه گذاريش در بخش تحقيق و توسعه بكار برد و قصدش صرفا مانع شدن از رقابت نباشد . براي اطمينان از اين امر قيد و بند قانوني وجود دارد بدين ترتيب كه اگر دارنده حق اختراع پس از يك دوره معين از اين حق به صورت اقتصادي بهره برداري نكند مجوز اجباري صادر خواهد شد . اختراعات ثبت شده يكي از شاخص هاي فناوري است . در اغلب موارد تقاضاي ثبت اختراع به فاصله كوتاهي پس از توليد يك نوآوري در خواست مي شود . پر كردن تقاضا نامه ثبت اختراع نشان مي دهد كه نوآوري بالقوه از ارزش اقتصادي برخوردار است و ميتوان براي دست يافتن به سود نهايي هزينه هاي آن را تقبل كرد. به همين دليل است كه شركت ها تمايل دارند در زمينه ثبت اختراعات سرمايه گذاري كنند و يا اينگونه فعاليت ها را دنبال كنند . ويژگي ديگري كه داده هاي مربوط به اختراعات ثبت شده را جالب توجه مي كند اين واقعيت است كه اطلاعاتي كه در قالب گواهيهاي ثبت اختراعات فاش مي شود، اطلاعاتي منحصر به فرد و با ارزش است . تقاضاهاي ثبت اختراعات معمولا بعد از 18 ماه از تاريخ تكميل تقاضا نامه منتشر مي شود .
مهمترين پايگاه اطلاعاتي كه در آن داده هاي بين المللي در قالب خانواده ثبت دسته بندي شده است توسط درونت تهيه و ارائه شده است كه نمايه جهاني ثبت اختراعات (world pateninden ) نام دارد. طي سال هاي 1981 تا 2001 بطور متوسط سالانه 98630 اختراع در جهان به ثبت رسيده و رشدي حدود 53/4 درصد را به طور سالانه نشان مي دهد آمريكا با بيشترين ثبت اختراع سالانه كه در حدود 53895 برآورد شده است و داشتن سهمي معادل 55 درصد از كل اختراعات ثبت شده در جهان رتبه اول را احراز كرده است . تعداد اختراعات ثبت شده در آمريكا از سال 1981 تا 2001 بيش از دو برابر شده است . پس از آمريكا كشورهاي ژاپن، آلمان ، فرانسه ، انگليس و كانادا رتبه هاي بعدي را در متوسط ثبت اختراعات سالانه طي اين دوره داشته اند. اما نكته بسيار مهم وضعيت نا مطلوب ايران در بخش ثبت اختراع است . بر خلاف آنكه در بخش توليد مقالات علمي ايران طي بيست سال مورد بررسي پيشرفت كرده و جايگاه خود را بين كشورهاي جهان ارتقا داده است در بخش ثبت اختراع نه تنها پيشرفتي حاصل نشده بلكه جايگاه ايران تنزل كرده است . چنانكه ارقام و اعداد نشان مي دهد اگر چه وضعيت ايران در بخش توليد علم خام چندان بد نيست . ايران در سال 1981 فقط با ثبت 2 اختراع رتبه 44 را در بين كشورهاي جهان داشته است و در سال 2001 نيز با ثبت 2 اختراع در اين بيست سال به رتبه 57 نزول كرده است و در نتيجه در طول دوره رتبه 59 را كسب كرده است . در اين دوره ايران به طور متو سط سالانه كمتر از 1 اختراع ثبت كرده و سهمي حدود 0009/0 درصد از ثبت اختراع جهاني را به خود اختصاص داده است . ايران همچنين درلول اين دوره در بين كشورهاي اسلامي رتبه نهم، در بين كشورهاي خاورميانه رتبه هشتم و در بين كشورهاي همسايه خود رتبه پنجم را به لحاظ ثبت اختراع كسب كرده است .

پتنت
پتنت جهت حمايت از مفاهيم ، روشهاي ، ابزار يا فرآيندهاي كه جديد ، مفيد ، غير بديهي باشند، بكار گرفته مي شود . درموافقت نامه: Agreement onTrade Related Aspects of Intellectnal Propety Rights TRIPS كه در سال 1394 ميلادي به منظور حمايت از حقوق مالكيت فكري در سطح بين المللي بين سازمان تجارت جهاني (WTO) و سازمان جهاني مالكيت فكري (WIPO:World Intellectual Property Organization) منعقد گرديد ، مقرر شد تنها اختراعاتي قابليت پتنت شدن را داشته باشند كه اولا داراي يك گام نوآوري هستند و ثانيا پتانسيل كاربرد صنعتي را دارا مي باشند .فلزا در مقايسه با اين نوع ازاختراعات مواردي همچون اكتشافات ، روشهاي تشخيص و درمان ويا اختراعاتي كه در تضاد با اصول كلي اخلاقي باشند ، قابل پتنت شدن نخواهند بود. هدف از ثبت پتنت ، پيشرفت نوآوري بوسيله افشا سازي جزئيات اختراع در سطح عمومي است وبدين وسيله شخص مخترع و يا مالك اختراع داراي حقوق انحصاري مي گردد كه بر طبق آن ديگران حق ساخت ، استفاده ، فروش ، وارادت و صادرات مقوله مورد اختراع را نخواهند داشت . حقوق مذكور در فاصله زماني 17 الي 20 سال پس از ثبت پتنت داراي اعتبارمي باشند . پتنت ها در طي يك فرآيند پرهزينه و زمان به بدست مي آيند . دراين رابطه دو سيستم رايج مي باشد ، در اروپا ، ژاپن و اقيانوسيه سيستم First to file به كار مي رود بدين ترتيب حق تقدم با شخصي است كه زودتر اقدام به پركردن تقاضانامه پتنت نموده است . در امريكا سيستم First to Invent كاربرد دارد يعني امتياز اختراع متعلق به شخصي است كه براي نخستين بار اين اختراع را انجام داده است حتي اگر شخص ديگري زودتر جهت ثبت اقدام كرده باشد دراين صورت بايد در طي يكسا ل از اولين اقدام براي فروش محصول ، تقاضانامه هاي پتنت پر شوند در غير اينصورت پتنت بي اعتبار خواهد شد. ثبت اختراع ( پته ) امتيازي است كه دولت ويا موسسه خاص دريك كشور به مبتكران براي ايجاد يك ابداع نو وجديد كه از نظر اقتصادي حائز اهميت باشد اهدا مي كند . مبتكر ، اين برتري را نسبت به ديگران مي يابد كه بدون اجازه وي ساخت ، استفاده ويا فروش آن تامدت زمان معلومي ممنوع ودر انحصار وي باشد. تحت شرايط معيني مدت زمان ثبت اختراع مي تواند تمديد شود. درصورتي كه ابداع ايجاد شده ازنظر اقتصادي بسيار حائز اهميت باشد ، مي تواند تا مدتهاي مديدي به صورت انحصاري درآيد . پس از اهداء امتياز پته وثبت آن ، ابداع ايجاد شده مي تواند خريد و فروش شده و برروي آن سرمايه گذاري شود . پته هر كشوري حقوق داخلي آن كشور محسوب مي شود. به عنوان مثال پته در كشور انگلستان ، امتيازاتي را براي مبتكر در داخل آن كشور دارد و از طرفي مانع ورود موارد مشابه آن از خارج به داخل كشور مي شود. در بعضي از كشورها پته جنبه بين المللي داشته و خلق اثر از حقوق بين المللي برخورد دار مي باشد . از اينرو ساير كشورها را از دخل و تصرف در ابداع ايجاد شده منع مي كند.
ثبت اختراع به طور كلي توليد و يا فرآيندهايي را در برمي گيرد كه شامل جنبه هاي تكنيكي يا عملكرد جديد باشند . به عنوان مثال آنچه در پته مطرح است اين است كه ابداع ايجاد شده چگونه كار مي كند؟ چه عملكردي دارد ؟ چطور ساخته شده و چه چيزي را بنيان گذاري مي كند؟ اكثر پتنت ها نقش مهمي در پيشرفت تكنولوژي مربوط دارند. امتياز پتنت ها اغلب تا بيست سال انحصاري بوده و در اختيار فرد يا افراد ابداع كننده و يا كمپاني در ارتباط با آن مي باشد . تعريف پتنت دو موضوع را به روشني بيان مي كند: يكي فايده پتنت براي صاحب اختراع و ديگري فايده آن براي ديگران . ازيك سو باثبت اختراع ، راه استفاده غير مجاز براي ديگران بسته مي شود و صاحب اختراع مي تواند با عقد قرار داد، اجازه استفاده ( ليسانس ) اختراع خود را به ديگران واگذار كند وعلاوه بر شهرت علمي ، از منافع مادي اختراع شود نيز بهره ببرد. از سوي ديگر ، اين حق تنها درازاي افشاي تمام جزئيات اختراع براي عموم ، به صاحب آن داده مي شود. اين ترتيب اسرار علمي و فني حاصل از پژوهش ، فقط دركتابخانه شخصي و بايگاني مغز افراد نمي ماند و نيازنيست تمام گامهايي كه براي رسيدن به هدفي برداشته شده توسط نسلهاي بعد نيز تكرار شود.

كليات ثبت اختراع
اختراع (Invention) محصول يا فرآيندي است كه راه جديد انجام كاري را ارائه مي دهد يا راه حل فني جديدي را براي مشكل خاصي پيشنهاد مي كند. حق ثبت اختراع يا پتنت(Patent) حق انحصاري است كه درقبال اختراع ثبت شده به مخترع يا نماينده قانوني او اعطا مي شود. پتنت حمايت قانوني از اختراع را براي دارنده آن تأمين مي كند. اين حمايت براي مدت محدودي ( حداكثر بيست سال ) در ازاي افشاي جزئيات اختراع براي عموم ، اعطا مي شود.
حمايت پتنت به اين معنا است كه مورد اختراع را نمي توان بدون اجازه دارند پتنت به صورت تجاري توليد كرد، استفاده يا توزيع نمود وبه فروش رسانده به اين نكته مهم بايد توجه داشته كه پتنت مجوز توليد محصول اختراعي نيست بلكه تنها ديگران را از توليد آن باز مي دارد . حقوق پتنت معمولا پس از ارائه داد خواست ازسوي دارده آن به دادگاه ، احقاق مي شود. دادگاه در بيشتر نظام ها ، شخص يا اشخاص نقض كننده حقوق پتنت رااز اين كار باز داشته و وي را مكلف به جبران خسارتهاي وارده به صاحب حق اختراع مي نمايد . همچنين چنانچه شخص ثالثي در دادگاه حق اعطا شده پتنت را به چالش كشيده ودر اين امر موفق شود ، حق پتنت اعطا شده غير معتبر شناخته خواهد شد . به عنوان مثال بتوند ثابت نمايد كه اختراع فاقد شرايط قانوني و لازم بوده است.
دارنده پتنت حق دارد تصميم بگيرد چه كسي مي تواند در طول مدت حمايت، از اختراع وي بهره برداري نمايد . وي مي تواند با عقد قرار داد اجازه يا ليسانس استفاده از اختراع را به افراد ديگر واگذاري كند.
دارنده پتنت همچنين مي تواند حق اختراع خود را بطور كامل به ديگري بفروشد كه خريدار ، دارنده جديد آن اختراع شناخته خواهد شد. با انقضاي دوره زماني پتنت ( حداكثر 20 سال از زمان ثبت تقاضا نامه ) حمايت از اختراع پايان گرفته و استفاده از آن در اختيار عموم خواهد بود.يعني دارنده پتنت ديگر حقوق اختراع خود را دارا نبوده و هرشخصي مي تواند از آن بهره برداري تجاري كند.

شرايط عمومي ثبت اختراع
بطور كلي اختراعي قابل ثبت است كه حداقل شرايط ذيل در آن محقق باشد:
1-نو باشد (Novelty) : اختراع بايد داراي مشخصه جديدي باشد كه سابقه آن مشخصه در دانش وزمينه فني مربوط به آن اختراع پيش بيني نشده باشد . به اين دانش موجود در اصطلاح Prior Art اطلاق مي گردد.
2-داراي گام ابتكاري باشد (Inventive Step) : اختراع بايد علاوه بر نو بودن ، ارتقاء قابل توجهي را در حيطه خود موجب شود بطوري كه استنتاج آن توسط فردي با دانش متوسط درآن زمينه امري بديهي محسوب نشود . به عبارت ديگر راه حل فني را كه اختراع براي حل مشكل پيشنهاد مي كند ، بايد نسبت به ساير راه حلهاي احتمالي موجود ،مزيت قابل توجهي داشته باشد. در واقع اختراع بايد بتواند در حيطه خود مشكلي را از مشكلات موجود كه هنوز راه حل ندارند، حل نمايد تا داراي گام ابتكاري باشد .
3-فايده عملي داشته باشد ( Practical Use) ) : اختراع نبايد صرفا تئوريك و نظري باشد بلكه بايد قابليت استفاده عملي و توليد در صنعت را داشته باشد .
4-مشمول موارد غير قابل ثبت نباشد (Unpatentable Subject Matter) : علاوه بر سه شرط فوق در بيشتر كشورها قوانيني وجود دارد كه به موجب آن نمي توان بعضي اختراعات را در آن سرزمين به ثبت رساند . مثل آنچه كه برخلاف نظم عمومي و اخلاقيات باشد ، يا كشفها و تئوريهاي عملي ، روشهاي رياضي ، گونه هاي گياهي وحيواني ، روشهاي تجارت ، روشهاي معالجه يا تشخيص بيماري در انسان و دام و نرم افزارهاي كامپيوتري فاقد اثرات فني .

اختراعات كوچك (Vtility Models ) :
بطور كلي ، اختراع كوچك اختراعي است كه تمام الزامات قابليت ثبت اختراع را ندارد ولي داراي استفاده صنعتي است .
هدف از شمول اختراعات كوچك در نظام مالكيت فكري بعضي از كشورها ، پرورش و مراقبت از نوآوريهاي درون زاد بخصوص در كسب و كارهاي كوچك و متوسط و دربين اشخاص حقيقي است . به عنوان مثال در كشور آلمان مي توان محصولات جديد را با هزينه كمتر ، راحت تر و درمدت زمان كوتاهتري به صورت اختراع كوچك به ثبت رساند. به خصوص در مورد شرط دارا بودن گام ابتكاري اختراعات كوچك ، سخت گيري زيادي صورت نمي گيرد. در حال حاضر كشورهايي كه اختراعات كوچك را ثبت مي كند عبارتند از : استراليا ، آرژانتين و ...

حق تقدم در ثبت اختراع
حق تقدم ، حق اولويتي است كه به موجب معاهده پاريس ، كه اكثر كشورها از جمله ايران عضو آن مي باشند، به اتباع كشورهاي عضو اين معاهده اعطا گرديده است . به موجب اين حق،چنانچه فردي اظهار نامه ثبت اختراع خويش را دريكي از كشورهاي عضومعاهد پاريس و از جمله كشور متبوع خود ارائه نموده باشد ، ظرف مدت 12 ماه از تاريخ ثبت تقاضا نامه ، مي تواند در ديگر كشورهاي عضو نيز تقاضاي ثبت اختراع خويش را بنمايد . و در اين مدت نسبت به ديگر افراد داراي حق اولويت مي باشد . به اين معنا كه ديگر افراد نمي توانند ظرف مدت مذكور اختراع وي را به نام خود در ساير كشورها به ثبت برسانند، البته در صورتي كه وي تقاضاي ثبت اختراع را ظرف مهلت 12 ماهه در كشورهاي مورد نظرش بنمايد بايد ظرف مدت يكساله از تاريخ تقاضا نامه ثبت اختراع در داخل نسبت به ثبت بين المللي آن اقدام نمايد .

استراتژي ثبت اختراع
براي ثبت اختراع بايد استراتژي داشت. قبل از تقاضا ي تشكيل پرونده ثبت اختراع ، مخترع يا شركت بايد پاسخهاي قانع كننده اي به سؤالات زير داشته باشد :
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg چرا بايد اختراع خود را ثبت كنيم؟
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg چه چيزي رابايد ثبت كنيم ؟
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg چه وقت اختراع خود راثبت كنيم؟
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg كجا اختراع خود را ثبت كنيم؟

مراحل ثبت و نگهداري اختراع در كشورهاي اروپايي
مراحل ثبت وحفظ حقوق اختراع ثبت شده در كشورهاي عضو اتحاديه اروپا بسيار پيچيده است . بطور كلي با طي كردن مراحل ذيل مي توان اختراع مورد نظر را در اين كشورها ثبت و حفظ نمود :
الف ) آماده سازي :
قبل از اقدام رسمي براي تشكيل پرونده ثبت اختراع لازم است حداقل سه مرحله زير را به انجام مي رساند :
1- نوشتن گزارش اختراع به زبان انگليسي، آلماني يا فرانسه بطوري كه شامل زمينه و حوزه فناوري اختراع ، سابقه قبلي، جزئيات كامل فني ، مزاياي اختراع ادعايي و نحوه حل مشكلات موجود باشد . همچنين بايد طريقه انجام عملي موضوع اختراع با ذكر مثال توصيف شود .
2- نوشتن پيش نويس پتنت بر اساس گزارش اختراع كه معمولا توسط وكيل انجام مي شود .
3- پر كردن فرم هاي رسمي اداره ثبت اختراعات اروپا .
ب) تشكيل و پيگيري پرونده:
اين بخش با تسليم فرم هاي پر شده و تقاضاي تشكيل پرونده در يكي از شعب اداره ثبت اختراع اروپا (شعبه مركزي د رمونيخ آلمان ) آغاز شده و خود شامل مراحل زير است:
1- بررسي شكلي پرونده در شعبه به لحاظ كامل بودن مدارك لازم .
2- جستجوي موضوع و ادعاهاي اختراع توسط واحد جستجوي اداره ثبت اختراع اروپا .
3- انتشار پرونده شامل جزئيات فني قانوني پرونده و نتايج جستجو در روزنامه رسمي به صورت چاپي و ديجيتال ( لوح فشرده و اينترنت) .
4- بررسي ماهوي محتويات پرونده در صورت تسليم در خواست و پرداخت هزينه هاي لازم .
ج) اعطاي گواهي ثبت اختراع :
پس از بررسي ماهوي پرونده در صورت متقاعد شدن كميته مربوطه ، گواهي اعطاي پتنت به نام متقاضي صادر خواهدشد.
د) تمديد سالانه:
در صورت پرداخت هزينه هاي لازم ، پروانه ثبت اختراع در هر يك از كشورهاي عضو اتحاديه كه مورد درخواست قرار گرفته اند، بطور ساليانه تمديد خواهدشد
ر) اعمال حق :
در صورتي كه دارنده امتياز معتبر اختراع در هر يك از كشورهاي مربوطه ، متوجه نقض حقوق پتنت توسط اشخاص ثالث شود مي تواند براي احقاق حقوق خود از طرق مختلف اقدام نمايد.

ثبت اختراع در ساير كشورها
گام نخست در بدست آوردن پتنت در هر كشور ، مستلزم ارائه تقاضانامه (application) ثبت پتنت و تشكيل پرونده (filing ) در اداره ثبت اختراعات آن كشور است . تقاضانامه پتنت عموما داراي قسمتهايي نظير عنوان اختراع، سابقه و شرح فني آن است . توصيف فني اختراع مي بايست با بياني روشن و به زبان رسمي كشور هدف وبه حد كافي داراي جزئيات باشد طوري كه بتواند شخصي را بافهم متوسط از آن فن به استفاده يا بازسازي آن اختراع قادر سازد معمولا براي توصيف بهتر اختراع ، نقشه، طرح و دياگرام هاي مربوطه نيز ارائه مي شوند . تقاضانامه همچنين حاوي چند ادعا (claim) است كه در واقع حدود و ثغور قانوني حمايت درخواستي را تعيين مي كند. اداره ثبت اختراع كشور مورد تقاضا پس از بررسي كارشناسي پرونده و احتمالا پس از انتشار مفاد تقاضانامه در سطح عموم(publication) در صورت احراز شرايط،نهايتا حق پتنت را اعطا مي نمايد كه در سرتاسر همان كشور معتبر و قابل دفاع است. بايد توجه داشت كه انتشار پتنت در سطح عموم به معناي اعطاي حق پتنت نيست، مگر در آن به نحوي مشخص شده باشد . در واقع تقاضانامه در اداره ملي ثبت اختراعات كشور موردنظر و يا دفتر منطقه اي به نمايندگي از سوي كشورهاي عضو (مانند اداره ثبت اختراعات اروپا) به ثبت رسيده و در نهايت پس از بررسي و احراز شرايط لازم از سوي دولت مربوط اعطا مي گردد. در مورد دفاتر منطقه اي نكته مهم اين است كه متقاضي بايد رد درخواست خود دقيقا مشخص كند كه حمايت از اختراع را در كدام يك از كشورهاي عضو آن دفتر خواستار است . هر يك از كشورهاي انتخاب شده پس از بررسي پرونده مختار است آن اختراع را به ثبت رسانده و در سرزمين خود از آن حمايت كند و يا كلاٌ آن را رد كند . لذا صرف ثبت در دفاتر منطقه اي نمي تواند به معناي كسب حمايت از تمامي كشورهاي عضو آن دفتر باشد .

جايگاه ثبت اختراع در كشور
قانون ثبت علائم تجاري و اخترعات ايران در سال 1310 به تصويب رسيده است . اين قانون علي رغم ضعف هايي كه دارد ، نشان دهنده قدمت و كهن سالي اين مقوله در ايران است . اما در تمام سال هاي گذشته ، اين قانون نتوانسته است هيچ دام از دو فايده فوق الذكر را براي كشورما به همراه داشته باشد ثبت اختراع در ايران تنها با ديد شهرت علمي براي مخترع نگريسته شده است، لذا نه حمايت قانوني از حقوق مخترع و جلوگيري از استفاده غير مجاز از اختراع او مورد توجه قرار گرفته است، نه اختراعات ثبت شده كمك چنداني به رشد و توسعه صنايع كرده اند. علاوه بر اين آموزش مفهوم ثبت اختراع نيز ضعف بوده است . به گونه اي كه بسياري از مديران، كارشناسان و پژوهشگران ، حتي آشنايي مقدماتي با اين مقوله ندارند و شايد برخي از فناوري هاي كه ليسانس آنها در قبال پرداخت هزينه هاي گزاف از ديگر كشورها خريداري مي شود، عملا دوره حمايت قانوني را سپري كرده و استفاده تجاري از آنها با همان اطلاعات افشا شده حين ثبت و البته بدون نياز به پرداخت هر گونه هزينه اي امكان پذير است . لذا در كل چنين به نظر مي رسد كه مقوله كهنسال ثبت اختراع در ايران هنوز در مراحل جنيني است و شايد نياز به انكوبا توري براي تولد آن باشد.