مشاعره

وبه انگشت نشان داد، سپیداری گفت:نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتراست.

تاب بنفشه می دهد طره مشکسای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

شب عاشقان بيدل چه شبي دراز باشد

تو بيا كز اول شب در صبح باز باشد

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
:309::309::309::309::309:

تو دامن زدستم فراچیدی و من
به پای تو دست تمنا شکستم

مرو به خانه ارباب بی مرودت دهر
که گنج عافیت در سرای خویشتن است

آنكه پامال جفاكرد چو خاك راهم
خاك مي بو سم و عذر قدمش مي خواهم

تقصیر من بود اشتباهی نوشتم بعد ویرایشش کردم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط donya88

شب عاشقان بيدل چه شبي دراز باشد

تو بيا كز اول شب در صبح باز باشد

---

قابل توجه دوستان عزیز

لطفاً درصورت امکان قانون مشاعره را رعایت کرده ونظم آن را به هم نزنند ودر صورتی که بیت مناسب با حرف آخر بیت قبل پیدا ننموده اند منتظر بمانند تا نفرات بعدی بیت مناسب را یافته سپس مجدداً وارد شوند.

ازتوجه اتان سپاسگذارم.:281: