مطالبی پیرامون امام زمان (عج)

93)روا شدن صد هزار حاجت او در روز قيامت

94)ثواب ده طواف خانه کعبه

95)ثواب آزاد کردن بندگان

96)ثواب روانه ساختن هزار اسب زين و لجام کرده در راه خدای تعالی

97)حمايت هفتاده و پنج هزار فرشته

98)ثواب هزار سال خدمت پروردگار

99)ثواب نه هزار سال نماز و روزه

خصوصیاتی مختصر از منتضران واقعی در عصر غیبت مولا
به نقل از ایت الله بهجت
*************************


‌اظهار حزن

يك شيعه شيفته دائم از فراق مولايش در غم واندوه به سر مي برد، به گونه اي كه وقتي با ملاقات كني او را به طوري بيابي كه چيزي را از دست داده و محزون است. وقتي از او سوال شود كه چرا ناراحتي، به گونه اي بفهماند كه چگونه ناراحت نباشد عبدي كه مولايش ازاو روي گردان است.

****************

شركت در جلسات آن حضرت

انسان وقتي به كسي علاقه مند باشد دلش مي خواهد در همه جا و ازهمه كس سخن نغز و دلپذير از محبوبش بشنود و هر جا سخن ازمحبوبش باشد، شركت كرده و گوش فرا مي دهد، لذا بر يك شيعه امام عصر لازم است هر جا جلسه اي تشكيل مي شود كه سخن از فضايل ومناقب آن حضرت گفته مي شود، حضور يابد واز فضايل امامش بشنود.

هديه براي امام زمان(عليه السلام)
از جمله وظايف شيعه آن است كه هدايايي به محضر امام زمانش تقديم دارند. منظور از هداياي مادي نيست كه مثلاُ براي امام يك دست لباس بخرند، بلكه مقصود از هديه اعمال صالحه است از قبيل: قرائت قرآن، حج، طواف، زيارت قبور ائمه معصومين (عليه السلام) به نيابت از آن حضرت و سرانجام هر كار خيري كه از انسان سر زند مي تواند آن را به محضر امام هديه كند يا به نيابت امام زمان حج انجام دهد و طواف نمايد و امثال اين ها و يا براي سلامتي او صدقه دهد و ...

*****************

‌توبه

گرچه توبه درهر عصر و زماني ممدوح ومورد توجه و لازم بوده است، ولي در عصر غيبت اهتمام به آن دليل اينكه از جمله اسباب غيبت حضرت گناهان ماست، مورد توجه بيشتر قرار گرفته است و اساساً اگرمي خواهيم امام زمان ظهور كند بايد از گناه و‌آلودگي پاك باشيم، زيرا با ظهور امام گنه كاران از ميان برداشته مي شوند، چون آلودگان نمي توانند در اطراف امام جمع شوند، بلكه درمقابل امام قرار مي گيرند و هر كسي هم كه عليه امام و درمقابل او قرارگيرد، از دم تيغ اوخواهد گذشت.

حضرت امام حسین(ع) در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند:

«مهدی ما در عصر خودش مظلوم است، تا می توانید درباره ی مهدی(ع) سخن بگوییدو قلم فرسایی کنید، آن چه که درباره ی شخصیت این معصوم بگویید درباره ی همه ی معصومین(ع) گفته اید، چون حضرات معصومین همه در عصمت و ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر حضرت مهدی(ع) است سزاوار است که درباره ی او مطالب گفته شود.

و در خاتمه فرمودند:

باز تأکید می کنم درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید، مهدی ما مظلوم است، بیش از آنچه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و سخن گفت.
(صحیفه ی مهدیه، ص ۵۱)

«علائم تشريفي وتکريمي قائميت -نوع اول»



نوع ديگر از علائم حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) و نشانه هائي که معرف شخصيت آنحضرت است، اموريست که جنبه تشريفي و تکريمي براي او دارد از جهت خصوصيت قائميت او؛ يعني چون او قائم آل محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) است و به امر خدا قيام ميکند. پس از جهت سمت قائميت بخصوصيات فوق العاده اي مکرَّم و مشرَّف گرديده. از اين جهت اين امور را بعلائم تشريفيه قائميت ناميدند و منافاتي ندارد که ائمه ديگر هم واجد بعضي يا جميع اين امور باشند و مع ذلک در اخبار بطور اختصاص به حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) توصيف شده. زيرا که مقصود از اختصاص مأمور بودن به اظهار و نماياندن به مردم است و يا جاري شدن بر دست او و ظاهر شدن براي اوست.

و اين علائم تکريمي بر دو نوع است. نوعي از آن عبارت است از آثار انبياء و مواريث ايشان. قسمتي آثار انبياء سابق و قسمتي آثار پيغمبر خاتم(صلي الله عليه و آله و سلم) و همچنين از اميرالمؤمنين حضرت علي(عليه السلام) و نوع ديگر کراماتي است که خاصه خود آنحضرت است که براي او ظاهر مي شود و يا از او ظاهر مي شود.

ادامه در پست بعد

نوعاولآثارومواريثانبياء(� �ليهمالسلام)»


تابوت آدم: حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) او را از درياچه طبريه بيرون خواهد آورد، بطوريکه نه پوسيده و نه متغير گشته.


عصاي موسي(عليه السلام): او را نيز از درياچه طبريه و در روايتي از غار انطاکيه بيرون آورد و با آن عصا چنان کند که موسي(عليه السلام): با فرعون کرد.


حجر موسي(عليه السلام): سنگي است به اندازه بار يک شتر، حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) او را از مکه که حرکت کند به همراه خواهد داشت و تا کوفه به هر جا رسد بر او بزند چشمه اي از آب ظاهر شود. اصحاب او بنوشند؛ هر کس تشنه باشد سيراب و هر که گرسنه باشد سير گردد.


توراة و انجيل و سائر کتب سماويه: حضرت امام محمد باقر(عليه السلام) فرمود: او را مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) مي نامند از آن جهت که راهنمائي خواهد کرد به توراة و انجيل و کتب سماويه. آنها را از غاري در انطاکيه بيرون خواهد آورد و بين اهل توراة و اهل انجيل به انجيل و اهل زبور به زبور حکم خواهد کرد.


الواح موسي(عليه السلام): آن را از دره اي در راه يمن از زير سنگ بزرگي بيرون خواهد آورد.


پيراهن يوسف(عليه السلام): پيراهني است که جبرئيل در تن ابراهيم(عليه السلام) کرد هنگاميکه او را در آتش افکندند سپس او را بازوبند ساخت و به بازوي اسحق(عليه السلام) بست و اسحق به يعقوب(عليهماالسلام) و يعقوب به يوسف(عليهماالسلام).


خاتم سليمان: اين انگشتر نيز با حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) است.

ادامه در پست بعد

«نشانه هائي که ازجدش پيغمبر(صلي الله عليه وآله وسلم)واميرالمؤمنين(عليه السلام)دارد»



ــ بيرقي که جبرئيل(عليه السلام) در روز بدر آورد. ــ پيراهني که در روز احد پوشيده بود و علامت خون هنوز در وي هست.ــ عمامه سحاب.ــ زره پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم) و چنان بر تن او راست آيد که بر تن پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم) بود؛ يعني کمي از ساق بيرون باشد.ــ انگشتر پيغمبر(صلي الله عليه و آله وسلم).ــ عصاي پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم).ــ اسب يربوع.ــ اسب نجيب عربي براق.ــ ناقه عضباء.ــ استر دلدل.ــ الاغ يعفور.ــ ذوالفقار.ــ مصحف اميرالمؤمنين(عليه السلام) يعني قرآني که جمع آوري فرموده.ــ عهد نامه از پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم) که چون مردم را بسيار بکشد، بعضي از اصحاب بگويد که اين عهديست از پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم) يا به سبب ديگر و آن چيست؟ پس حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) عهد نامه را بيرون آورد.





منبع: کتاب مهدي منتظر(عليه السلام)، ص 20-22.

«علائم تشريفي و تکريمي قائميت - نوع دوم»


نوع دوم علائم تشريفي خاصه حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در هنگام قيام:

ماه و خورشيد در فرمان او باشد: مانند سليمان(عليه السلام) ماه و خورشيد را بخواند و اجابت او کنند.


باد و ابرهاي شديد در تسخير او باشد: خداوند ابرهاي رام را در اختيار ذوالقرنين(عليه السلام) گذارد و ابرهاي سخت رعد و برق دار را براي حضرت قائم(عجل الله تعالي فرجه الشريف) ذخيره فرمود - در کيفيت ظهور خواهد آمد، که اصحاب حضرت بر ابر سوار شوند-.


ابر بر وي سايه افکند: چون از مکه خارج شود در سايه ابر حرکت کند و به زبان فصيح که جن و انس بشنوند ندائي از ابر برآيد که اينست مهدي آل محمد(صلي الله عليه و آله وسلم).


به نام او از آسمان ندا شود: پيش از قيام و در وقت قيام و بيعت گرفتن، بنام او از آسمان ندا خواهد شد. ذکر نداهاي متعدد در تشريفات ظهور خواهد شد.


به رعب نصرت شود: به هر طرف حرکت کند و متوجه شود پيشاپيش او به اندازه يک ماه راه رعب حرکت کند از طرف راست و چپ و جلو.


شمشيرها براي جنگ نازل شود: شمشيرها از آسمان به عدد اصحاب حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) نازل شود و بر هر شمشير نام صاحب او و خصوصيات او نوشته باشد.


ملائکه و جبرئيل و ميکائيل و اسرافيل: در تشريفات ظهور خواهد آمد که ملائکه به نصرت حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) نازل شوند و جبرئيل و ميکائيل و اسرافيل همراه او باشند و آنحضرت را مدد کنند.

ادامه در پست بعد

نزول عيسي بن مريم(عليه السلام): خواهد آمد که عيسي بن مريم(عليه السلام) به مدد آنحضرت نازل شود و پشت سر حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) نماز بگزارد.


اصحاب کهف و رجعت عده اي از گذشتگان دنيا: عده اي از اصحاب کهف و عده اي از قوم موسي(عليه السلام) و عده اي از اصحاب پيغمبر(صلي الله عليه و آله وسلم) و اميرالمؤمنين حضرت علي(عليه السلام) و عده اي از ارواح مؤمنين به نصرت حاضر شوند.


طي الأرض: او را طي الأرض باشد. زمين در زير پاي او پيچيده شود.


همه جاي دنيا را ببيند: بلندي هاي زمين براي او پست و زمين براي او بمنزله کف دستش باشد.


هر مشکلي براي او آسان باشد: هر سخت و دشوار براي حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) رام گردد.


نور او از خورشيد بي نياز کند: زمين را به نور خود روشن کند بطوري که بندگان، به نور او از نور آفتاب مستغني گردند.


دوست و دشمن را مي شناسد: حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) دوست و دشمن، صالح و طالح را مي شناسد و آنچه هر کس پنهان کرده مي داند.


کور مادر زاد و مريض را شفا بخشد: در شب معراج خداوند به پيغمبر(صلي الله عليه و آله وسلم) فرمود به او اعمي را بينا کنم و مريض را شفا بخشم.






منبع: کتاب مهدي منتظر(عليه السلام)، ص22-23

«شبهات و اشکالات بر وجود آنحضرت و غيبت او»

اگر چه طرح اين امور از وضع اين رساله که بنايش بر اختصار است خارج است، اما چون اين سئوالات مهمترين اسباب اغواء و فريب و بزرگترين حربه فريبندگان و شبهه کنندگانست و غرض اصلي از اين نگارش، تثبيت قلوب مؤمنين است بر ايمان و نگهداري از تزلزل و اضطراب در برابر وساوس شيطان يا دسائس بيگانگان، ناگزيرم که بهمه اشکالات بنحو اختصار اشاره کنم و جوابي که در خور فهم عموم بطوري که شبهه و اشکال بطور کلي مرتفع و معدوم گردد بدهم و تأييد اثربخش و نتيجه بخشي را از خداوند مسئلت مي نمايم زيرا که:

يثبت الله الذين آمنوا بالقول الثابت في الحيوة الدنيا و الآخرةخدا ثابت و نگه مي دارد کساني را که ايمان آورده اند بر قول ثابت هم در دنيا و هم در آخرت

«مجموعه اشکالاتي که راجع به غيبت و وجود آنحضرت کرده وميکننداين است»

1ـ اصلا چه دليلي بر وجود امام غائب است؟ امامي که بدينگونه توصيف ميکنيد که نه کسي او را ميبيند و نه کسي از احوال او مطلع است چه دليلي بر وجود اوست؟

2ـ علت و سبب غيبت چيست؟ اگر موجود است چه باعث شده که بايد غائب باشد و چرا از همان اول که ابتداي ولادت يا ابتداي امامت او بود غيبت اختيار کرده؛ شما ميگوئيد علت تقيه و خوف بر جانست. در اينجا سه اشکال ديگر ميزايد!(اول) اينکه چرا ظاهر و ساکت و صامت نباشد تا مدتيکه بنا بر قيام است تا هم خوف و تقيه نباشد و هم احتياج به غيبت نباشد.(دوم) اينکه چرا خود را بر خواص خود ظاهر نميکند تا هم تشويق شوند و هم از او استفاده کنند، از خواص و دوستان که تقيه اي نيست.(سوم) اينکه اگر علت غيبت تقيه است اين خوف و تقيه هميشه هست، بلکه قوي و اسلحه دولتها در تزايد است و هر چه بماند حال تقيه در اشتداد خواهد بود.

3ـ حکمت غيبت چيست؟ اگر از طرف خداست خداوند کار بي حکمت نميکند، زيرا که کار بي حکمت لغو است. بلکه غيبت خلاف حکمت است؛ زيرا که مستلزم اهمال خلق است يعني مهمل گذاري و خداوند خلق خود را هرگز مهمل نميگذارد؛ مسلم امام(عليه السلام) موجود باشد و ظاهر نشود که به وظائف امامت رفتار کند. خصوصا با اين همه طول مدت جز اهمال خلق چيز ديگري نيست.

ادامه در پست بعد