فرق کریس رونالدو و مسی ...

[IMG]http://up.pnu-club.com/images/52y52h5cr0t9gyrlfws4.jpg[/IMG]

[IMG]http://up.pnu-club.com/images/fm3swfj11hvtk0x0xgt.jpg[/IMG]
.
.
.
:39::39::39:

منم که همینو میگم کریس بهترین بازیکنه کسی به پای سرعت و قدرتش نمیرسه از لحاظ تکنیک هم مسی خوبه ولی کریس از همون موقعی که توی من یونایتد توپ میزد تکنیکش عالی تر از همه بود

البته اینرو هم بگم که من بیشتر طرفدار بازی مسی هستم:39::39::39:
چون هوش فوتبال مسی بیشتره و شایدم سرعت مسی بیشتر باشه:59:

نه خانوم سرعت مسی به کریس نمیرسه مسابقه ی کریس و اون ماشینه رو ندیدین؟ماشینه به کریس نرسید بعدشم قدرت بدنی کریس 100 برابر مسیه مسی کوچولوئه

سرعت مسی وقتی که پا به توپه بیشتره و سرعت رونالدو زمانی بیشتره که بدون توپه :272:
اینا رو ول کن خواهر ...ورزشکارهای خانم کشور خودمون رو عشق است:109:

کریس سرور مسیه تو ال کلاسیکو حال..... گرفته شد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط farzin hp

دقیقا کجارو؟؟؟؟:272:

---

دقیقا همینجا رو :27::55:

آقا چند نفر به یه نفر؟ :169:

سوباسا و کاکرو در دنیای واقعی/فوتبالیستها با شرکت مسی - رونالدو

---

در یک سو مسی، پسر بچه آرام و سر به زیر با هوادارانی که احتمالا محافظه کارتر از رقیب هستند و کاکرو با روح سرکشی که خاص خودش بود و تجلی اش را در کریس رونالدو دیدیم


http://pnu-club.com/imported/2012/10/547.jpg

سایت گل - تقابل اجتناب ناپذیر سینما و پدیده های جاری دنیای شلوغ آدمها با تمام طول حیات هنر هفتم عجین شده و پیدایش فوتبال و یا قدری شاعرانه تر کشف آن هم یکی از همین پدیده ها بوده است. ماحصل این برخورد، تولد سناریو نویسانی بود که حس غریب عشق فوتبالی ها را بعد از نمایش زمین های چمن سبز روی پرده های سینما حس می کردند و نمایش هایی که اوجشان شاهکار جنگ، عشق و فوتبال اسنوک وارتمن در معجزه برن بود.

روایتی غم انگیز از دومین جنگ خانمان سوز بین المللی و اولین قهرمانی ژرمن ها در جام جهانی فوتبال که شش میلیون نفر را به سالن های سینما کشید. روایتی که اوجش دو پرده از اشک های یک پدر و پسر آلمانی بود. پسری که در کنار ویرانه های جنگ می گریست و پدر او را دلجویی می کرد و باز می داشت که مردها گریه نمی کنند و چندی بعد، بعد از شکست امپراطوری مجارهای جادویی در فینال برن خود به گریه نشسته بود.

سریال فوق نوستالژیک "کاپیتان سوباسا" که عصر جمعه ها با عنوان "فوتبالیست ها" روی آنتن شبکه یک می رفت احتمالا بخشی از خاطرات کودکی و نوجوانی بسیاری از ماست. تجسم های ناب روح بزرگ فوتبال در پیکره پسر بچه هایی که امید و آرزوهایشان برای فوتبال نوپای ژاپن بی شباهت به امید و آرزوهای ما نبود و حس همزاد پنداریمان را به احسن وجه برمی انگیخت، اشک و بغض و لبخند در کنار فوتبال را برایمان معنی می کرد و بزرگ ترها و کوچک ترها را تمیز می داد.

تاثیرات شگرف نوشته های فانتزی یوشی تاکاهاشی بسیار فراتر از دیگر همتایانش در دنیای بچه ها بود. جریان پایان ناپذیر فیلم ها و سریال ها کاپیتان سوبا روحی را در کالبد پسر بچه هایی فوتبالی ژاپن می دمید که پایانش تولد شونسکه ناکاموراها، یوشیکاتسو کاواگوچی ها، هیده ناکاتاها، تسونه یاتسو میاموتوها، کیوسکه هونداها، یوتو ناگاتوموها و شینجی کاگاواها بود. نسل هایی که در کم تر از یک دهه آرزوهای فانتزی خود و مردمشان را بدل به خاطراتی بسیار بسیار ناب و شیرین کردند. آرزوهایی که برای ما نبود و برای ما ماند.

شخصیت پردازی های مجموعه کاپیتان سوبا نیز در نوع خود بی نظیر بود. لحظات بسیاری را در دنیای حقیقی فوتبال به خاطر می آوریم که بی اختیار خاطرات کودکی را از کنج و زوایای پنهان حافظه مان بیرون می کشید و تطبیق می داد. از حال رفتن روبن دلارد، هافبک سابق رئال مادرید، در بازی برابر رئال یونیون در کوپا دل ری را دیدیم و بعدها خداحافظی اش از فوتبال به واسطه مشکلات قلبی. دیدیم و میزوگی دوست داشتنی را به خاطر آوردیم که اگرچه کنار نشست اما قلب بیمارش برای همیشه برای فوتبال تپید.

نمایش های تکرار نشدنی دیگو فورلان، قهرمان بدون جام تورنمت آفریقای جنوبی را دیدیم و نمایش های بدیع ماتسویاما و فورانو را به خاطر آوردیم. رنج و زحمت های بازیکنان کم استعداد اما سخت کوش را دیدیم و ایشی زاکی را به خاطر آوردیم و مهاجم دوم با استعدادی هم اگر بود با تارو میسکای قیاسش کردیم و قص علی هذا. در این میان اما یک مورد را حسابی کم آورده بودیم. نسل ما اگرچه نسل تقابل های ناب زیدان، رونالدو، الیورکان، برکمپ و باتیستوتا در میادین مختلف ملی و باشگاهی بود اما هیچ گاه تقابلی قابل تشبیه به رقابت هفتگی و پر از هیجان سوباسا و کاکرو در برابر یک دیگر نداشت.

فصل های بعدی سریال کاپیتان سوبا که هرگز در ایران به نمایش در نیامد تجلی آرزوهای کودکی ما برای سوباسا، کاکرو و گنزو واکی بایاشی بود. روزهایی که سوبا و کاکرو به بارسا و یوونتوس رفتند و واکی جذب هامبورگ شد. اپیزودهایی که می توانست بسیار بسیار هیجان انگیزتر باشد اما پخش عمومی نشدنشان آرشیو ذهنی بسیاری را در حد و اندازه های همان تقابل های کودکانه قسمت های آغازین مجموعه نگه داشت.

حضور چهره های فانتزی از لوییس فان خال، ریوالدو و ترزگه در متن داستان، تلاش های بسیار سوبا در ترکیب بارسلونای بی برای جا گذاشتن ریوالدوی توقف ناپذیر در تیم اصلی و در نهایت هتریک فراموش نشدنی اش در ال کلاسیکو برابر رئال مادرید و خلق برتری 5-6 برای آبی اناری ها. پنج گل و شش گلی که خیلی زود در ال کلاسیکوهای دنیای حقیقی هم رنگ حقیقت گرفتند.

برای نسلی که سوبا و کاکرو را دیده بود و چالش های ناب فرانتس بکن بائر و یوهان کریف به عنوان سمبل تقابل اسطوره ها را به خاطر نداشت، خلا یک زوج معادل بسیار نمود داشت. خلایی که با تولد تدریجی لیونل مسی و کریستیانو رونالدو در کاتالونیا و مادرید پر می شد.

ناگفته پیداست، مسی دنیای حقیقی سوبای فانتزی بسیاری از ما بود و کریس رونالدو را می شد به کاکرو تشبیه کرد. ال کلاسیکوهای عصر مسی و رونالدو همان لحظاتی را تصویر می کرد که هفته به هفته و ماه به ماه انتظار اکرانش را در سیمای کودک می کشیدیم.

نمود عینی خصوصیات اخلاقی و فنی شخصیت های فانتزی کاپیتان سوبا در پیکره رونالدو و مسی بسیار بسیار فراتر از حد تصور بود. در یک سو مسی، پسر بچه آرام و سر به زیر با هوادارانی که احتمالا محافظه کارتر از رقیب هستند و کاکرو با روح سرکشی که خاص خودش بود و تجلی اش را در کریس رونالدو دیدیم. شباهت های فنی دنیای فانتزی تاکاهاشی داستان را مهیج تر هم می کرد.

مسی و سوبا را با استعدادهای ذاتی شان به یاد می آوریم و رونالدو و کاکرو رو با تمرین و تمرین و باز هم تمرین. استعدادهایی که تجلی شان نقطه عطف و شاخصه تک تک دیدارهایی بود که از مسی و سوبا سراغ داشتیم و تمرینات عصرگاهی کاکرو در ساحل دریا و کریس رونالدو در میان درختان زمین تمرین منچستریونایتد. مسی و سوبا را با شوت ها فنی و به اصطلاح "چرخشی" شان به یاد می آوریم و رونالدو و کاکرو را با شلیک های مهلک و غیر قابل پیش بینی که "ببر آسا" خوانده میشد.

مسی و سوبا را با حرکات انفرادی ساده و در عین حال پیچیده شان با توپ به یاد می آوریم و رونالدو و کاکرو را با استارت های سریع و عبور از سد مدافعان با تکیه بر توان بدنی بالایشان. مسی و سوبا را با مادران مهربانی به یاد می آوریم که در سالن های اهدای جوایز و جایگاه ویژه استادیوم ها دلگرمی فرزندانشان بودند و رونالدو و کاکرویی را به یاد می آوریم که یاد پدر فقید را از یاد نمی بردند.

مسی و سوبا را با پیروزی هایی از پیش منتظرشان به یاد می آوریم و رونالدو و کاکرو را با بغض و حسرت از تقابل های رو در رو. مسی و سوبا و رونالدو و کاکرو را با پیروزی به یاد می آوریم و محبوبیت و شهرت همه گیرشان.

خاطرات کودکی مان را می بینیم و شور و هیجان تقابل های نابی که فانتزی اش خاص کودکی بود و حقیقی اش سرگرمی سال های بعدمان شد.

مقایسه آمار مسی و رونالدو در سال 2011

---

مسی بیشتر قهرمان شد، رونالدو بیشتر گل زد!

آمار گل‌زنی کریستیانو رونالدو برتر از لیونل مسی بود، اما مسی پاس‌های گل بیشتری داد و البته قهرمانی‌های بیشتری هم کسب کرد.

سایت گل – بارسلونا – رئال مادرید. احتمالا بزرگ‌ترین رقابت فوتبال دنیا. اما دوئل تنها به این دو تیم ختم نمی‌شود و نبردی فردی بین دو بازیکن فوق‌العاده بااستعداد وجود دارد: لیونل مسی و کریستیانو رونالدو.
این دو نفر به‌شدت با هم متفاوت هستند؛ لیونل مسی فوتبالیستی است سنتی و خیابانی که با دریبل‌های دیدنی‌اش و جادوی خیره‌کننده‌اش روی توپ یادآور دوران گذشته است، در حالی که بازیکن پرتغالی بازیکنی است کاملا مدرن؛ با نهایت سرعت، قدرت، دقت و نیرومندی.
مسی و رونالدو، در کنار چابی کاندیداهای توپ طلای فیفا در ژانویه هستند و در حالی که انتظار می‌رود بازیکن آرژانتینی در زوریخ پیروز شود، سال 2011 برای هر دو نفر بسیار درخشان بوده است.
کریستیانو در 12 ماه گذشته در 60 بازی 60 گل زده ولی مسی بارسلونا را به سمت پنج قهرمانی دیگر زیر نظر پپ گواردیولا هدایت کرده است: لالیگا، لیگ قهرمانان، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام یوفا و جام باشگاه‌های جهان.

http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

رونالدو اخیرا رکورد بیشترین تعداد گل زده در یک سال تقویمی را شکست. این بازیکن سابق منچستریونایتد در سال 2011 در لالیگا 43 گل زد و از 42 گل مسی در سال 2010 پیشی گرفت. این 43 گل در تنها 34 بازی بوده که 27 تای آنها بخشی از رکورد شگفت‌انگیز 40 گل فصل پیش رونالدو بوده است. این تعداد گل باعث شد رونالدو رکورد جدیدی در عنوان پیچیچی (آقای گلی) لالیگا به دست بیاورد. اما کریستیانو در این فصل می‌تواند حتی رکورد بهتری هم ثبت کند؛ او در تنها 16 دیدار لیگ 20 گل زده است.
رونالدو اغلب متهم است که مقابل تیم‌های بزرگ‌تر نمی‌تواند خوب گل بزند، و این نکته اخیرا مورد تاکید قرار گرفت چرا که او نمایشی ناامیدکننده در شکست سه بر یک ال‌کلاسیکو مقابل بارسلونا داشت. آمار رونالدو هم این موضوع را تایید می‌کند، چون کریستیانو در لیگ قهرمانان و مقابل تیم‌های تراز اول کمتر از لالیگا گل زده؛ در لالیگا سطح تیم‌های به جز چهار، پنج تیم برتر به شدت پایین است.
رونالدو در پرتغال هم خوب گل زد و در 9 بازی 7 گل به ثمر رساند؛ اما به جز گل تساوی در شکست دو بر یک مقابل آرژانتین، دیگر گل‌های او مقابل تیم‌هایی مانند قبرس، لوکزامبورگ، دانمارک و بوسنی به ثمر رسید.
هرچند او اخیرا بازی فداکارانه‌تری انجام می‌دهد ولی آمار 17 پاس گل او در قیاس با 28 پاس گل مسی ضعیف است.
مادرید البته دارد به لطف رونالدو به بارسا نزدیک‌تر می‌شود. او می‌تواند با درخشش بیشتر الهام‌بخش تیمش برای موفقیت‌های بیشتر و بزرگ‌تر در سال 2012 باشد.

http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

مسی در حال حاضر مرد شماره یک است. آمار دیدارهای ملی او چندان تاثیرگذار نیست اما آمار کلی او بسیار شبیه به رونالدو است. او پاس گل بیشتری داده ولی یک گل کمتر از رونالدو در سال 2011 زده؛ البته مسی بازی‌های بیشتری انجام داده و بی‌تردید ستاره بارسلونا است.
مسی 12 گل کمتر از رونالدو در سال تقویمی 2011 زده، اما آمار گل‌زنی بالای او در جام‌های حذفی و لیگ قهرمانان نشان می‌دهد او می‌تواند مقابل هر حریفی عالی کار کند. او در بازی‌های کلیدی مانند نیمه‌نهایی و نهایی لیگ قهرمانان عالی کار کرد.
او در دیدارهای ملی چندان خوب نبوده و دلیل آن سیستمی است که نمی‌تواند بهترین عملکرد را از او بگیرد. این باعث دغدغه آرژانتینی‌هاست چرا که آنها می‌خواهند از وجود بهترین بازیکن دنیا در ترکیب خود بهره ببرند. عجیب نیست که آنها در گذشته از سیستم بارسلونا کپی کردند و تلاش کردند مانند گواردیولا مسی را به جلوتر ببرند. سیستم گواردیولا عالی جواب داده و باعث شده او 13 قهرمانی به دست بیاورد که 5 تا در 12 ماه گذشته بوده است. اما پپ همیشه می‌گوید: «این افتخارات بدون مسی به دست نمی‌آمد.»
با این که کریستیانو در سال 2011 از لیو بیشتر گل زد، اما این بازیکن آرژانتینی سال را در اوج به پایان رساند چون توانست در بزرگ‌ترین رقابت‌ها گل بزند.
دو تیم آنها در سال جدید هم با هم رقابت دارند و دوئل شخصی آنها ادامه می‌یابد و باید دید کدام در سال 2012 برتر خواهد بود.



http://www.bazyrayaneh.com/forum/showthread.php?t=37114