Printable View
ميگفتم روي سنگ قبرم بنويسند:36:
زير باران غزلي خواند ، دلش تر شد و رفت
چه تفاوت که چه خورده است غم دل يا سم
آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت
روز ميلاد ، همان روز که عاشق شده بود
مرگ با لحظه ي ميلاد برابر شد و رفت
او کسي بود که از غرق شدن مي ترسيد
عاقبت روي تن ابر شناور شد و رفت
هر غروب از دل خورشيد گذر خواهد کرد
دختري ساده که يک روز کبوتر شد و رفت
به خدا می گم : خدا جون این همه فرصت دادی من برای خودم زندگی کردم ، کمکم کن یه روز برای تو زندگی کنم .
ازخدامیخوام که حداقل تایه هفته بعدش زنده باشم تااون موقع یه کارایی انجام بدهم.
زندگی می کنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط دوستي
عزیز این عرض زندگیه که مهمه نه طولش:265:
هیچ کدوممون مطمئن نیستیم که تا فردا زنده ایم یا نه الان چی کار میکنیم؟
زندگی
خب یقینا اون موقع هم باید همین کار رو کرد اصلا ممکنه اشتباه بهمون خبر داده باشن کی میدونه؟