-
.
.
اگر باد بودم دنيا را با خود ميبردم که بفهمه که ارزشي نداره . . .
.
.
.
پيامت زيبا ، مرامت بي همتا ، دوستيمون پا بر جا ، به يادتم همه جا . . .
-
خوشبختي يافتني نيست ، ساختني است . . .
.
.
.
کلمه جادويي که شما را به همه آرزو هايتان ميرساند
خ-و-ا-س-ت-ن
.
.
.
انسان براي موفقيت به دنيا ميآيد ، نه براي شکست . . .
.
.
.
مطمئن ترين اصل در طول زندگي ، خود سازي است ، نه اصلاح ديگران . . .
.
.
-
.
اشک هاي ديگران را مبدل به نگاه هاي پر از شادي کردن از بزرگترين خوشبختي هاست . . .
.
.
.
افسوس که جواني المثني ندارد . . .
.
.
.
تمام چيزي که بايد از زندگي آموخت ، تنها يکي کلمه است
((ميگذرد))
.
.
.
-
.
بزرگ ترين اقياوس جهان (آرام) است ، پس آرام باش تا (بزرگ) باشي . . .
.
.
.
عشق مانند آسمان است ، گاهي صاف است و شاد ، گاهي غمگين است و باراني . . .
.
.
.
خدايا ، چه گم کرد آنکه تو را يافت ، و چه يافت آنکه تو را گم کرد . . .
.
.
.
هرگز چشمانت را براي کسي که معني چشمانت را نميفهمد گريان نکن . . .
.
-
.
به هنگام خشم ، بردبار
موقع ترس ، شکيبا
و در راه کسب آهسته باش . . .
.
.
.
همه روياهاي ما ميتواند محقق شوند ، اگر ما شجاعت دنبال کردن آن ها را داشته باشيم
.
.
.
در لحظات تصميم گيري است که سرنوشت ما شکل ميگيرد . . .
.
.
.
هميشه سخت ترين سيلي را از کسي ميخوري که روزي بهترين نوازشگرت بود . . .
.
.
.
بهترين درودهايم نثار اناني باد که کاستي هايم را ميدانند و باز هم دوستم دارند . . .
.
.
.
آتش فرياد را با آب سکوت خاموش کن . . .
.
-
.
آن که ميخواهد روزي پرواز عشق را تجربه کند ، نخست بايد روي پاي خود ايستادن
را بياموزد ، پرواز را که با پرواز آغاز نميکنند. . .
.
.
.
باران باش و ببار ، نپرس پياله هاي خالي از آن کيست . . .
.
.
.
وقتي کسي صادقانه بهت عشق هديه ميکند و تو پس ميزني
منتظر باش تا قلبتو به کسي هديه کني و اون تو رو پس بزنه . . .
.
.
.
زندگي جدولي است که هر کس در صدد حل آن بر آيد ، جايزه اش مرگ است . . .
-
زمان برنمیگردد
به عقربه ها دست نزن
زمان برنمیگردد
وتو نمیتوانی دل شکسته را
با گذشت زمان دوباره پیوند بزنی.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای عشق؛
از ماندن بگو!
در چشم بیتابم بتاب،
در چشم بیخوابم بخواب
ای عشق از ماندن بگو...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خواب دیدمت كه آمدی
و باز آسمانی از قناری و پرنده های ساحلی
به سمت شهر ما كوچ می كنند
و من به آن كبوتران شعر هایی از فروغ
هدیه می كنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
-
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بمان ، كنارم بمان كه هستیم تویی
بمان كه شراب مستی این دل شكسته ام تویی
بخوان ، مرا بخوان كه آرامش روحمی
مرو كه گر روی مرگ وجودمی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اول به نام عشق. . . دوم به نام تو. . . سوم به یاد مرگ . . . بر لوح شیشه ای قلبت بنویس: یا تو و عشق، یا من و مرگ زمان! به من آموخت كه دست دادن معنی رفاقت نیست.... بوسیدن قول ماندن نیست..... و عشق ورزیدن ضمانت تنها نشدن نیست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دستم به قلم نمیرود
هر روز تا هزار سال جلو میروم و هر بار بار هزار سال را به دوش میکشم
میدانی٬
بار دقایق سنگین است ٬ بار روزها و سالها سنگین تر
و از همه سنگین تر ٬ لحظهها
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
-
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تنهایی دریست
دریست به تنهایی من و تو
تنهایی که فقط تو و من
در آن گنجانده شود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تنهایی دریست
دریست به دورسوی بیکران چشمهایت
دورسویی سبز
به موج گیسوانت و سبزی چشمانت
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تنهایی دریست
دریست به زندان غرور من
غروری که فقط
در تنهایی خویش با تو گشاده میشود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
-
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هرگاه شادم یاد تو غمگینیم می کند. هرگاه غمگینیم یاد تو شادم می کند
پس هر دو را دوست دارم چون حکایت از تو می کند…
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
غم هایت را بر روی شن بنویس تا باد آن را با خود ببرد
شادیهایت را بر روی سنگ بنویس تا برای همیشه باقی بماند…
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
داشتم اشک هایم را روی نامه ای عاشقانه با قطره چکان جعل می کردم ، خاطرم آمد شاید دلتنگ خنده هایم باشی
ببخش اگر این روز ها عشق با گریستن اثبات می شود …
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عشق درد سری است که باید برای فراموش کردن ان عشق تازه ای را پیدا کرد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *