مشاعره

یاد یاران قدیمم نرود از دل تنگ
چون هوای چمن ازیاداسیران قفس

سلامی همه خوش! همه عاشقانه!
پرازمستی می، سراپا ترانه

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چون سرو بالاست مرا

معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه اراست مرا

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

ای دل ساده بکش درد که حق ات اینست
از زمانه بشو دلسرد که حق ات اینست

تانکندشرع تورانامدار
نامزدشعرمشوزینهار

روزی زسرسنگ عقابی به هوا خاست
از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

تاخیال گریه کردم یار رفت
این غزال ازبوی خون رم میکند

دور بود از ازدحام صحنه ها
داغ بود از زخم سرخ طعنه ها

از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر
ای دیده نگه کن که به دام که درافتاد