ماشین های برداشت

ماشین های برداشت :

برداشت محصول نتیجه زحمات کشاورز در مراحل تهیه و آماده کردن زمین ، کاشت ، داشت می باشد و هر قد راین مرحله دقیق تر و بهتر انجام گیرد سود بیشتری برای کشاورز دارد و او را دلگرم تر و علاقه متد تر به کار کشاورزی می سازد و به زندگی او آسایش و رفاه می بخشد . مسلما برداشت محصول بوسیله ماشین سریع تر و بهتر از وسایل دستی است و به کشاورز فرصت می دهد تا از زمان های صرفه جویی شده برای گسترش سطح کشت و تهیه بذر و بستر خوب استفاده نماید.

به طور کلی ماشین های برداشت عبارتند از :

1-ماشین های برداشت علوفه

2- ماشین های برداشت غلات

3- ماشین های برداشت چغندر، سیب زمینی ، ذرت ، پنبه ، نیشکر و غیره

که در این تحقیق به بررسی ماشین های برداشت علوفه می پردازیم:



ماشین های برداشت علوفه:

ماشین های درو علوفه حدود سال 1840 در آمریکا ساخته شد و به تدریج تکامل پیدا کرد ساده ترین ماشین های درو علوفه چمن بر ها هستند که در حقیقت ماشین درو دستی می باشند و در چمن کاری و محوطه های بسیار کوچک مورد استفاده قرار می گیرند . معمول ترین ماشین های برداشت ماشین های درو علوفه دامی و تراکتوری می باشد .

درو گرهای دامی شانه ای :

ساختمان درو گر های دامی شانه ای تقریبا شبیه درو گر های شانه ای تراکتوری است و از قسمت های زیر تشکیل شده است : که بطور خلاصه شرح داده خواهند شد.

1. شاسی

2. چرخ های حامل

3. دستگاه انتقال قدرت

4.دستگاه برش

5. وسایل تنظیم



1- شاسی:

اسکلت بندی ماشین را گویند که جنس بیشتر این درو گر ها از فولاد ساخته شده و به شکل مثلثی است که قسمت های دیگر درو گر هر کدام به شیوه ای به آن وصل شده است . در جلوی شاسی مالبند و در عقب آن صندلی راننده و جود دارد .



2-چرخ های حامل:

تعداد این چرخ ها دو عدد می باشد که قطر متوسط آنها حدود 80 سانتی متر است روی محیط این چرخ ها بر آمدگی هایی به منطور اصطکاک بیشتر با زمین وجود دارد .

3-دستگاه انتقال قدرت :

روی محور چرخ های حامل جعبه دنده ای قرار دارد این جعبه دنده نیروی لازم را از چرخ های حامل گرفته و به دستگاه برش منتقل می کند .


4-دستگاه برش:

دستگاه برش یا شانه برش اساسی ترین قسمت درو گر استو عمل اصلی یعنی درو توسط این قسمت انجام می شود و شامل قسمت های زیر می باشند :

4-1-تیغه برش :

به صورت تیغه ای دندانه دار از فولاد نسبتا نرم که طول آن در ماشین های مختلف فرق می کند و ممکن است از 80 تا 170 سانتی متر به ضخامت حدود 4 میلی متر و عرض 20 تا 30 میلی متر ساخته شود . دندانه های تیغه به صورت یک شش ضلعی می باشد که تنها دو لبه آنتیز و برنده است . ممکن است لبه های تیغه صاف یا دندانه دار از رو یا از زیر باشد تیغه ها باید آبدیده باشند .

4-2-انگشتی یا محافظ:

به شکل مخروطی است که معمولا از چدن و در ابعاد و انواع مختلف ساخته می شود که عبارتند از انگشتی سنگلاخی یا سخت ،انگشتی معمولی ، انگشتی بدون روکش . انگشتی دوقلو.


5-کفشک ها :

در دو سر دستگاه برش دو جسم کانلا شبیه نعلین با نوک سر بالا برای این که به راحتی از روی سنگ ریزه ها و موانع کوچک عبور کندو کف صاف دار آن هم به خاطر این که روی زمین کشیده شود و دستگاه برش یر زوی آن تکیه دارد کفشکی که در انتهای جای اره است کفشک خارجی و کفششکی که در ابتدای اره است کفشک داخلی گویند. در حقیقت وزن دستگاه برشدر موقع کار بیشتر روی کفشک داخلی است و بوسیله دو لولا متصل به طرقین پل می باشد جنس آن از فولاد و به صورت ریخته گری ساخته می شود .


6- هادی های اره :

هدایت تیغه اره را به عهده دارند و مانع بالا و پایین رفتن تیغه می شومند .



7-ادوات تنظیم :

به منظور کنترل و تنظیم دستگاه برای شرایط مختلف کار می باشد مثلا دستگاه برش را می توان حول کفشک داخلی به اندازه 80 تا 90 درجه بگردانیم این برای زمانی است که بخواهیم درو گر را از مزرعه خارج و به جای دیگر ببریم.

8- تنظیم فا صله اره تا روی زمین:

به وسیله اهرمی که در سمت راست راننده قرار دارد می توا ن تیغه برش را تنظیم کرد . می توان تیغه را به ارتفاع 20 تا 40 سانتی متری سطح زمین قرار داد .



9- تنظیم بر گردان علوفه:

زایده ای به کفشک خارجی است برای هدایت علوفه های بریده شده و تبدیل آنها به صورت یک نوار در وسط ماشین تا در بازگشت علوفه های بریده شده زیر چرخ له نشوند .



10-تنظیم درجه تمایل انگشتی ها نسبت به سطح زمین:

بوسیله اهرمی توسط راننده انجام می شود این تمایل 20 تا 25 درجه نسبت به افق است .



دروگر های شانه ای تراکتور:

ساختمان و طرز کار درو گر های تراکتوری شبیه درو گر های دامی است البته در دستگاه برش و سایر قسمت ها بین این دو گروه تفائت هایی وجود دارد مثلا دستگاه جفت تیغه ای هستند که مخصوص درو گر های تراکتوری است که روی هم قرار دارند و هر دو تیغه مانند قیچی خیاطی حرکت رفت و برگشت دارند.



طبقه بندی دروگر های شانه ای تراکتوری:

از نطر نوع اتصال به تراکتور به چهار دسته تقسیم می شوند :

1- دروگر های کششی

2- دروگرهای نیمه سوار

3- دروگر های عقب سوار

4- دروگرهای وسط سوار



1-دروگرهای شانه ای کششی:

دارای دو چرخ است که بیشتر وزن درو گر را تحمل می کند این درو گر ها به وسیله مالبند به عقب تراکتور وصل و کشیده می شوند و حرکت دستگاه برش توسط چرخ دنده ها ، زنجیر و یا تسمه وی شکل از محور تواندهی تراکتور تامین می گردد و به آسانی به اکثر تراکتور ها وصل می شود و یکی از محاسن آن در موقع درو می تواند گوشه مزرعه را درو کند ولی برای دور زدن نسبت به درو گر های نیمه سوار و سوار احتیاج به فضای بیشتری دارد .



2-دروگر های شانه ای نیمه سوار :

این نوع درو گر ها دارای شاسی و دو چرخ سبک می باشند که هنگام کار روی دوچرخ خود کشیده میشودو برای به کار انداختن تیغه از محور توان دهی تراکتور استفاده می شود و سرعت حرکت تراکتور با دروگر باید طوری تنظیم شود که با شرایط مزطعه منطبق باشد مناسب ترین سرعت پیشروی تراکتور در موقع درو بین 11 تا 7 کیلومتر در ساعت است .



3-دروگرهای شانه ای عقب سوار شونده :

ساختمان این نوع از درو گر ها ساده تر از درو گر های نیمه سوار است شاسی آن خیلی سبک و کجهز به یک سطح سیقلی آهنی می باشد که به وسیله آن می توان به راحتی روی علوفه سر بخورد و به عقب تراکتور متصل و با نیروی هیدرولیک بالا و پایین می رود و حرکت تیغه از محور توان دهی تراکتور تامین می شود .



4-دروگرهای شانه ای وسط سوار :

این نوع درو گر ها برای تراکتور هایی که فاصله چرخ های جلو نسبت به عقب بیشتر است همچنین برای تراکتور های سه چرخ مناسب می باشد این نوع درو گر ها در سمت راست تراکتور بین دو اکسل جلو و عقب متصل می شوند مهمتریم کحاسن این درو گر ها کنترل کار برش است زیرا راننده دید بهتری دارد دوم اینکه می توان به عقب تراکتور وسیله دیگری را بکار گرفت .



معایب مهم درو گر های وسط سوار:

1-اتصال به تراکتور کمی وقت گیر است

2-برای به کار انداختن دستگاه برش به یک سری وسایل ارتباطی نیاز دارد .



دروگر های بشقابی چرخشی :

نیروی چرخشی این درو گر ها از محور توان دهی تراکتور تامین می شود و نسبت به درو گر های رفت و برگشتی دارای محاسنی به شرح زیر است :

1-راندمان آن در واحد سطح بیش از درو گر های رفت و برگشتی است .

2-عمل برش بهتر

3-تعویض تیغه ها به آسانی انجام می گیرد .

4- تیغه ها ارزانتر است.



دروگر های متداول بشقابی و چرخشی به سه دسته تقسیم می شوند :

1-درو گرهای بشقابی چرخشی استوانه ای

2-درو گرهای بشقابی چرخشی با صفحه مدور

3-درو گر های چرخشی مخروطی



1- درو گر های بشقابی چرخشی استوانه ا ی:

معمو لا دارای 2 تا 4 استوانه عمو دی است که بطور عمودی قرار دارند که در پایین قاعده آن دو یا سه کاردک نصب شده و چرخش جهت سیلندر ها عکس یکدیگرند و میتوانند با دور های 1500 تا 3000 دور در دقیقه دوران داشته باشند و علف های بریده شده را به صورت توده نواری در عقب سیلندر ها قرار می دهند تمام درو گر های دورانی دارای یک پوشش محافظ دارند که بهترین عامل برای جلوگیری از پراکنده شدن علف های بریده شده به اطراف است .



2- دروگر های بشقابی چرخشی :

این نوع درو گر ها شبیه نوع استوانه ای است با این تفاوت که استوانه ها به بشقاب ها تبدیل شده اند . بشقاب و تیغه آخری مجهز به یک جسم تو خالی شبیه مخروط ناقص باشد تعداد بشقاب ها ممکن است تا 6 عدد افزایش پیدا کند و سرعت دورانی بین 3000 تا 3500 دور در دقیقه است حرکت دورانی را از محور تواند هی تراکتور توسط تسمه های وی شکل و چرخ دنده ها تامین می کنند هر یک از بشقاب ها دارای 2 تا 4 تیغه کوچک دو لبه که قابل تعویض هستند و به طور آزاد و معلق در جای خود قرار می گیرند و نیروی گریز از مر کز آن ها را به حالت قطع کردن درمی آورد . برای استفاده از هر دو لبه تیز تیغه ها می توان آنها را پشت و رو نمود بشقاب ها هر کدام در جهت مخالف بشقاب مجاور خود می چرخد با این ترتیب یک ردیف علوفه درو شده باقی می گذرانند.



3-درو گر های چرخشی مخروطی:

این نوع درو گر ها حد واسطی از نوع اول و نوع دوم می باشند . قسمت های برش به شکل مخروط های ناقص اند که در قاعده پایینی آنها 2 تا 4 کاردک نصب گردیده و نیروی گردشی همانند آنها از محمور تواندهی تراکتور تامین میشود