بارانی از الماس در سیاره اورانوس و نپتون!
آیا در اورانوس و نپتون بارانی از الماس در حال بارش است. به گفته دانشمندان و پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در برکلى ، از سیارات اورانوس و نپتون دانه هاى تگرگ مانند الماس ساخته و فرو مى ریزند. این دو سیارات گاز گونه که قطر هر یک به حدود ۵۰۰۰۰ کیلومتر مى رسد در فاصله ۲٫۸ و ۴٫۵ میلیارد کیلومترى به دور خورشید مى چرخند. منشاء این الماسها متان است، با توجه به فشار و حرارت درونی زیاد در این دو سیاره مولکولها متان ابتدا مى شکنند و اتمهاى کربن و هیدروژن تبدیل مى شوند. سپس اتمهاى کربن به هم مى پیوندند و الماس را مى سازند این الماسها باید تحت تاءثیر جاذبه سیاره به صورت بارانى از کریستال فرود آیند.
گروهی از پژوهشگران با انجام تحقیقاتی و با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری و آزمایشگاهی نشان دادند که در جو سیارات اورانوس و نپتون دانه های الماس مانند تگرگ ساخته شده و فرو می ریزند.دانشمندان می گویند: منشاء این الماس ها احتمالا از متان است. زیرا متان می تواند تحت فشار درونی شدید و حرارت زیاد به حالت پخته در آید. شرایط موجود در درون این دو سیاره به گونه ای است که چنین امکاناتی را به وجود می آورد حرارت در بخش های درونی آن ها بین ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ درجه کلوین است. ضمن این که فشار می تواند تا ۵۰۰ هزار اتمسفر باشد. در این شرایط مولکولهای متان شکسته شده و به اتمهای کربن و هیدروژن تبدیل می شود. سپس اتمهای کربن به هم پیوسته و الماس را می سازد که این الماسها باید تحت تاثیر نیروی جاذبه سیاره به صورت بارانی از کریستال فرود آید.
اورانوس هفتمین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید و چهارمین سیاره از نظر اندازه و سومین سیاره از نظر جرم است. در جو آن هیدروژنبه شکل H2 و ۱۲ درصد هلیوم و ۲ درصد متان وجود دارد اما از آنجایی که متان به شدت نور قرمز را جذب می‌کند این سیاره به رنگ آبی مایل به سبز دیده می‌شود. برررسی مادون قرمز حاکی از آن است که دمای این سیاره برابر ۵۸ درجه کلوین است. به نظر می‌رسد این سیاره دارای یونیسفر قوی باشد. بیشتر بادهای این سیاره برخلاف دیگر سیاره‌های مشتری‌گون منظومه شمسی از شرق به غرب می‌وزند نه از شمال به جنوب. در ارتفاعات بالایی دما ۶۴ کلوین (با تلورانس ۵ کلوین) می‌گردد و در این ارتفاعات آن بادهایی با سرعت ۳۰۰ تا ۴۰۰ متر می‌وزند و البته گردبادهایی نیز در آن وجود دارند که به شکل لکه‌هایی دیده می‌شوند.
نپتون آخرین سیارهٔ منظومه شمسی است. این نام به عنوان خدای دریا و همزاد اورانوس نامگذاری شده است بر طبق تحقیقات حضور مقادیری متان نیز در این سیاره تایید شده است . در کل، ترکیبات جو این سیاره به مانند سایر سیارات غول پیکر گازی شامل ۸۵ تا ۹۰ درصد هیدروژن و ۱۰ تا ۱۵ درصد هلیوم می‌باشد.
نپتون با لایه ای ضخیم از ابرهایی که به سرعت در حال حرکتند پوشیده شده است. وزش باد، حرکت این ابرها را به ۱۱۰۰ کیلومتر در ساعت می رساند. ابرهایی که در فاصله دورتری از سطح سیاره قرار دارند عمدتا متان یخ زده می باشند. دانشمندان معتقدند که ابرهای تیره تر نپتون که در زیر ابرهای متان قرار گرفته اند سولفات هیدروژنند.
bigbangpage.com
