اهمیت مطالعات ژِومورفولوژی در برنامه ریزی عمران شهری
اهميت مطالعات ژئومورفولوژي در برنامه ريزي عمران شهري شهر ها زمين هاي وسيع و گسترده اي را به خود اختصاص مي دهند. اين زمين ها از تركيب واحد هاي مختلف توپوگرافي و مورفولوژيك تشكيل مي يابند. هر اندازه كه شهر ها توسعه يابند و گسترش پيدا كنند، برخورد آنها با واحد هاي گوناگون توپوگرافي و ژئومورفولوژي و موضوعات مربوط به آنها زيادتر مي شود.واحد هاي ژئومورفولوژي هميشه با پويايي و ديناميسم محيط طبيعي در ارتباط است، هر گونه اقدام در راستاي توسعه و عمران شهر ها به نحوي با پويايي و ديناميسم مذكور ، و در نتيجه با پديده هاي مورفولوژيك تلاقي مي كند. در اين برخورد اگر برخي اصول و نكات ضروري رعايت نشود، تعادل مورفوديناميك محيط ، به هم مي خورد و خطرات بزرگي غالب تجهيزات و امكانات شهري را مورد تهديد قرار مي دهد.گاهي شدت مورفوژنز چنان زياد مي شود كه نتايج جبران ناپذيري به بار مي آورد.شهر هاي فراواني گاه و بيگاه از به راه افتادن سيل خسارات فراواني مي بينند و يا لا اقل با مشكلات بسياري رو به رو مي شوند.برخي شهروندان از ريزش كوه مي نالند، جريان سولي فلوكسيون برخي ديگر را زير خروار ها آوار مي برد. زمين لرزه ها و تكان هاي زمين نيز موجب ويراني شهر ها و قصبه ها مي گردند. اگر بخشي از اين ويرانيها مستقيما به امواج زلزله مربوط باشند ، بخش مهم ديگر به طور غير مستقيم در اثر دخالت پديده هاي ژئومورفولوژي، كه برخي از آنها خود از تكانهاي زمين ناشي مي شود حاصل مي آيد. بديهي است كه در گزينش محل شهر ها ، تجربه پيشينيان تاثير بسزايي داشته است. اما سابق بر اين زندگي ساده شهروندان موجب مي شد كه اهميت موضوع ، چندان مورد توجه قرار نگيرد. به طوري كه اگر منطقه اي زير طغيانهاي بسيار شديد رودخانه ها يا سقوط مرتب و خطرناك سنگ ها و يا ريزش بهمن هاي انبوه قرار نمي گرفت و يا عجالتا زمين هاي آن لغزش نمي كرد ، براي گسترش مساكن و ايجاد ساختمان ها ، مناسب تشخيص داده مي شد.گاهي نيز مسائل ايمني و موقعيت پناهگاهي ناحيه اي ، برخي از خطرات مانند ريزش كوه ها را تحت الشعاع خود قرار مي داد( نمونه: ماكو در شمال غرب ايران). بعضي از ژئومورفولوگ هاي فرانسوي نشان داده اند كه تعدادي از شهر هاي اين كشور از جمله استرسبورگ تا قرن گذشته با خطر طغيان رودخانه هايي نظير رن مواجه بوده است. وجود نهشته هاي آبرفتي به ضخامت بيش از 6 متر كه رآنها آثاري از بنا هاي رومن ها به يادگار مانده است، حاكي از آن است كه به طور دوره اي طغيانهاي رودخانه اي اين شهر را فرا مي گرفته است.بسياري از شهر هاي بزرگ و كوچك و قصبه ها كه در پهنه مخروط افكنه ها گسترده شده اند، از خطر سيل در امان نيستند. اهميت موضوع آشكار مي شود كه خسارات وارده خارج از تحمل انسانها باشد. اگر در گذشته سيل بنايي را ويران مي كرد و اثاث زندگي انسانها را با خود مي برد و يا دچار خسارات متنوعي مي كرد ، ابعاد آن چندان گسترده نبود . ترميم خرابي ها و جبران ويرانگري ها ، البته به دليل سادگي بنا و اثاث آن كار بسيار مشكلي به نظر نمي رسيد. در صورتي كه امروز ، تجهيزات عمراني به طور پيچيده اي توسعه يافته اند و بنا ها ابعاد گسترده تر و مجهز تري به خود گرفته اند، مساحت شهر ها تا چندين برابر افزايش پيدا كرده است. كارخانه هاي صنعتي بزرگ و كوچك ، به عنوان پديده اي ضروري، در كنار شهر ها تاسيس شده است . اينها به فضاي گسترده تري نياز دارند. امروز در مكان يابي و استقرار كارخانه هاي ياد شده ، تنها عامل اقتصادي و تكنيكي مورد توجه و تاكيد قرار مي گيرد و در برابر ارزاني قيمت زمين ، اهميت نيروهاي طبيعي ناديده گرفته مي شود. در نتيجه بنا هاي مسكوني و تاسيسات كارخانه ها در مناطق گوناگون به طور دلخواه و تقريبا بدون توجه جدي به ديناميك محيط ايجاد مي گردد. بنابراين موقعي كه پديده هاي گوناگون طبيعت ، با نيروي عظيم خود، اينگونه محل ها را مورد تهديد قرار بدهند، تخريب و ويراني آن حتمي خواهد بود. لذااهميت و ضرورت شناخت ويژگي هاي محيط طبيعي جهت تميز و تشخيص نقاط مناسب براي ايجاد بنا ها و ساختمان ها ، از مناطق نا مساعد ، معلوم مي شود .براي شناخت بخش اعظمي از ويژگي هاي محيط طبيعي به مطالعه ژئومورفولوژي نيازمنديم و در سايه كسب اينگونه آگاهي است كه مي توان قدمهاي موثري در انتخاب مناسب ترين مكان براي ايجاد و گسترش شهر ها و ايجاد كارخانه هاي عظيم برداشت و نسبت به جلوگيري از خطرات پديده هاي طبيعي ياد شده و يا مقابله با آنها اقدامي جدي به عمل آورد. در اينجا به ياد آوري 4 فاكتور مورفولوژيكي موثر در فضاي برنامه ريزي شهري مي پردازيم:
الف-استقرار انواع سازه ها در شهر به طور كلي اگر سازه هاي شهري را به 4 دسته ي برج ها و مساكن بيش از 5 طبقه ، منازل مسكوني تا ارتفاع سه طبقه ، خانه هاي ويلايي و فرهنگ سرا ها و در نهايت فضاي سبز تقسيم كنيم نحوه ي استقرار در شهر مي بايد به شكل زير باشد: 1-برج ها و ساختمان هاي بلند در قديمي ترين زمين ها (از نظر سن، مربوط به دوره هاي زمين شناسي) 2-منازل مسكوني تا ارتفاع سه طبقه در زمين هاي قديمي 3-خانه هاي ويلايي و فرهنگ سرا ها در زمين هاي جديد 4- فضاي سبز در جديد ترين زمين ها به طور كلي سازه هاي غير استراتژيك در شهر ها مي بايد در زمين هاي جديد تر و سازه هاي با اهميت تر و استرتژيك در زمين هاي قديمي تر استقرار يابند چرا كه پايداري در زمين هاي قديمي به مراتب بيشتر از زمين هاي جديد است و زمين هاي قديمي تر داراي ثبات و امنيت بيشتري هستند. ب-تنوع ژئومورفيك چنانچه اشكال مورفولوژيك سطح زمين و تعداد آنها را در يك رابطه ساده قرار دهيم مي توانيم تنوع ژئومورفيك يك منطقه را تعيين كنيم.
در اين رابطه در صورت كسر مجموع گروه شكل ها قرار دارد و در مخرج كسر تعداد يا فراواني هر يك از اشكال.به طور كلي مناطقي كه داراي تنوع ژئومورفيك كمتري هستند يعني عدد مربوط به جواب اين رابطه در آنها كوچكتر است براي برنامه ريزي مناسب تر هستند به عبارت ديگر هر چه تنوع ژئومورفيك يك منطقه كمتر باشد برنامه ريزي براي آن راحت تر و مقرون به صرفه تر است. ج- زلزله از نظر مورفوليژيكي دو منطقه در محدوده يك شهر در زمينه زلزله داراي اهميت است 1-گپ لرزه اي: گپ لرزه اي به مناطقي گفته مي شود كه روي خط زلزله است ولي هنوز زلزله را تجربه نكرده است. در يك چنين مكان هايي بايد منتظر زلزله هاي شديد بود. 2- تكتونيك ناتمام : به مناطقي گفته مي شود كه در آنها حركت تكتونيكي شروع شده اما هنوز تمام نشده است. يعني اينكه با يك حركت شديد تر تمام خواهد شد. بطور كلي شهر ها بايد از اين دو منطقه دور باشند.
