دولت الکترونیک

دولت الكترونیك

نوشته: مهندس مهدی رفتاری

¤ مقدمه
یكــــی از مفاهیمی كه در دهه های اخیر به گونه ای بسیار گسترده در جوامع پیشرفته مورد بررسی قرار گرفته و حتی در بعضی مواقع با موفقیت به اجرا درآمده، مفهوم دولت الكترونیك است. دولت الكترونیك، یك دولت دیجیتال بدون دیوار و ساختمان و دارای سازمانی مجازی است كه خدمات دولتی خود را به صورت بهنگام (on Line) ارائه می كند و موجب مشاركت آنان در فعالیتهای مختلف اجتماعی سیاسی می شود.

روند ایجاد دولت الكترونیك بدین صورت بوده است كه در طول نیمه دوم دهه 1990، بخش خصوصی آمریكا مسئول خلق خدمات الكترونیكی شد. وجود فناوری وب (web)، به برانگیختن برخی اقدامات تجاری در شركتها منجر گشت و لذا نتایج خوب و قابل سنجشی از این اقدامات حاصل شد. مهمتر از آن، این بود كه كاركنان هرچه بیشتر اثربخش شدند به طوری كه در بازده كاری آنها افزایش قابل ملاحظه ای پدید آمد. برای مثال، در سال 1999، میانگین بازده كاری هر ساعت فرد، پنج درصد افزایش پیدا كرد. لذا بدین طریق، بذرهای كارایی به واسطه به كارگیری این چنین فناوریها پاشیده شد و لذا فناوری وب به تغییراتی در شغل، شاغل و ارتباطات منجر شد.

زمانی كه فناوری وب در اكثر بخشهای خصوصی به كار گرفته شد، دولت از این بابت عقب مانده بود. لذا توجه دولت به این مسئله معطوف گشت كه ارائه خدمات به شهروندان به صورت الكترونیك بسیار ساده تر خواهدبود.
درنتیجه وینتون سرف (vinton Cerf) كه به عنوان یكی از پدربزرگهای اینترنت مشهور است این پیشنهاد را به رهبران دولتی داد كه «لطفاً از فناوری اطلاعات استفاده كنید. اجازه دهید كه خدماتتان، بیشتر دردسترس باشد. همچنین، هرگز از فناوری وب نهراسید، اما همواره برای آن برنامه ریزی كنید». لذا شهر گولدن به این نیاز استراتژیك پی برد و در ژوئیه 2001، برنامه ریزی استراتژیك برای دولت الكترونیك را تدوین كردند. به هــــرحال، بهــــره گیری از امكانات دولت الكترونیك می تواند موجب ارائه بهتر خدمات دولتی به شهروندان شود و امكان استفاده و دسترسی برابر كلیه شهروندان، تعامل اثربخش تر با طرفهای درگیر و غنی سازی شهروندان را فراهم آورد و درمجموع، به ایجاد مدیریت دولتی اثربخش تر منجر شود.
ازجمله نتایج موردانتظار از چنین فرایندی، كاهش فساد اداری و شفافیت بیشتر امور، بالارفتن میزان مسئولیت، دائمی شدن بهبود روندها و فرایندها، راحتی بیشتر، رشد منابع و كاهش هزینه خدمات است. با ظهور فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی، مراكز خدمات رسانی به مشتریان نزدیكتر می شوند و افراد می توانند حتی ازطریق رایانه های شخصی، خدمات خود را دریافت كنند. همچنین دولت الكترونیك موجب صرفه جویی در وقت و هزینه، دولت، شهروندان و كسب و كار می گردد. جهانی شدن نیز دولتها را وادار می سازد تا به منظور فروش كالا و خدمات خویش و همچنین صدور فرهنگ و شناساندن خویش به سایر فرهنگها و تمدنها، اقدام به تاسیس دولت الكترونیك كنند.

¤ تعاریف
تعاریف بسیاری از دولت الكترونیك شده است كــه تعدادی از آنها به صورت زیر ارائه می شود:

دولت الكترونیك: استفاده آسان از فناوری اطلاعات به منظور توزیع خدمات دولتی به صورت مستقیم و شبانه روزی به مشتری است.

دولت الكترونیك، استفاده دولت و سایر سازمانهای دولتی از فناوری اطلاعات به منظور ایجاد تحول در رابطه با شهروندان، مراكز تجاری و سایر مواردی است كه با دولت درحال تعامل هستند.

دولت الكترونیك، شیوه ای برای دولتها به منظور استفاده از فناوری اطلاعات و فناوریهای جدید است كه به افراد تسهیلات لازم جهت دسترسی مناسب به اطلاعات و خدمات دولتی، اصلاح كیفیت آنها و ارائه فرصتهای گسترده برای مشاركت در فـــــرایندها و نمادهای مردم سالار می دهد.
دولت الكترونیك، تكیه بر اینترنت و دیگر فناوریهای نوظهور دارد تا اطلاعات و خدمات را به سادگی، سرعت، به شیوه ای كارا و با هزینه كم دریافت و توزیع كند.

در تعاریف دیگری نیز كه ارائه شده است به جنبه های پاسخگویی، مسئولیت پذیری، شفـــاف ســـازی و اینگونه موارد توجه گردیده است. بنابراین، دولت الكترونیك مجموعه ای از كلیه ارتباطات الكترونیك است كه بین دولت، شركتها و شهرونــــــدان رخ می دهد.

¤ اهمیت ایجاد دولت الكترونیك
به صورت روزافزون، انتظارات افراد درمورد خدمات و محصولات و نیز نحوه و كیفیت ارائه آن به طور روزافزون درحال تغییر است و دولت نیز باید پاسخگوی این نیازها و انتظارات باشد. آنان خواهان این هستند كه ساعات كار موسسات دولتی افزایش یابد و آنان هر زمان كه خواستند بتوانند كارهای خود را انجام دهند، در صفها معطل نشوند، خدمات با كیفیت تری دریافت كنند، خدمات و محصولات ارزانتری به دستشان برسد و مواردی از این دست كه پاسخگوترین شكل دولت برای این انتظارات درحال حاضر دولت الكترونیك است. دولتها همچنین برای جذب سرمایه، مشاغل و اشتغال، كارگران ماهر، گردشگران و موارد دیگر با هم در رقابت هستند و بدین منظور به امكانات جدیدی نیاز دارند كه دولت الكترونیك این امكانات را برای آنها فراهم می آورد. لذا دولت الكترونیك، نه تنها موجب یكپارچه شدن خود بــــا جامعه می شود بلكه باعث می گردد كه دولت بر منابعی تاكید داشته باشد كه بیشتر موردنیاز است. دولت الكترونیك باعث گسترش فرهنگ خودخدمتی (self Service) می شود و شهروندان قادر می شوند تا آنجا كه ممكن است به خود كمك كنند و از هزینه ها و اتلاف وقت خود بكاهند.

¤ ضرورت ایجاد
عوامل متعددی، زمینه های لازم برای تحقق این امر را فراهم می آورند كه همگی ناشی از فناوری و پیچیده تر شدن بشر است و دولتها برای پاسخ به این پیچیدگی ناگزیرند كه اقدام به ایجاد دولت الكترونیك كنند. مهمترین این عوامل عبارتند از:
1 - رشد فناوریهای جدید و بویژه فناوری اطلاعات: امروزه، فناوری با نرخ فزاینده و به صورت تصاعدی درحال رشد است. قانون مور (moors Law) در این مورد می گوید: قدرت محاسباتی رایانه ها هر 18 ماه دو برابر می شود.
قانون <<«مت كالف» (matcalf) نیز می گوید: میـــــزان رشد یك شبــكه به میزان تــوان دوم استفاده كنندگان از آن شبكه است و درنهایت قانون گیلدرز (gilders) می گوید: مسیرهای ارتبــــاطی شبكه ها هر 12 ماه سه برابر می شود. همان گونه كه از مثالهای فوق برمی آید سرعت رشد فناوری اطلاعات بسیار زیاد بوده و این امر در تمامی پدیده ها ازجمله موسسات دولتی تاثیرات شگرفی بــــرجای می گذارد.

2 - سرمایه گذاری بنگاههای اقتصادی در بخش فناوری اطلاعـــات: بنگاههای اقتصادی سرمایه گذاری های كلانی را در زمینه فناوری اطلاعات اعمال كرده اند و بخش خصوصی نیز جهت پاسخگویی با شرایط كنونی و كم كردن فاصله و شكاف بین خود و دولت، ناگزیر از سرمایه گذاری در این خصوص است. آمارها نشان می دهد كه سرمایه گذاری شركتهای آمریكایی درفناوری اطلاعات از كمتر از 10 درصد در سالهای گذشته به 50 درصد درحال حاضر رسیده است و به دلیل سرمایه گذاری هایی كه در این زمینه شده هزینه مبادلات بانكی به میزان 30 درصد هزینه های بانكی غیر الكترونیك كاهش یافته است.

3 - رشد اینترنت و فراگیری عمومی استفاده از آن: طی فصل فروش عید كریسمس در سال 1999 فروشندگانی كه محصولات خود را ازطریق اینترنت به فروش می رسانند معادل 3/1 میلیارد دلار پوند كه این میزان، چهار برابر فروش آنان در سال 98 بود و در سال 2000، آمریكا برای ایجاد دولت الكترونیك رقمی معادل 500 میلیون دلار هزینه كرده كه این میزان در سال 2003 به 1/6 میلیارد دلار خواهدرسید.

4 - تغییر انتظارات شهروندان و بنگاههای اقتصادی: در ایالت ویرجینیای آمریكا، 76/8 درصد از شهروندان از خانه یا محل كار خود به اینترنت دسترسی دارند و 38 درصد آنها از اینترنت و پست الكترونیك به صورت روزانه استفاده می كنند. این نمونه ها نشان می دهد كه انتظارات مردم درمورد خدمات، محصولات و نیز نحوه و كیفیت ارائه آن به طور روزافزون درحال تغییر است و دولت نیز باید بتواند پاسخگوی این نیازها باشد و این امـــر فقط می تواند ازطریق دولت الكترونیك تحقق یابد.

5 - جهانی شدن و فشارهای ناشی از رقابت: دولتها برای جذب سرمایه، مشاغل و كارگران ماهر، گردشگران و... با هم در رقابت بوده و ازسویی جهانی شدن نیز به منظور فروش كالاها و خدمات خویش، آنها را وادار به تاسیس دولت الكترونیك می كند.

¤ مزایا
تا چند سال پیش روال معمول برای دریافت خدمات دولتی، مستلزم حضور فیزیكی مراجعه كننده به یكی از دفاتر دولتی مرتبط بود. با پیشرفتهـــای تكنولوژیك و اطلاع رسانی، برای نزدیك كردن محل ارائه خدمات به مشتریان حركت جدیدی ایجادشده است. در گامهای نخست، ایجاد كیوسك های ارائه خدمات (نظیر آنچه كه در شبكه های بانكی مورداستفاده قرار می گیرد) به اجرا درآمد و در گامهای بعدی، استفاده از رایانه های شخصی بدین منظور موردتوجه قرار گرفت. میزان گستردگی دامنه پوشش دولت الكترونیك زمانی برای ما روشن می شود كه به این امر واقف شویم كه حتی موفق ترین كشورها در این زمینه تا زمان حاضر، موفق به استفاده بیش از 20 درصد از پتانسیل های موجود نشده اند.

دسترسی سریع به اطلاعات در سازمانهای دولتی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجا كه فرایندها و روندهای اداری عموماً تكراری، عادی و تابع ضابطه هستند، استفاده از رایانه، امكانــات منحصر به فردی را برای جمع آوری، كنتـــرل و گزارش دهی فوری و به موقع برای مدیران فراهم می آورد و این امر سازمانهـــا را بر آن داشته كه مبادرت به سرمایه گذاری هنگفت در این زمینه كنند. ولی این فرایند، تاثیر چندانی بر بهره وری سازمانهای فوق ندارد. این درحقیقت همان نقطه ای است كه پروژه دولت الكترونیك، در آن تحول ایجاد می كند.

گام نخست در فرایند ایجاد دولت الكترونیك، امكان استفاده آزاد و آسان از اطلاعات، برای شهروندان است. این گام در تمامی كشورهایـــی كه در این مسیر قدم گذاشته اند مشترك است. برخی از ممالك پیشرفته، حتی قبل از ایجاد شبكه جهانی، اقدام به ایجاد مجموعه های الكترونیك غنی از اطلاعات به خدمات دوایر مختلف دولتی كرده و آن را به طرق مختلف دراختیار شهروندان قرار داده اند. امروزه، اكثر سازمانهای دولتی در كشورهای غربی، دارای سایت مستقل اینترنتی هستند كه در ضعیف ترین حالت، اطلاعات و قوانین جاری شركت را دراختیار شهروندان قرار می دهند. در برخی دیگر از كشورها نیز، این مجموعه به صورت یك سایت مادر كه حاوی پیوندهایی به زیرمجموعه های دولتی است، وجود دارد و شهروند با ورود به این سایت، می تواند راه خود را تا جزیی ترین خدمات موجود، به راحتی انتخاب كند.

استفاده از این فناوری می تواند در پایین آوردن آمار فساد اداری كه منشا آن ارائه اطلاعات به شهروندان است نقش بسزایی داشته باشد و با شفاف كردن فعالیت سازمانها، گامی موثر درجلب اعتماد عمومی محسوب می شود. به طورخلاصه، مزایای دولت الكترونیك عبارتند از:

دسترسی مستقیم به اطلاعات و خدمات مالی؛
ارتباط مستقیم با مقامات دولتی؛
صرفه جویی در زمان، حمل و نقل، ساعات كار، كاغذ، هزینه های خدمات و منابع انرژی؛
افزایش كارایی عملیات دولتی؛
ارائه خدمت به شهروندان به صورت 24ساعته و 7 روز هفته؛
امكان ارائه خدمات در هر مكان.
نمادهای مورداستفاده در دولت الكترونیك
نمادهای دولت الكترونیك، نشان دهنده این است كه یك دولت الكترونیك می تواند چه بخشها و چه افرادی را با یكدیگر مرتبط سازد.
1 - G2c (موسسه دولتی به شهروند): مهمترین و گسترده ترین نوع كاربرد دولت الكترونیك، رابطه دولت با شهروند و بالعكس است. دولت الكترونیك بایستی شهروند را به دولت مرتبط سازد. رابطه دولت با شهروند شامل ارائه اطلاعات مناسب به افراد، دراختیار قرار دادن فرصتها، تجدید گواهینامه رانندگی، پرداخت قبض های مختلف و غیره می شود. این نوع رابطه دولت با شهروند، به ایجاد تغییراتی در زندگی افراد منجر می شود.
2 - G2g (رابطه دولت با دولت): این نوع رابطه بین دولتها بدین خاطر است كه معمولاً سازمانهای دولتی، متكی به دیگر نمایندگان دولتی هستند و تعامل الكترونیك بین آنها، از اهمیت خاصی برخوردار است. در رابطه با دولت، عموماً نیاز به دسترسی مستقیم به پایگاههای اطلاعاتی وجود دارد.
3 - G2b (رابطه دولت با كسب و كار): این نوع رابطه، اولین رابطه ای بود كه توسعه پیدا كرد و لذا به نیازهای خاصی از جامعه كسب و كار توجه می شود. این خدمات چندوجهی هستند. بنگاههای اقتصادی، عرضه كننده، شریك، مشتــــــری و اتفاقاً رقیب دولت محسوب می گردند.
4 - G2e (دولت با كاركنان): این نوع رابطه بدین منظور طراحی شده است كه اطلاعاتی را برای بخش عمومی ارائه كند (كاركنان دولتی) تا بتوانند از شبكه داخلی دولتی یا شبكه های خصوصی بر اطلاعات منابع انسانی دستیابی پیدا كنند. این اطلاعات می توانند شامل اطلاعات مربوط به بازنشستگی پرسنل، فرمهای درخواست، نظام پیشنهادات و... باشد. G2e، یكی از اثربخش ترین راههایی است كه به منظور یادگیری الكترونیك (e-learning) و مدیریت دانشی صورت می گیرد. برحسب ماهیت این نوع كاربرد، نمونه های G2e در اینترنت قابل دسترسی نیست. این نوع كاربردها، عموماً در شبكه هــای دولتی یا شبكه های خصوصی یافت می شود.

این چهار نوع كاربرد، ستونهای اصلی دولت الكترونیك را تشكیل می دهد و درواقع، این ارتباطات است كه روح دولت الكترونیك را تشكیل می دهد.
برای برقراری این ارتباط، دولت باید اعتماد طرفهای ذینفع در دولت الكترونیك را به منظور مشاركت در این امر جلب كند و به آنان اطمینان دهد كه به خلوت خصوصی و امنیت آنان تعرضی صورت نخواهدگرفت. لازمه این امر آن است كه در ابتدا قوانین دولتی رابرای حمایت از حریم خصوصی افراد تصویب كرد. یكی از معضلات اینترنتی برای عضوگیری این است كه اطلاعات زیادی را از افراد تقاضا می كند و فرد مجبور است فرمهای مختلفی را پركند كه بعضاً از برخی از این اطلاعـــــات به موسسات و شبكه های دیگر فروخته می شود.

دولت باید برای جلوگیری از بروز این چنین مشكلاتی برای شهروندان، قوانینی را به تصویب برساند و در بعد فنی نیز لازم است زیربناهای موردنیاز برای ایجاد دولت الكترونیك را فراهم آورد و شبكه های اطلاع رسانی و پایگاههای اطلاعاتی موردنیاز را ایجاد كند

¤ اثرات دولت الكترونیك بر مدیریت و سازمان
تولید دانش در دنیای كنونی رویكردهای نوینی را پدید آورده كه ازجمله آنها مدیریت دانش و مدیریت فناوری اطلاعات است. برای مدیریت دانش، دیگـــــر كار، سرمایه و ماشین آلات منابع اصلی تولید ثروت نیستند، بلكه این دانش و دانشگران هستند كه به عوامل اساسی و درآمدزا مبدل می شوند.

با پیاده سازی دولت الكترونیك، ساختارهای سازمانی تغییریافته و به صورت كاملاً مسطح درمی آیند، مرزها و واحدهای سازمانی كمرنگ تر شده و تمام فعالیتهای سازمانی به صورت افقی انجام می گیرد. كلیه فعالیتها و وظایف سازمان براساس شبكه های اطلاع رسانی طراحی و اجرا شده و كارمندان سازمانها نیاز به حضور فیزیكی در محل سازمان ندارند. آنها شركای اطلاعاتی سازمان خود بوده و به همین جهت نیز دارای قدرت هستند. ازطرفی این كاركنان به صورتی مستمر درحال یادگیری و آموزش خواهندبود و خلاقیت و نوآوری، به مهمترین وظایف آنها مبدل می شود.

كــــارهای سازمان به صورت برخط (on-line) انجام خواهدشد و مدیریت سازمانها بدون واسطــــــه، با مشتریان و ارباب رجوع در ارتباط هستنـــد، فرایند تصمیم گیری شكل غیرمتمركز پیدا می كند و زمان تصمیم گیری افزایش خواهدیافت. با پیاده شدن دولت الكترونیك، بخش زیادی از كاركنان سازمانها آزاد شده و می توان از آنها دركارهای فكری استفاده كرد.

همچنین در كشورهایی نظیر كشور ما كه فرایندهای اداری مبتنی بر كاغذ هستند، حركت درجهت دولت الكترونیك مستلزم مهندسی مجدد فرایندهای اداری است. در این زمینه، مسئله فرهنگ سازی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است، لذا یكی از اهرمهای قوی، آموزشهای همگانی درخصوص اهمیت، مزایا و نحوه استفاده از این مجموعه امكانات است.

¤ موانع ایجاد دولت الكترونیك و چالشهای آن
در راه ایجاد دولت الكترونیك موانعی وجود دارد كه به طور اختصار می توان به برخی از آنها اشاره كرد:
عدم احساس نیاز به وجود دولت الكترونیك؛
عدم حمایت مدیران ارشد سازمانها؛
ناتوانی در مرزبندی اطلاعات محرمانه و غیرمحرمانه؛
هزینه های سنگین ایجاد، نگهداری و توسعه شبكه های اطلاع رسانی و پایگاههای اطلاعاتی؛
فقدان یا كمبود نیروهای متخصص فناوری اطلاعات در برخی از كشورها؛
مشكلات مرتبط با چگونگی حفاظت از اطلاعات شخصی افراد؛
چگونگی تحلیل و مهندسی مجدد خدمات دولتی به منظور استفاده از دولت الكترونیك؛
چگونگی دسترسی كلیه كاربران به دولت الكترونیك؛
نحوه ارائه كلیه اطلاعات موردنیاز مشتریان؛
مسئله مرتبط با مواجه شدن با افرادی كه كمتر با رایانه آشنا هستند.
گامهای لازم به منظور ایجاد یك دولت الكترونیكی موفق
كینگ (king)، چهار گام را برای اطمینان یافتــــن از توفیق دولت الكترونیك پیشنهاد می كند:
گام اول: دریابید كه مشتریان شما چه كسانی هستند: بیش از دو قرن، دولت آمریكا نسبت به بخش خصـــوصی به صورت متفاوتی عمل می كرد. كینگ مطرح می كند: ولی هم اكنون كلیه سطوح دولتی متوجه به اهمیت فزاینده ارائه خدمت شده اند و دریافته اند كه مشتریان مختلفی وجود دارند كه دارای نیازهای متفاوتی هستند. شهروندان، كاركنان، بنگاههای اقتصادی و دیگر موسسات دولتی مشتریان دولت هستند و هریك ازآنها نیز نیازهای متفاوتی با دیگری دارد. شهروندان خواهان ثبت نام فرزندان خود، تمدید گواهینامه رانندگی، پرداخت پول پاركینگ و... هستند. بازرگانان و موسسات بازرگانی با اتاقهای بازرگانی، بازرسان محلی و قانونگذاران رابطه برقرار می كنند. لذا دولت بایستی متوجه این مسئله باشد كه مشتریانش چه كسانی هستند.

گام دوم: مشتریان خود را به سمت استفاده از خدمات سوق دهید: كینگ می گوید: اینترنت بهترین شیوه برای جذب مشتریان است. آنها دوست ندارند كه به كیوسك های ارائه خدمات مراجعه كنند و یا اینكه برای گرفتن خدمت، در صف بایستند. حال اگر تسهیلاتی ایجاد شود كه آنها از منزل خدمات خود را دریافت كنند به رضایت مشتری منجر می شود و دردسرهای كاركنان نیز كاهش می یابد. كینگ، پیشنهاد تشكیل یك سایت مرجع (portal) را برای تعاملات كلیه مشتریان می دهد. این سایت به مشتریان اجازه می دهد كه به بخشهای مختلف دسترسی داشته باشند.

گام سوم: دریابید كه مشتریان شما چه نیازهایی دارند و چه چیزهایی می خواهند: مشتریان به تسهیلات، دردسترس بودن و قابلیت اعتماد خدماتی كــه بخش خصوصی برای آنها ارائه می كند، عادت كرده اند. آنها از دولت نیز یك چنین انتظاراتی دارند. یكی از چالشهایی كه بخش دولت با آن روبرو است این است كه آنها علاوه بر اینكه یك سری كارهای منحصر به فرد خویش را انجام می دهند، برخی كارهای تجاری عمومی را نیز كه مرتبط با بخش خصوصی است، انجام می دهند. در نتیجه دولتها مسئولیت بیشتری در قبال ارائه خدمات سریع با هزینه كم دارند.

گام چهارم: رابطه با مشتری را ادامه دهید: كینگ معتقد است یكی از نشانه های رهبری دارای بینش درست این است كه برنامه هایی را به منظور ارتبــاط با مشتری طرح ریزی و استراتژی هایی را نیز بدین منظور طراحی كند. این مسئله به بهبود شرایط اقتصادی، ایجاد وفاداری و ارتباط مناسب با مشتری در سالهای آتی منجر می شود.

¤ موفقیتهای دولت ژاپن
دولت ژاپن تا به امروز موفقیتهایی در زمینه دولت الكترونیك داشته و پروژه های متعددی را نیز در این زمینه انجام داده است. هدف از این مطالعات این است كه خدمات دولتی رایانه ای شده و به این ترتیب، خدمات دولتی با شتاب بیشتر و كیفیت بالاتری ارائه گردد. ساختار طرح جامع ژاپن شامل سه نوع ارتباط بود كه عبارتند از:

1 - معرفی نقش فناوری اطلاعات در ارتباط با رابطه بین دولت و شهروندان (g2c)؛

2 - ارتباط بین دولت وبخش بازرگانی (g2b)؛

3 - دیجیتالی كردن وزارتخانه ها و سازمانها یا دیجیتالی كردن عملكرد داخلی سازمانهای اجرایی (g2g).
در فرایند ارتباطی دولت و شهروندان هدف عبارت است از رایانه ای كردن انواع فرایندهای مربوط به دولت كه فرایندهایی مانند دریافت انواع اجاره نامه ها، گواهینامه ها، درخواست نامه ها و همچنین ارائه اطلاعات به شهروندان به صورت الكترونیك را شامل خواهدبود. هدف از فرایند دولت و بخش بازرگانی، فوریت دادن به ترویج تجارت الكترونیك است. همچنین دیجیتالی كردن ارتباط میان دولت و تجارت از اهمیت بالایی برخوردار است و به تبادل الكترونیك داده ها توجه خاصی می شود. در فرایند دولت به دولت، ایجاد سیستم هایی مانند مدیریت اسناد الكترونیك بین وزارتخانه ها، موسسات و یا عملكرد داخلی هر سازمان اجرایی موردنظر است. این فاز، سهم اطلاعات، كارایی و كیفیت كار مدیریت اجرایی را بهبود می بخشد.

به منظور دستیابی به این موارد، تدارك یك ساختار زیربنایی عمومی موردنیاز است. اول، ایجاد یك شبكه زیربنایی كه دولت را با شهروندان و شركتها پیوند دهد. اتصال بین ادارات دولتی نیز به همان اندازه لازم است. دوم، ایجاد ساختار حمایتی ضرورت دارد. برای حمایت از اطلاعات شخصی و اسناد اداری از فعالیتهای غیرقانونی مانند افشای اطلاعات، زدوبندها و غیره، محكم كردن ساختارهای كلیدی بخش عمومی بسیار مهم است. ارتقا و بهبود استانداردها نیز الزامی است. فرمت اسناد، قراردادها و موارد دیگر باید به صورت متحدالشكل درآمده تا ادارات دولتی، كارخانجات و شهروندان به طور عمومی از آن بهره گیرند.

دولت ژاپن معتقد است كه اگرچه آمریكا در كل جهان پیشرفته ترین كشور درزمینه فناوری اطلاعات به شمار می رود و در آسیا نیز كشور سنگاپور دارای این مقام است اما دولت ژاپن قصد دارد طی پنج سال آینده، جایگاه اول را به دست آورد. طرح ایجاد دولت الكترونیك در ژاپن، محدود به دولت مركزی نخواهدشد. بلكه استانداریها نیز به عنوان یك نقطه ارتباطی مهم با شهروندان، نقش حائزاهمیتی دارند. در این مورد سعی شده است كه هماهنگی های لازم به عمل آید تا دولت الكترونیك و استانداریهای الكترونیك هر دو ایجاد گردند.

به منظور ایجاد استانداریهای الكترونیك دو پروژه اصلی دردست وزارت كشور ژاپن است. در پروژه اول، تحت عنوان شبكه نقاط مسكونی به استانداریها این امكان داده می شود كه اطلاعات شهروندان از قبیل نام، خانوادگی، جنسیت و... را با یك پایگاه داده ای كه با استانداریهای دیگر در سطح كشور مرتبط است، نگهداری كند. در طرح دوم، شبكه ای با درجه بالای اعتماد ایجاد می شود كه برای مبادله بسیاری از اسناد الكترونیك میان استانداریها و دولت مركزی استفاده می گردد.

معرفی فناوری اطلاعات به افراد اجرایی محـــــدود به دولت مركزی و استانداریها نمی شود. بلكه موسسات و شركتهای خصوصی شامل مراكز آموزشی، فرهنگی و بهداشتی كـــه خدمات زیادی به عموم ارائه می دهند را نیز شامل می شود كه به منظور افزایش كمیت خدمات و بهبود كیفیت آن با استفاده از ساختار فناوری اطلاعات و با كمك دولت، قصد دیجیتالی شدن دارند.

گذار سریع به سمت دیجیتالی شدن و اینترنت را می توان در بخش آموزش هم به خوبی مشاهده كرد. در دانشگاهها، شبكه های ارتباطی بین استادان، گروههای دانشجویی و غیره درحال فعالیت است. مسئله مدرسه اینترنتی به عنوان یك سیاست ملی در دبیرستانها، مدارس راهنمایی و مدارس ابتدایی ترویج می شود. باید یادآور شد كه ایجاد دولت الكترونیك موضوع بسیار گسترده ای است كه یك ســـاختار اطلاعاتی ملی را ایجاد می كند به گونه ای كه دولت مركزی، استانداریها، شركتهای خصوصی، خانواده ها و افراد مختلف دیگر را دربر می گیرد.

¤ دولت الكترونیك در ایران
به منظور ارزیابی دولت الكترونیك در ایران، ابتدا آدرس اینترنتی وزارتخانه ها و سازمانهای برجسته (كه مستقیماً زیرنظر رئیس جمهور اداره می شوند) شناسایی شد كه شامل بیست وزارتخانه و پنج سازمان برجسته بود كه مستقیمــاً تحت نظارت رئیس جمهوری اداره می شود. سپس پنج سطح برای هریك از خدمات اصلی دولت (G2B, G2C, G2G, G2E) به مانند جدول شماره یك تعریف گشت:



در مرحله بعد، از متخصصان هر وزارتخانه و نهادی خواسته شد تا باتوجه به جدول شماره یك، سطوح مشخص شده، سازمان خود را ارزیابی كند. این ارزیابیها برای چهار وظیفه اصلی دولت الكترونیك (G2B, G2C, G2G, G2E) موردسنجش قرار گرفت.

پس از جمع آوری داده ها و تحلیل آنها، نتایج زیر حاصل گشت:
1 - هیچ لیست رسمی از سایت های اینترنتی وجود ندارد كه مشخص كننده سایت های دولتی باشد؛

2 - برخی از وب سایت های موجود به قدری ضعیف طراحی شده اند كه حتی دربرگیرنده نام سازمان نیز در HOME PAGE نبوده است؛
3 - مطابق آمارهایی كه در وب سایت های این موسسات وجود دارد، شماره بازدیدكنندگان از این سایت های دولتی، بسیار پایین است؛
4 - اكثر سایت های دولتی موجود، ارتباطی با سازمانهای وابسته به خود ندارند؛
5 - بالاترین سطح ارتباط دولت با مشتری، قسمت شماره دو جدول است و در هیچ سازمان و وزارتخانه ای، دولت با موسسات بازرگانی و كاركنان ارتباط نداشته است.

6 - وب سایت های موجود، از هیچ استاندارد خاصی پیروی نمی كنند و كاربران آنها مجبور به DOWNLOAD كردن فونت های فارسی مختلف هستند تا بتوانند از این سایت ها استفاده كنند.

باتوجه به پژوهشی كه انجام شد، دلایل ضعف دولت الكترونیك به صورت زیر تشریح گشت:

1 - فقدان آگاهی و نگرش مدیران عالی؛
2 - فقدان وجود طرح جامع ملی برای آینده فناوری اطلاعات؛
3 - عدم وجود یك سازمان مسئول به منظور برنامه ریزی و اجرای دولت الكترونیك؛
4 - ضعف مقررات و رویه ها؛
5 - فقدان زیرساختهای مناسب؛
6 - فقدان قدرت لازم جهت جذب فناوریهای پیشرفته؛
7 - فقدان انعطاف پذیری اجرای پروژه های دولت دیجیتال.
پیشنهاد طرح پنج مرحله ای
به منظور توسعه و اجرای دولت الكترونیك در ایران، دولت بایستی سازمان اجرایی مثل سازمان مدیریت و برنامه ریزی (MPO) ایجاد كند تا توسعه دولت الكترونیك در كشور را اداره كند. در زیر، فازهای پیشنهادشده برای اجرای دولت الكترونیك پیشنهاد شده است:

ایجاد یك سایت مرجع دولتی؛
حضور؛
مراوده؛
تعامل؛
عامل محور.
این برنامه با پیاده سازی سایت مرجع دولتی آغاز می گردد كه به عنوان پنجره ای واحد برای مردم به خدمات دولتــــی عمل می كند. با حضور فعال كلیه دوایر دولتی بر روی اینترنت برای ارائه خدمات و به دنبال آن امكان ایجاد تعامل و تراكنش مالی توسط دستگاههای دولتی (ازقبیل دریافت مالیات، هزینه آب و برق، بیمه و غیره) تكامل می یابد. و نهایتاً به ایجاد سازمانهای مجازی دولتی كه تنها در فضای سایبرنتیك وجود دارند و هدف اصلی از آنها ایجاد سهولت و سرعت هرچه بیشتر در ارائه خدمات دولتی به مردم است خاتمه پیدا می كند. در مرحله نهایی كه اصطلاحاً عامل محور نامیده می شود مردم فعالیت مربوط به یك خدمت خاص را كه باید توسط چند نهاد دولتی انجام شود به صورت یكجا ازطریق اینترنت دریــافت می كنند، مرحله ای كه پیشرفته ترین سطح تكوین دولت الكترونیك در یك كشور است.

دولت الكترونيك كليدى براى دستيابى به اهداف

نویسنده : روزنامه شرق -- تماس با نویسنده مقاله درباره نویسنده: مترجم: کلمات کلیدی: خلاصه : رشد فناورى ها به ويژه فناورى اطلاعات و فراگير شدن آن در سطح جامعه تغييرات گسترده اى را در ابعاد مختلف زندگى انسان ها پديد آورده است. اين فناورى ها امروز با نرخى فزاينده و به صورت تصاعد هندسى در حال رشد است و به صورت نماد عصر حاضر در آمده است. رشد فزاينده اين فناورى ها در تمامى پديده ها از جمله دولت و موسسات دولتى تاثيرات شگرفى بر جاى مى گذارد. دولت ها در عصر جامعه اطلاعاتى مى بايست براى برآورده كردن نيازها و انتظارات شهروندان خدمات و محصولات خود را به طور روزافزون كيفى تر و مطلوب تر نمايند. • • • متن کامل :

رشد فناورى ها به ويژه فناورى اطلاعات و فراگير شدن آن در سطح جامعه تغييرات گسترده اى را در ابعاد مختلف زندگى انسان ها پديد آورده است. اين فناورى ها امروز با نرخى فزاينده و به صورت تصاعد هندسى در حال رشد است و به صورت نماد عصر حاضر در آمده است. رشد فزاينده اين فناورى ها در تمامى پديده ها از جمله دولت و موسسات دولتى تاثيرات شگرفى بر جاى مى گذارد. دولت ها در عصر جامعه اطلاعاتى مى بايست براى برآورده كردن نيازها و انتظارات شهروندان خدمات و محصولات خود را به طور روزافزون كيفى تر و مطلوب تر نمايند.
• • •
•مفهوم دولت الكترونيك
دولت الكترونيك استفاده سهل و آسان از فناورى اطلاعات به منظور توزيع خدمات دولتى به صورت مستقيم به مشترى، به صورت ۲۴ ساعته و در هفت روز هفته است. دولت الكترونيك درصدد بسترسازى مناسب جهت دسترسى هر چه بهتر و بيشتر شهروندان به اطلاعات و خدمات دولتى، اصلاح كيفيت خدمات و ارائه فرصت هاى گسترده تر براى مشاركت در فرايندها و نمادهاى مردم سالار است.

دولت الكترونيكى در اصطلاح به استفاده از فناورى اطلاعات و ارتباط در جهت ارائه اطلاعات و خدمات به شهروندان، بخش هاى اقتصادى، كارمندان دولت و ساير قسمت هاى دولتى اطلاق مى شود. اگر چه اين فناورى هنوز دوره نوجوانى خود را طى مى كند ولى قابليت هاى انعطاف پذير اينترنت شامل پتانسيل بالاى آن براى كاستن فوق العاده هزينه ها، افزايش سود، گسترش موارد قابل دسترسى و از بين بردن فاصله ها است.

دولت الكترونيكى در حقيقت روش كليدى براى دستيابى به بسيارى از اهداف مذكور است.مشتريان دولت الكترونيك از طريق پايگاه هاى تار عنكبوتى دولت الكترونيك مى توانند در فعاليت هاى اجتماعى، سياسى و اقتصادى شركت نمايند. يكى از اهداف اساسى دولت الكترونيك تحقق بخشيدن به مردم سالارى الكترونيك است كه تمامى شهروندان بتوانند در سرنوشت خويش دخالت داشته باشند. با اين عمل و با مشاركت گسترده مردم در واقع دولت ماهيتى غيررسمى به خود مى گيرد و شهروندان مى توانند به طور كامل با دولت در تعامل باشند.

شهروندان، بنگاه هاى اقتصادى و موسسات دولتى مى توانند از طريق دولت الكترونيك فعاليت هاى گوناگونى نظير موارد زير را انجام دهند: پرداخت ماليات و عوارض، تجديد گواهينامه، دريافت و تجديد جواز كسب، ثبت شركت، عقد قرارداد، ثبت ازدواج و طلاق، ثبت تولد و مرگ، انجام فعاليت هاى مالى و اعتبارى، شركت در انتخابات، پركردن فرم هاى الكترونيك براى مقاصد مختلف، بازديد از موزه ها، استفاده از كتابخانه هاى مجازى، پرداخت صورت حساب آب، برق، گاز و ده ها مورد ديگر.رسانه منتخب براى دولت الكترونيك فعلاً اينترنت است كه از طريق رايانه هاى شخصى متصل به آن قابل بهره بردارى است. ولى پيش بينى شده است كه در ۳ تا ۵ سال آينده از كيوسك ها و تلفن هاى همراه ويژه اى كه بدين منظور طراحى و ساخته خواهند شد نيز استفاده گردد.

• عوامل زمينه ساز پيدايش دولت الكترونيك
پيدايش مفهوم دولت الكترونيك در پى ظهور و گسترش فناورى هاى نوين ارتباطى و از جمله اينترنت است. تغييرات گسترده و عميقى را كه اينترنت بر ابعاد گوناگون زندگى انسان ها از روابط انسانى گرفته تا كار، آموزش، تفريح، خريد و غيره... داشته لزوم ارائه خدمات نوين و كيفى كه پاسخگوى نيازها و انتظارات شهروندان جامعه اطلاعاتى آينده باشد را نمايان مى سازد.

به طور كلى عوامل متعددى زمينه ساز پيدايش مفهوم دولت الكترونيك بوده است كه همگى ناشى از رشد فناورى و پيچيده تر شدن زندگى بشر است. دولت ها براى پاسخ به اين پيچيدگى ناگزيرند كه اقدام به ايجاد دولت الكترونيك نمايند. برخى از عوامل زمينه ساز پيدايش اين مفهوم عبارتند از: رشد فناورى به ويژه فناورى اطلاعات، سرمايه گذارى بنگاه هاى اقتصادى در بخش فناورى و اطلاعات و تطبيق آن با نيازها و شرايط خويش، رشد استفاده از اينترنت و عادت كردن مردم به استفاده از آن، تغيير انتظارات شهروندان و بنگاه هاى اقتصادى، فشارهاى ناشى از رقابت، جهانى شدن

• مزاياى دولت الكترونيك
دولت الكترونيكى مزاياى مهمى براى شهروندان، مشاغل و دولت ها در سرتاسر جهان به وجود آورده است. اگرچه اين فناورى هنوز دوره نوجوانى خود را طى مى كند ولى قابليت هاى انعطاف پذير اينترنت شامل پتانسيل بالاى آن براى كاستن فوق العاده هزينه ها، افزايش سود، گسترش موارد قابل دسترس از بين بردن فاصله ها است. دولت الكترونيكى در حقيقت روش كليدى براى دستيابى به بسيارى از اهداف مذكور است.

برخى از مزاياى دولت الكترونيكى به شرح زير است: دولت الكترونيك، شاهد مديريت كاراتر خواهد بود، خدمات دولتى بهترى به شهروندان ارائه مى شود، تعامل بهترى با شهروندان و بخش هاى بازرگانى و صنعتى به وجود مى آورد، از طريق دسترسى بيشتر و بهتر به اطلاعات، توان شهروندان افزايش خواهد يافت، خدمات به مردم، در هر زمان و هر مكان ارائه مى شود، تسهيلات با سرعت بيشتر در اختيار شهروندان قرار مى گيرد، انجام امور دولتى با شفافيت بيشترى انجام مى شود، مسئوليت پذيرى از سوى بخش هاى دولتى مشاهده خواهد شد، مخاطب بخش هاى دولتى ديگر جمع نبوده، بلكه فرد است و دولت خود را در قبال برآورده كردن انتظارات تك تك افراد مسئول مى داند، كاهش بوروكراسى ادارى و كاغذبازى در ادارات از ديگر مزاياى دولت الكترونيكى است، افراد معلول چه شهروندان و چه كارمندان از خدمات دولت الكترونيكى بسيار بهره خواهند برد.

• موانع ايجاد دولت الكترونيك
در راه تحقق و پياده سازى دولت الكترونيك موانع بسيارى اعم از محدوديت هاى فنى و تكنولوژيكى، دشوارى هاى اقتصادى و مالى، نگرش هاى موجود در جامعه در سطح مسئولان و دستگاه هاى اجرايى كشور گرفته تا شهروندان و عموم جامعه و غيره قابل مشاهده است. در ميان اين موارد به طور اختصاصى مى توان به موارد ذيل اشاره كرد: در ميان مسئولان، برنامه ريزان و نيز افكار عمومى جامعه هنوز ضرورت تحقق دولت الكترونيك به طور كامل درك نشده است و مديران بلندپايه سازمان هاى دولتى، در عمل، از برنامه ريزى هاى انجام شده در جهت بسترسازى براى تحقق دولت الكترونيك حمايت لازم را به عمل نمى آورند. لذا اين مسئله نيازمند تدابير برنامه هايى به منظور تغيير نگرش ها در اين خصوص است.

در صورت درك ويژگى ها و مختصات جامعه اطلاعاتى آينده و جايگاه و نقش ايران در اين عرصه از سوى مديران و برنامه ريزان شاهد اجرا و پياده سازى اصولى و صحيح دولت الكترونيك در جامعه خواهيم بود. از ديگرسو رسانه هاى جمعى اعم از راديو و تلويزيون و مطبوعات مى بايست با اطلاع رسانى مناسب نسبت به آگاه سازى افكار عمومى شهروندان در خصوص مفاهيم و مزاياى دولت الكترونيكى اقدام كرده تا شرايط پياده سازى دولت الكترونيكى تسهيل شود، ايجاد و نگهدارى شبكه هاى اطلاع رسانى و پايگاه هاى اطلاع رسانى هزينه هاى بالايى را به ويژه براى كشورهاى در حال توسعه در بر دارد.

لذا فراهم كردن بسترهاى پياده سازى و تحقق دولت الكترونيك هزينه هاى سنگينى را بر دوش جامعه و شهروندان خواهد گذاشت، زيرساخت هاى لازم در اين زمينه در بسيارى از جوامع مهيا نيست. عمده ترين بستر پياده سازى دولت الكترونيك، اينترنت است كه فراهم كردن امكانات مناسب در اين زمينه ضرورى و اجتناب ناپذير است، فقدان يا كمبود نيروهاى متخصص در زمينه فناورى هاى اطلاعات به ويژه در كشورهاى جهان سوم نيز از ديگر محدوديت هاى موجود است، در طراحى و اجراى دولت الكترونيكى، دولت بايد به سياست ها از جمله مسائل اقتصادى، مقررات گذارى و حقوق كاربران توجه داشته باشد، ثبت و نگهدارى سوابق الكترونيكى از جمله مسائل مهم در اجرا و پياده سازى دولت الكترونيك در جامعه است، برخى از چالش هاى پياده سازى دولت الكترونيك مربوط به ابعاد اجتماعى و سياست هاى اطلاعاتى مربوط به اينترنت به عنوان زيربناى پياده سازى دولت الكترونيك است.

دولت الكترونيكى (1)

نویسنده : علي خسروي -- تماس با نویسنده مقاله درباره نویسنده: مترجم: کلمات کلیدی: خلاصه : باوجوديكه تحقق دولت الكترونيكى يكى از اهداف اساسى برنامه تكفا بوده و تاكنون نيز اقدامات بسيارى براى تحقق اين امر از طريق وزارت كشور و ساير نهادها و وزارت خانه هاى مسئول انجام گرفته است اما به نظر مى رسد كه پيش از اجراى پروژه هاى مرتبط، ‌فرهنگ سازى و گسترش آگاهى هاى عمومى در اين زمينه ضرورى است. بطور كلى مقوله دولت الكترونيكى از دو ديدگاه عمده قابل بررسى است : الف) بعنوان پديده اى كه ناشى از تغييرات جهانى در عرصه رابطه بين دولت و شهروندان بوده و ابعاد تئوريك و مفهومى آن بسيار فراتر از ابعاد فنى آن ارزيابى مى شود. ب ) بعنوان يك امكان فنى ياكاربرد فن آوريهاى نوين كه انجام امور و سرويسهاى متداولى چون پرداخت ماليات، ثبت اسناد ،‌ مبادله و كسب اطلاعات تا حضور در انتخابات را تسهيل مى سازد. متن کامل :
باوجوديكه تحقق دولت الكترونيكى يكى از اهداف اساسى برنامه تكفا بوده و تاكنون نيز اقدامات بسيارى براى تحقق اين امر از طريق وزارت كشور و ساير نهادها و وزارت خانه هاى مسئول انجام گرفته است اما به نظر مى رسد كه پيش از اجراى پروژه هاى مرتبط، ‌فرهنگ سازى و گسترش آگاهى هاى عمومى در اين زمينه ضرورى است.
بطور كلى مقوله دولت الكترونيكى از دو ديدگاه عمده قابل بررسى است :
الف) بعنوان پديده اى كه ناشى از تغييرات جهانى در عرصه رابطه بين دولت و شهروندان بوده و ابعاد تئوريك و مفهومى آن بسيار فراتر از ابعاد فنى آن ارزيابى مى شود. ب ) بعنوان يك امكان فنى ياكاربرد فن آوريهاى نوين كه انجام امور و سرويسهاى متداولى چون پرداخت ماليات، ثبت اسناد ،‌ مبادله و كسب اطلاعات تا حضور در انتخابات را تسهيل مى سازد.
پيوستگى و تلفيق روزافزون بازارها واقتصاد كشورها در قالب يك اقتصاد جهانى كه البته به مدد پيشرفتهاى تكنولوژيكى بوده است،‌ با خود مفاهيم جديدى را به همراه آورده و نيز مكانيزم ها و روابط موجود را دچار تحولات بسيارى نموده است. بدون اينكه دچار اغراق يا اعتبار بخشى بيش از حد به عمق و دامنه اين تحولات شويم بايد گفت توصيف اين تحولات بيش از اين است كه به سادگى يك پيشوند الكترونيك يا نوين به نهادهاى مدنى يا روابط انسانى اضافه كنيم (‌مانند دولت الكترونيكى ،‌آموزش الكترونيكى و به همين ترتيب در مواردى چون دموكراسى،‌ جامعه جهانى ،‌ گروه هاى اجتماعى ،‌ اصناف و غيره ).
به دشوارى مى توان گفت كه آيا تحولات تكنولوژيكى منجر به تحولات اجتماعى و سياسى و به تبع آن تغيير علائق ، مطالبات و خواسته هاى مردم شده است و يا خواسته هاى مردم در سطوح مختلف اجتماعى محرك و سوق دهنده باعث توسعه تكنولوژى ها در مسير فعلى مى باشد. آنچه كه بديهى به نظر مى رسد آن است كه همبستگى خاصى بين تحولات تكنولوژيكى، ‌پيچيدگى روابط انسانى (‌اعم از سياسى ،‌اقتصادى و فرهنگى) و سطح مطالبات و خواسته ها وجود دارد. به همين دليل است كه تغيير در موقعيت و ساختار دولت ـ ‌ملت ها اگر چه حتى گاه با ابتدايى ترين اصول حاكميت سنتى آنها در تناقض قرار مى گيرد (‌مانند پيوستن به موافقتنامه گات كه مستلزم كاهش اختيارات دولت ها بر گمرك و مرز هاى اقتصادى مى باشد) بعنوان يك تهديد تلقى نمى شود.
هر دو ديدگاه ارائه شده ايده هاى آرمانى نيستند بلكه در هر برنامه يا سيستم دولت الكترونيكى در تلفيق با هم مورد نظر قرار مى گيرند اما ميزان سهم هريك از اين ديدگاه ها در طراحى برنامه ها بسيار مهم و تعيين كننده مى باشد. بعنوان مثال چنانچه طراحان برنامه دولت الكترونيكى بر اساس ديدگاه نخست عمل نمايند ،‌ موضوعاتى چون شفاف سازى فعاليتهاى دولت بويژه در زمينه بودجه ها و سرمايه هاى ملى،‌كاهش فساد و اختلاس، ‌افزايش دموكراسى و برابرى بيشتر مورد نظر قرار مى گيرد .
در حالى كه در ديدگاه دوم مسائلى چون استفاده از ابزارها و امكانات ديجيتالى براى كاهش هزينه ها در مبادله پول، دريافت عوارض، دريافت و جمع آورى اطلاعات و آمار ،‌ مديريت سياسى و غيره مطرح مى باشد كه در ديدگاه نه چندان خوشبينانه در واقع تجهيز دولت ها به ابزارهاى كنترل و اقتدار بيشتر تلقى مى شوند.
در اين نوشته سعى بر آن است تا ضمن در نظر گرفتن مفاهيم پايه و پيش شرطها (‌ديدگاه نخست) بيشتر به مراحل و ساختار اجرايى و ابعاد گوناگون در طراحى و اجراى دولت الكترونيك پرداخته شود. لازم به ذكر است كه در ادبيات دولت الكترونيكى، ‌دولت منحصرا به معنى مجموعه حكومتى يا نظام سياسى يك كشور نيست بلكه اغلب منظور اداره يا انجام امور گوناگون اقتصادى،‌ اجتماعى، ‌سياسى و ارتباطى در سطح يك جامعه مورد نظر مى باشد.

دولت الكترونيكي (2)

نویسنده : علي خسروي -- تماس با نویسنده مقاله درباره نویسنده: مترجم: کلمات کلیدی: خلاصه : همانگونه كه در مقدمه اشاره شد،‌ تكنولوژى هاى اطلاعاتى مزايا و امكانات فراوانى در عرصه فعاليتهاى انسانى ارائه نموده اند. ورود به قرن بيست و يكم ، همراه با چالشها و نگرانى هاى بسيار جدى براى جامعه بشرى بوده است كه بحران هاى زيست محيطى ،‌گرسنگى و سوء‌تغذيه و‌ خشكسالى از آن جمله اند. متاسفانه هيچيك از برنامه هاى توسعه و تكنولوژى هاى قرن بيستمى نتوانسته اند تاثير قاطعى در رفع شكاف توسعه و تبعات ناشى از آن داشته باشند. اما به زعم بسيارى از صاحبنظران، تكنولوژى هاى اطلاعاتى مى توانند در مواجهه با اين چالشها نقش اساسى داشته باشند و اين نظر تا آنجا پيش رفته است كه جامعه اطلاعات مدار (دانش مدار) بعنوان الگوى توسعه جهانى معرفى شده است (‌كوفى عنان ،‌1998). بر اين اساس ، جوامع و ملتها را ميتوان بر مبناى شاخص ارزش و دسترسى به اطلاعات در آن جامعه مورد بررسى و طبقه بندى قرار داد. دسترسى به اطلاعات در يك جامعه دانش ـ‌ مدار بدان معنا است كه تمامى افراد جامعه در هر موقعيت مكانى و زمانى دسترسى يكسانى به اطلاعات مورد نياز خود داشته باشند. در چنين جامعه اى دسترسى به اطلاعات حق افراد و در عين حال‌ ابزار و شا متن کامل :
همانگونه كه در مقدمه اشاره شد،‌ تكنولوژى هاى اطلاعاتى مزايا و امكانات فراوانى در عرصه فعاليتهاى انسانى ارائه نموده اند. ورود به قرن بيست و يكم ، همراه با چالشها و نگرانى هاى بسيار جدى براى جامعه بشرى بوده است كه بحران هاى زيست محيطى ،‌گرسنگى و سوء‌تغذيه و‌ خشكسالى از آن جمله اند. متاسفانه هيچيك از برنامه هاى توسعه و تكنولوژى هاى قرن بيستمى نتوانسته اند تاثير قاطعى در رفع شكاف توسعه و تبعات ناشى از آن داشته باشند. اما به زعم بسيارى از صاحبنظران، تكنولوژى هاى اطلاعاتى مى توانند در مواجهه با اين چالشها نقش اساسى داشته باشند و اين نظر تا آنجا پيش رفته است كه جامعه اطلاعات مدار (دانش مدار) بعنوان الگوى توسعه جهانى معرفى شده است (‌كوفى عنان ،‌1998). بر اين اساس ، جوامع و ملتها را ميتوان بر مبناى شاخص ارزش و دسترسى به اطلاعات در آن جامعه مورد بررسى و طبقه بندى قرار داد. دسترسى به اطلاعات در يك جامعه دانش ـ‌ مدار بدان معنا است كه تمامى افراد جامعه در هر موقعيت مكانى و زمانى دسترسى يكسانى به اطلاعات مورد نياز خود داشته باشند. در چنين جامعه اى دسترسى به اطلاعات حق افراد و در عين حال‌ ابزار و شاخص توسعه محسوب مى شود. يكى از بارزترين ابعاد تحولات اجتماعى ناشى از انقلاب اطلاعاتى در دو دهه اخير،‌ مفهوم دولت در جامعه اطلاعاتى و در مقياس محدود تر، ‌دولت الكترونيك مى باشد.

تعريف دولت الكترونيكى :
همانگونه كه اشاره شد ،‌ يكى از مزاياى بسيار انقلاب ديجيتالى، پتانسيل آن براى تحكيم دموكراسى، افزايش پاسخگويى دولت نسبت به نيازهاى شهروندان و افزايش كارايى ارتباطات درون جامعه مى باشد. در واقع ،‌ گسترش امكانات سخت افزارى و نرم افزارى به همراه تغيير در كميت و كيفيت ارتباطات اقتصادى جامعه باعث گرديده است تا مكانيزم هاى نوينى براى انجام امور روزمره افراد و موسسات ابداع شود. دولت الكترونيكى استفاده از فن آوريهاى اطلاعاتى و ارتباطى براى ‌تحول در ساختار عملكردى دولت از طريق افزايش پاسخگويى، دسترسى و بهره ورى آن مى باشد. در اين راستا،‌مهمترين فعاليت متعارف در امر دولت الكترونيكى ،‌ استفاده از فن آوريهاى اطلاعاتى (‌عموما اينترنت) براى رساندن اطلاعات و سرويسهاى دولتى به شهروندان، ‌تاجران و ديگر نهادهاى دولتى مى باشد. اين سيستم ها شهروندان را قادر مى سازند تا بصورت تمام وقت (24 ساعته) به سرويسهاى مورد نياز دسترسى داشته باشند.

برخى از اهداف تحقق دولت الكترونيكى عبارتند از :
1- مهيا كردن دسترسى بيشتر به اطلاعات و سرويسهاى دولتى
2- بهبود مشاركت شهروندان از طريق قادر سازى عموم جامعه به تعامل با مقامات دولتى
3- افزايش پاسخگويى دولت از طريق شفاف سازى فعاليتهاى آن و در نتيجه كاهش فرصتهاى بروز فساد
4- مهيا كردن فرصتهاى توسعه بويژه براى جوامع روستايى و سنتى محروم
5- افزايش امكان مبادلات تجارى و اقتصادى از طريق ايجاد رابطه موثرتر موسسات و نهادهاى اقتصادى با مشتريان

با وجوديكه استقرار دولت الكترونيكى مستلزم پيش نيازهاى سخت افزارى و ‌زير ساختى ويژه اى مى باشد ،‌ با اينحال محدود به كشورهاى پيشرفته نمى باشد و اساسا برخى از پيشرو ترين و كارآمد ترين كاربردهاى آن در كشورهاى در حال توسعه صورت گرفته است.
دولت ها استراتژى هاى متفاوتى براى ايجاد دولت الكترونيكى دارند. برخى برنامه هاى جامع درازمدت تدوين مى كنند. برخى ديگر تنها حوزه هاى مشخصى را بصورت پروژه هاى خاص در نظر مى گيرند. با اينحال، ‌در تمام موارد كشورهايى كه بعنوان موفق ترين ها شناخته شده اند، با پروژه هاى كوچك ترى آغاز كرده اند كه جزئى از مراحل ايجاد يك ساختار كلى بوده اند.
در ادامه اين نوشته ، ابتدا به اجزاى اصلى يك سيستم دولت الكترونيكى پرداخته و سپس مراحل اجرايى اين فرايند تشريح مى شود. بايد توجه داشت كه در اين مقاله لزوما به تمامى اجزا يا فرايند ها و ابعاد دولت الكترونيكى پرداخته نشده است بلكه بيشتر تلاشى در جهت ارائه تصويرى از روند طراحى و اجراى سيستم دولت الكترونيك انجام گرفته است.

اجزاى اصلى دولت الكترونيكى :
در يك مدل دولت الكترونيك، ‌عناصر و اجزاى متعددى وجود دارند كه هريك كاركردهاى مشخصى را دارا مى باشند. با اينحال مى توان سه بخش اصلى براى آن در نظر گرفت كه ساير اجزا به نحوى در حيطه اين بخشها قرار مى گيرند.
الف ـ‌ ‌رابطه دولت با دولت (G2G) :
از بسيارى جهات، ‌اين بخش ستون اصلى دولت الكترونيك را تشكيل مى دهد. در واقع ،‌ پيش از اينكه مبادلات الكترونيكى بين شهروندان و‌ نهادهاى اقتصادى آغاز شود،‌ دولت در تمامى سطوح خود مى بايست سيستم هاى ارتباطى درونى خود را بهينه ساخته و مداوما به روز نمايد. اين بخش در بر گيرنده ارتباط و مبادله داده ها و اطلاعات بين دستگاه ها و بخشهاى دولتى در تمامى سطوح ملى، ‌ناحيه اى و محلى است. ب ـ رابطه دولت با بخش تجارى (G2B) :
اين بخش در بر گيرنده ارتباطات دولت و بخشهاى بازرگانى و كسب و كار مى باشد. ج ـ‌ رابطه دولت و شهروندان (G2B) :
اين بخش در بر گيرنده و تسهيل كننده رابطه بين دولت و شهروندان مى باشد كه در واقع از اهداف اوليه دولت الكترونيكى به شمار مى رود. در اين بخش از فعاليت ها،‌ معاملات و مبادلات شهروندان و دولت مانند اخذ مجوز ها و گواهينامه ها ،‌ پرداخت ماليات و امور از اين دست به صرف وقت و هزينه كمتر و با سهولت بيشترى انجام مى شوند. يكى از مهمترين ابزارهاى مورد نظر در اين بخش ،‌ ايجاد مراكز يا سايتهاى جامع (‌درگاهى )‌است كه از طريق آنها يك شهروند مى تواند به انواع اطلاعات يا سرويسها دسترسى داشته باشد و نيازى به مراجعه به سايت يا مركز ويژه هر فعاليت نباشد.