می‌گويند شخصی سر کلاس رياضی خوابش برد.
وقتی که زنگ را زدند بيدار شد وباعجله دو مسأله راکه روی تخته سياه نوشته بود يادداشت کرد و بخيال اينکه استاد آنها را بعنوان تکليف منزل داده است به منزل برد و تمام آن روز وآن شب برای حل آنها فکر کرد.
هيچيک را نتوانست حل کند، اما تمام آن هفته دست از کوشش بر نداشت.
سرانجام يکی را حل کرد وبه کلاس آورد.
استاد بکلی مبهوت شد، زيرا آنها را بعنوان دونمونه از مسائل غيرقابل حل رياضی داده بود.
اگر اين دانشجو اين موضوع را می دانست احتمالاً آنرا حل نمی‌کرد، ولی چون به خود تلقين نکرده بود که مسأله غيرقابل حل است، بلکه برعکس فکر می کرد بايد حتماً آن مسأله را حل کند سرانجام راهی برای حل مسأله يافت.
برای آنکس که بکار خود ایمان دارد ناممکن وجود ندارد.
چند نمونه فراموش نشدني باعث تغيير نگرش پزشكان و روانشناسان شد:
يك زنداني كه قصد فرار داشت بطور مخفيانه خود را در يكي از اتاقك‌هاي قطار جا داده بود و بعد از حركت فهميده بود كه در يخچال قطار قرار دارد.
زنداني مطمئن بود كه در طي چندين ساعتي كه در يخچال قرار دارد منجمد خواهد شد و دقيقاً اينطور هم شد.
اما بعد از رسيدن به مقصد مشاهده كردند كه زنداني يخ زده در حالي كه يخچال قطار خاموش بوده است و اين نشان مي‌دهد كه شخص زنداني به خود تلقين كرده كه منجمد خواهد شد و اين تلقين براي او حكم يك تصوير ذهني مطابق با افكار او داشته و همين باعث شده كه سلول‌هاي بدن وي واقعاً سرما را حس كرده و كم كم منجمد شود.
نمونه ديگر آزمايشي بود كه به پيشنهاد يكي از روانشناسان بر روي دو تن از مجرمين محكوم به اعدام انجام شد.
آزمايش به اين صورت بود كه مجرم اول را با چشماني بسته در حضور مجرم دوم با بريدن شاهرگ دستش او را به مجازات رساندند.
در اين هنگام نفر دوم با چشمان خود شاهد مرگ او بر اثر خونريزي شديد بود.
سپس چشمان نفر دوم را نيز بستند و اين بار شاهرگ دست وي را فقط با تيغه‌اي خط كشيدند و در اين حين كيسه آب گرم نيز بالاي دست وي شروع به ريختن مي‌كرد اين در حالي بود كه دست او به هيچ وجه زخمي نشده بود.
اما شاهدان يعني پزشكان و روانشناسان با كمال ناباوري ديدند كه مجرم دوم نيز پس از چند دقيقه جان خود را از دست داد چراكه او مطمئن بود كه شاهرگ دستش به مانند نفر اول بريده شده و خونريزي مي‌كند.
ريخته شدن خون را نيز بر روي دست خود حس مي‌كرده است.
در واقع تصوير ذهني او چنين بوده كه تا چند لحظه ديگر به مانند نفر اول هلاك مي شود و همين طور هم شد.
اين نشان مي‌دهد كه دستگاه عصبي شما با توجه به آنچه فكر ميكنيد يا خيال ميكنيد كه حقيقت دارد واكنش نشان مي‌دهد.
دستگاه عصبي شما تجربه خيالي را از تجربه واقعي تميز نمي‌دهد.
در هر دو مورد با توجه به اطلاعاتي كه از ناحيه مغز در اختيار او قرار مي‌گيرد واكنش نشان مي‌دهد.
اين يكي از قوانين اوليه و اصولي ذهن است.
لحظه به لحظه مواظب گفته‌ها، فکرها و حرف‌هایتان باشید.
مواظب باشید که به خودتان چه می‌گوید
هیچ وقت نگوئید که چرا زندگی من یا کار من یا... اینطوراست چون همه دست خودتان است و این شماهستید که زندگی خودتان را به ویرانه و کلبه‌ای خرابه تبدیل می‌کنین یا به قصری باشکوه و شاهکاری بی‌نظیر!
