Cinema vs. Cinema

دیشب در یکی از خبرها خوندم که یکی از مسئولین فرموده بودند به زودی سینمای ایران به سینمای هالیوود خواهد رسید. این در حالی هست که به نظر بنده علیرغم یکسان نبودن مسائل سخت افزاری از قبیل تجهیزات نمایشی ، بیان بسیاری از مسائل فرهنگی و دیالوگ ها در فیلم های ایرانی غیر ممکنه... به یه نمونه خیلی جالب از نظر بنده توجه کنید:

به این دیالوگ از سریال The following که در حال حاضر در آمریکا پخش میشه و سریال بسیار پر طرفداری هست توجه کنید:

So Poe's chief principle, insanity as art.
This is the romantic period.
Death is about theme, mood, motif, emotional aesthetic.
Poe equates death with what?
He equates death with love?
No, not love.
Poe equates death with…
Beauty.
Poe believed that art was about beauty and that nothing was more beautiful than the death of a beautiful women.
"Helen," "Lenore," "Annabel lee."
And to bereave beauty is…
To elevate one's soul

http://up.pnu-club.com/images/n3z9nbl4021fttm97xi.jpg



داستان فیلم در مورد یه پروفسور ادبیات هست که بعد به یه قاتل تیدیل میشه و همونطور که در این دیالوگ میبینید ایشون جنون رو به عنوان هنر معرفی میکنه و مرگ رو به عنوان زیبایی. خوب اساسا در ایران ، همیشه اینطور بیان میشه که فردی که ادبیات خونده دارای روحیه بسیار لطیفی هست و اینکه بخواد یه قاتل بشه و بیان اینکه هیچ چیز رو زیباتر از کشتن دختران زیبا نبینه، خوب غیر ممکنه.

دوم به نظرم اینکه از لحاظ سطح فرهنگی هیچوقت سینمای ایران نمیتونه به پای هالیوود برسه. روحیه انتقاد پذیری در بین بازیگران هالیوود بسیار بیشتر از بازیگران ایرانیست. یه نمونه هم ، مراسم اسکار اخیر بود:


http://up.pnu-club.com/images/0mfsjh6ce7b2f02rh5r3.jpg


در این مراسم به عنوان مثال شدیدترین انتقادات البته همراه با طنز نسبت به فیلم ها و افراد بسیار معروف بیان میشه از جمله آهنگی که در ابتدای مراسم 2013 خونده شد با عنوان:We saw ur boobs که در مورد بازیگران زن حاضر در سالن خونده شد.


سومین مسئله به نظر بنده شناخت بسیار ناقص ایرانیها و مترجمین در مورد زبان انگلیسی و بالعکس شناخت بسیار کامل امریکایی ها در مورد زبان فارسی هست. اینکه وقتی فیلمی مثه جدایی نادر از سیمین به گلدن گلوب میره ، شاید قسمت اعظمش بخاطر ترجمه بسیار روانش باشه، در حالیکه در ایران هر کسی به خودش این اجازه رو میده که بیاد فیلم ترجمه کنه ، والبته این کار را با نقایص بسار زیاد انجام میده، یه نمونه به عنوان مثال:

http://up.pnu-club.com/images/w1tcm452xsi525l0ru.jpg

این صحنه مربوط به فیلم Hitman هست که همونطور که میبینید دیالوگ اصلی فیلم میگه: بهم گفته شد که دارین میاین...ولی زیرنویس ترجمه کلا یه چیز دیگه ترجمه کرده و اصلا معنی رو عوض کرده.

البته این مشکلات در مسائل فرهنگی هم به وفور دیده میشه، اینکه جناب اوباما میاد و در پیام نوروزی یکی از اشعار حافظ رو میخونه:

As you gather with family and friends this Nowruz, many of you will turn to the poet Hafez (HAH-fez) who wrote: “Plant the tree of friendship that bears the fruit of fulfillment; uproot the sapling of enmity that bears endless suffering.”

As a new spring begins, I remain hopeful that our two countries can move beyond tension. And I will continue to work toward a new day between our nations that bears the fruit of friendship and peace.

Thank you, and Eid-eh Shoma Mobarak.


بله میگه: درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد...در حالیکه فقر آشنایی با ادبیات امریکا و کلا سایر کشورها در ایران کاملا مشهود است.....

در آخر نوشتم یاد یه دیالوگ بسیار موندنی از فیلم Limitless افتادم ، که میگه : تو میخوای با من بجنگی ، حتی فکرشم خنده داره...




http://up.pnu-club.com/images/vdn3kucwnrkos6si4ym.jpg

Do u want to go war with me? That u would even think that shows me how unprepared u r to fight me, You are no longer equipped to fight me.



Intellectual