راه جدیدی برای بندآوردن سریع خونریزی
مهندسان مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) یک روکش زیستی نانومقیاس ابداع کرده‌اند که می‌تواند خونریزی را تقریبا بلافاصله نصف کند. این فناوری پیشرفتی است که می‌تواند میزان مرگ و میر سربازان زخمی در میدان‌های جنگ را به شدت کاهش دهد.
این محققان به رهبری پاولا حاموند یک روکش پاششی ساخته‌اند که شامل ترومبین (یک عامل لخته‌کننده یافته شده در خون) است. اسفنج‌های روکش‌داده شده با این ماده، می‌توانند به‌طور پایداری ذخیره شوند و به آسانی به‌وسیلة سربازان یا افراد امدادگر حمل شوند. این اسفنج‌ها را می‌توان همچنین در بیمارستان‌ها استفاده کرد. |
|
|
| این محققان روکشی از ترومبین و اسید تانیک ابداع کرده‌اند. این ماده بعد از پاشیده شدن روی یک سطح می‌توانند خونریزی را بعد از چند ثانیه نصف کنند. |
|
روش‌های مرسوم برای نصف کردن خونریزی کنترل‌نشده از قبیل شریان‌بندها برای گردن و بسیاری از قسمت‌های دیگر بدن نامناسب هستند. در سال‌های اخیر دانشمندان راه‌های جایگزینی را بررسی کرده‌اند، که همه آنها معایبی دارند. برای مثال چسب‌ها و مرهم‌های فیبرینی زمان مجاز نگهداری کمی دارند و می‌توانند سبب پاسخ ایمنی مضری شود، پودرهای زئولیت نیز بکارگیری‌شان تحت شرایط بادی مشکل است و می‌توانند باعث اثرهای سوختگی شدیدی شوند.
اکنون این محققان یک روکش زیستی نانومقیاس ساخته‌اند که شامل دو لایه متناوب پاشیده شده روی ماده‌ای مانند اسفنج است. آنها کشف کردند که لایه‌های ترومبین (یک پروتئین طبیعی لخته‌کننده خون) و اسید تانیک (مولکول کوچک یافت شده به‌صورت طبیعی در چای) فیلمی شامل مقادیر زیادی از ترومبین عامل‌دار می‌دهند.
دیوید کینگ، یک جراح در بیمارستان عمومی ماساچوست، می‌گوید که مزیت مهم این روش پاششی این است که با روکش‌دهی حتی الیاف داخلی، امکان بسته‌بندی مقادیر زیادی از ثرمین را در اسفنج‌ها می‌دهد. او اضافه می‌کند: "همه مواد کنونی بندآورنده خونریزی از این محدودیت رنج می‌برند که نمی‌توان مقدار کافی ازآنها را به مکان زخم‌شده تحویل داد و دلیل مهیج بودن این ماده جدید نیز این مزیت آن است. "
بمحض پاشیدن این روکش روی اسفنج‌ها، آنها را قبل از استفاده می‌توان برای ماه‌ها نگهداری کرد. این اسفنج‌های روکش‌داده شده در آزمایش‌هایی روی حیوانات، با فشار کم (فشار انگشت شست دست) برای 60 ثانیه برای زخم‌هایی به‌کار برده شدند که خونریزی را سریعا بند آوردند.
این محققان جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی Advanced Materials منتشر کرده‌اند.
|
