مواد مخدر و پس لرزه های آن!!!
زندگي در يك دنياي رنگارنگ خيالي كه در آن همه آرزوها و خواسته ها دست يافتني هستند، چقدر لذت بخش است..! دنيايي كه در آن همه شادند، همه خوش خلق و پرانرژي و در آن زيبايي ها، زيباترند و تا عمق وجود انسان نفوذ مي كنند. اما ناگهان در اوج لذت و سرمستي همه چيز تاريك و خاموش و نابود مي شود . گويا آنچه ديده اي رويا و يا كابوسي بيش نبوده است. تو افسرده، گنگ و ناتوان ، بربرهوت دنياي خيالي خويش ايستاده اي و حتي دريغ از قطره اشكي كه بر گورستان آرزوهاي بر باد رفته بتوان ريخت...
«مريم رامشت»، روان شناس مركز مشاوره دانشجويي دانشگاه علم و صنعت ايران مي گويد: به طور كلي هيچ ماده شيميايي در اصل خوب و يا بد نيست و اين بستگي به استفاده اي دارد كه از آن مي كنيم .
وي معتقد است: بسياري از داروها اگر در موقع مناسب استفاده شود، نتيجه نجات بخشي دارد، ليكن در اثر سوء مصرف، مضرات زيادي خواهد داشت. به گفته او داروهاي محرك رواني نيز در پزشكي براي موارد متعددي درمان بخش است. مثلاً در برخي از اختلالات كودكان بيش فعال، كاهش تمركز، بيماري ناركوپسي و ... استفاده از اين داروها نه تنها ضرري ندارد، بلكه نجات بخش است. به طور كلي موادي كه مورد سوء مصرف قرار مي گيرند، به دو دسته محرك و مخدر تقسيم مي شوند.
رامشت مي گويد: آمفتامين ها جزو اين دسته از مواد هستند كه اولين بار در لابراتوار به شكل قرص ساخته شدند كه اثرات درماني خاصي داشتند، خصوصاً در درمان افسردگي هاي ناشي از كهولت، استفاده از اين دارو علاوه بر آن كه خلق را بالا برده و باعث افزايش انرژي مي شد، در كاهش اشتها نيز اثر گذاشته و براي درمان چاقي نيز مورد استفاده قرار مي گرفت. اين گروه از داروها روي برخي از گيرنده هاي مغز به نام «دوپامين» اثر مي گذارد. اين گيرنده ها از واسطه هاي اصلي شيميايي مغز محسوب مي شوند كه افزايش آنها باعث تحريك و انرژي زياد و كاهش آنها منجر به كندي و افسردگي در فرد مي شود.
وي گفت: در واقع آمفتامين با تحريك گيرنده هاي شيميايي مغز منجر به افزايش انرژي، افزايش خلق و بالا رفتن اعتماد به نفس در انسان مي شود و حتي در داروهاي دوپينگ هم يكي از انواع اين ماده مورد استفاده قرار مي گيرد.
داروهايي كه سيستم دوپاميني مغز را فعال مي كنند، علايمي شبيه به افزايش خود به خودي دوپامين را در فرد ايجاد مي كنند و داراي علايم جسمي و رواني ديگري نيز هستند مانند: احساس انرژي زياد، هيجان بسيار زياد، پرحرفي، بيش فعالي، اضطراب، خشكي دهان و بيني، بازشدن مردمك، بالارفتن فشارخون و ضربان قلب، از دست دادن آب بدن و ايجاد توهمات شنوايي، بينايي و لامسه .
اين روان شناس در مورد داروهاي خياباني (اكستازي ) مي گويد: داروهاي خياباني به طور مصنوعي و غير مجاز در لابراتوارها ساخته و فروخته مي شوند كه از جمله آن قرص هاي شادي آوري است كه به نام اكستازي، خلسه، شيشه، ياشابو، آدم و حوا، يخ (در آمريكا) معروف هستند.
رامشت افزود: قرص اكستازي، به معناي لذت يا شادي عميق برخلاف نامش داروي مفيد نبوده و از دهه هشتاد در اروپا غير قانوني و ممنوع اعلام شد. وي توضيح داد: قرص اكستازي از مشتقات آمفتامين است، در سال 1914 براي اولين بار توسط شركت داروسازي آلمان توليد شد. در آن زمان متخصصان اميدوار بودند كه بتوانند از اين قرص استفاده درماني زياد بكنند.
اين قرص در چند دهه مورد استفاده قرار گرفته است، اما به دليل عوارض زيادي كه بر جاي گذاشت به طور كلي مصرفش ممنوع شد تا اين كه بار ديگر در دهه ???? ميلادي مصرف آن در ميان نوجوانان و جوانان غرب رايج شد. اين جوانان در مجالس رقص از اين قرص ها استفاده مي كردند تا اين كه در سال ???? مصرف اين قرص غير قانوني و حمل و داشتن آن نيز، جرم اعلام شد. در تمام كشورهايي كه عضو كنوانسيون سازمان ملل هستند، از جمله ايران مصرف مواد روانگردان جرم است و هرچند كه در قانون مبارزه با مواد مخدر ايران نامي از اكستازي نيامده است، ليكن مصرف آن غير قانوني است و دست قانونگذار براي برخورد باز است .
رامشت در مورد «اكس » و عوارض آن نيز مطالبي عنوان كرد و گفت: اكس ماده اي توهم زا و محرك است و به صورت پودر نيز موجود است .
توليد كنندگان اين قرص ها كه عمدتاً در اروپاي غربي و جنوب آسياي شرقي هستند، اين قرص ها را در بيش از صد نوع، صد رنگ و با اسامي فريبنده در اختيار جوانان و نوجوانان قرار مي دهند تا بدين ترتيب آنان را براي مصرف اين مواد تشويق و ترغيب كنند.
قرص هاي شادي آور در كمتر از يك ساعت خلق فرد را بالا برده و احساس لذت بخش و شادي آوري در او ايجاد مي كند.
مصرف كننده در تخمين فاصله ها دچار مشكل شده، دچار توهم در شنوايي، بينايي و لامسه مي شود، اعتماد به نفس به طور موقت افزايش مي يابد و شخص را نسبت به آينده به طور فزاينده اميدوار مي نمايد و شخص خود را در دنيايي مي بيند كه همه آرزوهاي او دست يافتني هستند. وي افزود: اكس، حس صميميت را در فرد افزايش مي دهد و احساس مي نمايد كه با هر كسي مي تواند ارتباط برقرار كند. استفاده كنندگان از اين قرص ها دچار حالات شيرين و بد مي شوند. عده اي مي گويند كه در آن چند ساعت سرخوشي، صداي موسيقي مي شنوند و يا رنگ هاي زيبا و خاصي را مي توانند ببينند.
اين حالات به شخصيت هر كسي بستگي دارد. جواناني كه اقدام به مصرف اين قرص ها مي كنند به دليل اين كه دچار توهماتي در بينايي، شنوايي و ديگر حواس مي شوند، بدون اينكه متوجه خطرات آن بشوند، دست به كارهايي مي زنند مانند پريدن از بلندي، بيرون پريدن از ماشين در حال حركت و ...
با توجه به اين كه قرص هاي شادي آور، انرژي را به شدت افزايش مي دهد، مي تواند حالت هاي پرخاشگري و توهم را در تداوم مصرف افزايش دهد و موجبات صدمه زدن به ديگران را فراهم آورد، از اين رو كنترل فرد مصرف كننده در اين شرايط بسيار داراي اهميت است.
افراد مصرف كننده از قرص هاي شادي آور اكس بعد از اين كه تأثير حاد اكس را بعد از سه تا شش ساعت از دست مي دهند، كاملاً حالات خود را به ياد مي آورند و در بعضي از موارد فرد از اين كه تعادل رواني خود را از دست داده و دست به كارهايي زده است كه در شرايط عادي به هيچ وجه انجام نمي داده و به شدت دچار گناه، پشيماني، افسردگي و نهايتاً تفكرات خود تخريبي همچون خودكشي و يا گرايش مجدد به مصرف خواهند شد كه در صورت استفاده مكرر از اين قرص پس از مدت كوتاهي به طرز دردناكي جان مي سپارند.
قرص اكستازي به عنوان محرك ، درجه حرارت بدن، فشارخون و ضربان قلب را افزايش مي دهد و از طرف ديگر از آنجا كه اين قرص تنها نيز مصرف نمي شود و معمولاً در پارتي ها همراه با مشروبات الكلي مورد استفاده قرار مي گيرند، اين مسئله باعث كم آبي شديد بدن مي شود و در اثر ايست قلبي و عروقي جان مي دهد.
مصرف اين قرص ها به كبد و كليه آسيب مي رساند و فشارخون را بالا مي برد و در يكي از حمله هاي فشارخون كه معمولاً از عوارض اجتناب ناپذير مصرف اكس است، خونريزي مغزي ايجاد خواهد شد. مصرف طولاني مدت و زياد اكستازي منجر به اختلال درك و تفكر بدبيني گزند و آسيب، توهمات شنوايي و بينايي و در نهايت نوعي جنون پارانوئيدي (شبيه اسكيزوفرني) و بروز علائم سيستم عصبي چون بي حسي و پرش عضلاني در فرد مي شود كه در مصرف كوتاه مدت اين حالات ممكن است يك تا دو هفته طول بكشد.
