نمیدونم حوصله دارین این دست نوشته رو بخونین یا نه؟ اصلاً شما آدم با حوصلهای هستین؟ یادم میاد اولین بار این نکتۀ قشنگ رو استادم فرمودن که: همونطور که توی جشنها و مراسم شاد، نورافشانی و روشنایی و چراغونی کردن، رکن و اساس کاره، صبر و حوصله هم رکن و پایۀ زندگیه. اما متأسفانه ما غالباً به اندازۀ کافی صبور و پرتحمل نیستیم. عمدتاً بدنبال نتیجههای فوری و سریع هستیم و این یه آفت بزرگ واسۀ موفقیت و پیشرفته. هممون میخوایم توی شغلمون موفقیتهای کلانی رو تجربه کنیم اما چندان صبور نیستیم. اگر تلاشها و دوندگیهامون نتیجۀ فوری نده، دلسرد و پشیمون میشیم و حتی به این فکر میافتیم که شغلمون رو عوض کنیم. دلمون میخواد زندگی گرم و شیرینی داشته باشیم اما امان از کمتحملیمون. وقتی بداخلاقیها و رفتار نامناسب همسرمون رو میبینیم زود از کوره در میریم، داد و بیداد و قهر میکنیم، یه عده هم که زود میگن تفاهم نداریم و بریم توافقی جدا بشیم!. دوست داریم فرزندان خوبی تربیت کنیم اما تحمل نق زدنها، بالا و پایین پریدن ها، استقلالطلبیها و حتی لجبازیهای طبیعی بچههامون رو هم نداریم. جالب اینجاست که ما توی طاعت و عبادت خدا هم صبور نیستیم و دنبال نتیجههای زود و زیاد هستیم. چهار روز نماز و روزه و اندک مراقبتی در کنترل نفس داریم اونوقت انتظار داریم درهای رحمت الهی و مائدههای آسمونی که خدا قول داده به روی اولیای الهی باز کنه به روی ما هم باز و سرازیر بشه، مستجاب الدعوه بشیم، چشمامون به حقایق این عالم باز بشه و در صورت لزوم طی الارضی هم بکنیم!اما دوستان صمیمی؛همه این رو باید بدونیم که لازمۀ موفقیتهای بزرگ و پیشرفتهای عظیم صبر و تحمله. باید بدونیم که هیچ نهال گردویی با چند روز آبیاری گردو نمیده. فرقی نمیکنه که شما چه موفقیتی رو میطلبین. کمالات معنوی و بهشت رو میخواین، موفقیتهای شغلی و مالی رو میخواین، زندگی گرم و صمیمانه و فرزندان خوب میخواین و یا ... . اونچه که مهمه اینه که باید حوصله داشت، تحمل کرد، ایستادگی کرد و صبور بود تا موفق شد. ظریفی میگفت: توی ترتیب الفبای فارسی ابتدا «ص» و بعد «ظ» است. ابتدا صبر و بعدش ظفر.
تصمیم بگیریم و تمرین کنیم که صبر و تحمل و بردباری و حوصلهمون رو بیشتر کنیم که حضرت علی علیه السلام فرمودند: کسی که به مرکب صبر و بردباری سوار باشد به میدان پیروزی خواهد رسید ونیز فرمودهاند: انسان صبور و شکیبا پیروزی را از دست نمیدهد اگرچه زمان آن طولانی شود.صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم اند براثر صبر نوبت ظفر آید
از وب سایت استاد سید مجتبی حورایی
