خطر رواج چاپلوسی و تملق

یکی از آسیبهای جدی که توجه بیشتر را می طلبد جلوگیری از شیوع خصلت ناپسند تملق و چاپلوسی است . به گونه ای که افراد پذیرای انتقاد سازنده نبوده و با آن برخورد قهری می کنند
به عنوان شیعه مولا علی خوبست به سخن این بزرگ مرد و اسوه تقوی و فضیلت بیشتر دقت کنیم:



"از بدترین و سخیف ترین حالات زمامداران نزد مردم صالح این است که گمان برده شود آنها دوست دار تفاخرند و کار آنها را بر نوعى برترى جویى حمل کنند، من خوش ندارم که این فکر در ذهن شما جولان کند که مدح و ستایش را دوست دارم و از شنیدن آن لذت مى برم. من بحمدالله چنین نیستم و به فرض که من (به مقتضاى طبیعت بشرى) مدح و ثنا را دوست مى داشتم، آن را به سبب خضوع و تواضع در برابر خداوند سبحان ترک مى کردم. خداوندى که با عظمت و کبریاییش از همه سزاوارتر براى ثنا و ستایش است.


بسیار مى شود که مردم، ستودن افراد را به جهت تلاشهایشان (در اداى حق) شیرین مى شمرند (ممکن است این امر براى شما ایرادى نداشته باشد، ولى من از شما مى خواهم که) مرا با سخنان زیباى خود به جهت اینکه در پیشگاه خداوند و نزد شما به سبب احساس مسئولیت الهى حقوقتان را ادا کرده ام نستایید (چرا که) هنوز در اداى آنها به طور کامل فراغت نیافته ام و واجباتى که بر عهده دارم کاملا به مرحله اجرا در نیامده است."


نهج البلاغه خطبه216
e-h.ir