نقد و بررسی فیلم انتقام جویان (Avengers)

من این فیلم رو همین الان تموم کردم و به طور کامل و البته چند بار استپ و پلی دیدمش. چون چشمام داشت خسته میشد و دور لب هام هم چروکیده ! به دلیل اینکه کلی خندیدم ، یه جورایی انگار داشتم فیلم کمدی لورل هاردی رو میدیدم و از احمق بازی این دونفر میخندیدم..

خوب داستان فیلم هم همانطور که مشخصه در مورد مکعب هست که دشمنان با استفاده از این مکعب موجودات فضایی راه پیدا میکنند به این دنیای مسخره و بازی شده ، و ساموئل جکسون همه انتقام جویان یعنی : مرد آهنی ، کاپیتان آمریکا ، ثور ، هالک ، هاوکی و بیوه در کنار هم جمع میشوند و دست به دست م میدهند تا اینکه دنیا رو نجات میدهند و آخر فیلم هم یه حس تراژدی به فیلم میده که مخاطب این همه اکشن دیده و حال کرده یه خورده بره تو حس تا اینکه موفق میشوند دنیا رو نجات بدهند.

خوب حالا میرسیم بر سر اینکه فیلم چطور بود.
درسته اگه بخواید این فیلم رو کامل و دقیق درک کنید باید سری فیلم های : مرد آهنی ، هالک ، و فیلمهای ثور و یه سری رمان ها رو بخونی. اما به نظرم نمیخواد سختی به خودت بدی و بری رمان های کمیک آمریکا رو بخونی به نظر من برو بشین به جاش مثنوی رو بخون. چون اونقدری که اون مفاهیم و فلسه و درس بهت یاد میده که این رمان های کمیک آمریکا به اندازه ناخون های پای مثنوی هم بهت چیزی نمیدن...

حالا یه دوری میزنم روی شخصیت ها:
هالک میگیم درست همیشه توی فیلماش یه شخصیت خشن و عصبانی رو داشت . هیچوقت هم نتونست برای مخاطبان جذاب باشه. فقط اسمی از اون به یاد مونده بود. ولی توی این فیلم کارگردانش هرکاری کرد که باز بتونه یه خورده بهتر باشه باز هم نشد. حداقل اون سکانس درگیری با ثور یا بیوه رو نمیگرفتی !

مرد آهنی هم که مثل همیشه شوخ طبع و پر مغز و مخترع ! که توی این فیلم ابر قهرمان اصلی هم خود او بود البته به نظر من ! شاید از نظر خیلیا هالک باشه.

ثور هم که یک نیمه خدا هست و ایشون اگه نمیومد روی زمین مطمئنن زمین نابود میشد و میشه گفت اون هم جزء یکی از شخصیت های جالب و در عین حال بی مغز این فیلم بود.

شخصیت کاپیتان آمریکا ، وای چه شخصیت مسخره ایی داشت خدا. کلی خندیدم ازش. یارو اسم چندتا خیابون رو بلد نیست ، نمیتونه دوتا کار مفید که دو زار بیارزه رو انجام بده ، شده کاپیتان گروه ! http://pnu-club.com/imported/mising.jpg واقعا مسخره بود برام. یه سپر مسخره دستش و همینطور پرتش میکنه و همینطور آدم میکشه. خیلی خندیدم.

شخصیت هاوکی ، به جان خودم اگه به جای این شخصیت یه بازیگر دیگه بازی میکرد ، یعنی اگه جرمی رنر باز ی نمیکرد فکر کنم بعد از شخصیت بیوه میشد حال بهم زن ترین شخصیت فیلم اونجرز میشد ، من که نفهمیدم این چطوری اومد ، تیرکمانش چی بود ، اچطوری بوجود اومده ، و چرا شده اصلا یه ابر قهرمان ؟! آیا این کاری که این میکرد حسین آماری نمیتونست بکنه ؟! http://pnu-club.com/imported/mising.jpg والا میتونست. http://pnu-club.com/imported/mising.jpg حسین حقتو خوردن...

بیوه ، خدا خدا این کی بود ؟ مسخره ترین ، حال بهم زن ترین ،شخصیت فیلم همین بود . اصلا در موردش حرف نمیزنم. بابا چی بود ؟! از کجا اومد ؟ چی شد ؟ اینم شد ابر قهرمان ؟! http://pnu-club.com/imported/mising.jpg چقد مسخره زد اونا رو وقتی رو صندلی بود. بازیگره وایساده نگاش میکنه اونم میزنه ! به خدا کسی که سرباز میشه ، اونم توی غرب ! هزاران مشت و لغت یاد میگیره ، هزاران فن یاد میگیره. کارگردانه سربازا رو اسکول فرض کرده. http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

لوکی ، شخصیت لوکی خیلی جالب و بی مغز بود. کارگردان کاملا نشون میده میداد که شخصیت بد همیشه خودشو بد نشون میده ، ولی بعضی مواقع هستند که شخصیت حقه باز و کلک باز ، خودشون رو خیلی خوب و حرفه ایی نشون میدن.

ولی من با یه سری از درون مایه های فیلم خیلی حال کردم. اولش میاد انسان ها مثل یک عروسک نشون میده که شده بازیچه دست آدم بالا ها ، یعنی یه جورایی یه دقه اونا بازیشون میدن یه بار اونا.
یه دیالوگ داشت وسط جنگ و درگیری و خنده بازار من: پلیس: اینا از کجا پیداشون شده ؟
پلیس 2: ما اصلا نمیدونیم قضیه چی هست ؟
پلیس: واقعا قضیه چیه ؟!
این کاملا نشان هنده این هست که هرکاری آقا بالاسر ها بخوان انجام بدند انجام خواهند داد و هیچکس هم حالیش نمیشه که ماجرا چی شده ، بلکه بازی میدن در حد تیم ملی.
یه پلان یا شایدم سکانس دیگه اش: زمانی که لوکی (آدم بده) به یه سری از مردم گفت جلو من زانو بزنید و فلان کنید و ... اینجا نشون داد با یه سری دیالوگ ها که درون میایه و تم این فیلم اینه که آقا ملت همیشه بازی داده میشن !

حالا چندتا چیز خیلی عجیب بود برام:
چرا در این فیلم خونریزی دیده نشد ؟!
چرا در این فیلم مردم اصلا کشته نشدند با این همه خسارات و .... ؟
مکعب از کجا اومد ؟ چی بود ؟
و از همه مهمتر:

این فیلم شما رو به یاد هفت سامورایی نمیندازه ؟ http://pnu-club.com/imported/mising.jpg لامصب چه کپی برداری هم کرده بود. http://pnu-club.com/imported/mising.jpg


از دوستان اگه زبانم خیلی مردمی و عامه بود معذرت میخوام فقط خواستم یه خورده خودمونی باشم... http://pnu-club.com/imported/mising.jpgحسین جون اگه با شوخی که باهات کردم ناراحت شدی شرمنده. http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

نظرات خودتون رو بگید... منتظرم http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

ر هنگام ديدن فيلم‌هاي ابرقهرماني، بايد يک نکته رو در نظر داشته باشيد، و اون هم اينه که اين فيلم‌ها اساسا براي مخاطب‌هاي کم سن و سال، که خواننده کتاب‌هاي کميک‌استريپ هستن ساخته مي‌شن (من X-Men و Batman رو فقط از اين بحث جدا مي‌دونم البته). ببينيد، شما يک آدم بزرگ رو نمي‌بينيد که بياد بشينه کميک استريپ Captain America يا Iron Man رو بخونه. اين کتابا اساسا مال بچه‌ها هستن. چيزي که باعث مي‌شه که آدم بزرگا (عموما!!!) به ديدن اين فيلم برن تو سينما، دقيقا همون چيزيه که آدم بزرگاي ايران رو مي‌کشونه به ديدن فيلمي مثل کلاه قرمزي (که اصولا واسه بچه‌ها ساخته شده!)... و اون هم خاطراتي هست که اين فيلم‌ها براي شما از دوره کودکي‌ مخاطب براش تداعي مي‌کنه...
فيلم‌هاي ابرقهرماني، به خصوص اين يکي که Avengers شد، همگي يه خط داستاني تقريبا ثابت رو طي مي‌کنن، يه دشمن خارجي عجيب غريب، گاهي از سيارات ناشناخته به زمين حمله مي‌کنه، و اين ابرقهرمان‌ها، وظيفه ذاتي خودشون، يعني نجات دنيا رو به بهترين نحو انجام مي‌دن. از اين فيلم‌ها نبايد انتظار بار معنايي يا پيام اخلاقي داشت. يه داستان سرگرم‌کننده است، که بايد ديد، و از تماشاي شوخي‌هاي فيلم لذت برد و خنديد، و گاهي از اتفاقاتي که مي‌افته (مثلا!!!) ترسيد، ولي بايد مطمئن بود که ابرقهرمان مورد نظر کارش رو خوب بلده، و آخر سر همه چيز رو درست مي‌کنه، و فيلم که تموم شد، براي ابرقهرمان دست زد و تشويقش کرد، و منتظر بود که دوباره برگرده به پرده سينما! همين! مردم اينجا همينطوري اين فيلم‌ها رو مي‌بينن، دو سه ساعت مي‌رن تو خاطرات بچگي‌شون، و لذت مي‌برن، و نمره خوبي هم به فيلم مي‌دن.

من بحث نقد و بررسي شخصيت‌هاي فيلم رو صرفا در چارچوب اين يک فيلم اصلا درست نمي‌دونم. هر کدوم از اين‌ها در ده‌ها کتاب و کميک‌استريپ و بعضا در تعداد زيادي فيلم شخصيتشون شکل گرفته، مردم اينجا همشون رو مي‌شناسن، و خيليها دوستشون دارن. وقتي که سريالشون پخش مي‌شه، خيليا تماشا مي‌کنن، و کتاب‌هاي جديدشون رو براي بچه‌هاشون مي‌خرن. بعضيا آرشيو کتاباشون رو دارن بعد از سال‌ها. حالا، تو اين فيلم يه عالمه ابرقهرمان که اخيرا همشون رو پرده سينما کمابيش موفق ظاهر شدن، دور هم جمع شدن تا بار نجات دنيا از يه دشمن خيلي قوي رو با هم تقسيم کنن. اينجا ديگه اصلا جاي شخصيت پردازي نيست. جاي اين نيست که بگيم اين از کجا اومد، چرا تيروکمون، ...!! شما بايد همه اين آدما رو قبل از فيلم بشناسين، دوستشون داشته باشين، و بعد از ديدنشون کنار هم، کل‌کل کردنشون، شوخي‌کردنشون، دعوا کردنشون، و در نهايت همکاريشون لذت ببرين. اين فيلم براي مخاطب آمريکايي در اصل ساخته شده. و باور کنين، اونا تو سينما به تنها چيزي که توجه نمي‌کنن تکنيک ساخت و جلوه‌هاي ويژه و ... هست!!! اونا ميان، کلي پول بليط مي‌دن، يه عالمه پاپ کورن و پپسي مي‌خرن، تا اين قهرماناي محبوب کودکشيون رو کنار هم رو پرده بزرگ، به صورت سه بعدي ببينن...