محاسبه هزینه نگهداری و تعمیرات

بازگشت سرمایه و افزایش سود سازمانهای تولیدی با "کاهش هزینه تولید" و "افزایش بازدهی تجهیزات" میسر میگردد.
مدیران فنی و نگهداری و تعمیرات علاقمندند تا بدانند سهم هزینه نت در هزینه تمام شده تولید به چه میزان است. اگر چه بهترین تجربیات در زمینه شاخص "سهم هزینه نت نسبت به هزینه تولید" مقدار 10 الی 12% را نشان میدهد اما چالش فعلی دست اندرکاران امور نت ، به جای تحلیل شاخص فوق ، محاسبه هزینه نگهداری و تعمیرات میباشد .
در حال حاضر تعداد صنایع ایرانی که میتوانند هزینه نت را در سطح دستورکارهای نت محاسبه نمایند به تعداد انگشتان دست هم نمی رسد. نکته جالب اینکه نرم افزارهای ایرانی نیز زیر ساخت لازم برای محاسبه هزینه نت را دارا نبوده و بسیاری از فیلدهای هزینه ای را پوشش نمی دهند.
برای اثبات این موضوع لازمست بدانیم فیلدهای هزینه ای نت کدامند. جهت محاسبه هزینه نگهداری و تعمیرات برای یک دستورکار نت باید امکان جمع آوری اطلاعات براساس فیلدهای مشروحه زیر ایجاد گردد:

دستمزد پرسنل داخلی شرکت ( براساس ساعات کار عادی و اضافه کار)
هزینه قطعات یدکی ( با توجه به نوسان قیمت در دفعات مختلف خرید قطعات)
هزینه تعمیر قطعات در واحدهای تراشکاری ، قطعه سازی و ... (هزینه ماشینکاری)
هزینه تعمیر قطعات در بیرون از شرکت
هزینه تجهیزات کرایه ای برای انجام یک فعالیت تعمیراتی
هزینه خدمات پیمانکاری (پرسنل پیمانکار)
هزینه قطعات اضطراری خریداری شده (خارج از مسیر انبار)
هزینه قطعات ساخته شده در داخل شرکت (توسط بخشهای تراشکاری ، قطعه سازی و ...)
هزینه فرصت از دست رفته ناشی از توقف تجهیز و فرایند تولید
هزینه های بالاسری (سربار) شامل دستمزد ناظران و بازرسین ، برنامه ریزان ، اقلام مصرفی عمومی و ...
هزینه میزان اتلاف مواد ، محصول و انرژی به دلیل وقوع یک خرابی اضطراری (در حالت ایده ال)

اگر چه معمولا امکان جمع آوری اطلاعات براساس فیلدهای یازده گانه فوق در ابتدای شروع محاسبه هزینه نت در سازمانها ، وجود ندارد اما ایجاد فیلدهای اطلاعاتی گام اول در تحقق این هدف است .
نکته حائز اهمیت اینکه برخی از فیلدهای یازده گانه فوق ممکن است در همه صنایع کاربرد نداشته باشد و لازمست تا موارد اشاره شده مورد بازبینی صنایع مذکور قرار گیرد.
ان شاءا... در آینده نزدیک مطالب تکمیلی در زمینه راهکارهای عملی محاسبه هر یک از فیلدهای یازده گانه فوق ارائه خواهد شد.