خرمشهر آزاد شد اما مردمانش همچنان اسیر بی عدالتی!
آزادی مردم خرمشهر از ویرانی های کهنه شده ی این شهر بار سنگینی است که اگر دولت دهم در اندک زمان باقیمانده بر دوش نکشد، نامش در کنار سایر اجحاف کنندگان در حق مردم خرمشهر ثبت خواهد شد و برای آیندگان هیچ توجیهی در اینباره پذیرفته نخواهد بود.
سرویس ایثار و شهادت بی باک؛ مهدی صاحبی: اگر نبود وظیفه شناسی و درخشش جان نثارانی چون جهان آرا‌ها، بی شک جغرافیای ارشها و عزت خرمشهر از چنگال دیو صفتان نجات پیدا نمی کرد و فرمایش پیر مراد قلبها که فرموده بود خرمشهر باید آزاد شود، بر زمین می ماند اما براستی در این میان هاشمی ها ، خاتمی ها و برخی دیگر از این سبک آدمها چگونه رسالت خویش را در قبال این شهر انجام دادند؟
دو رئیس جمهور سابق بعد از جنگ شاید قصدی جدی نداشتند تا ریشه خرابی ها و بی عدالتی های در قبال این شهر را خشکیده ببینند و مردم این شهر را که روزی ساکن خرمشهر و روز دیگر خونین شهر بودند را از چنگال فقر و خون دلها نجات دهند تا بار دیگر خرمی شهرشان را با تمام وجود احساس کنند.
آزادی مردم خرمشهر از ویرانی های کهنه شده ی این شهر بار سنگینی است که اگر دولت دهم در اندک زمان باقیمانده بر دوش نکشد، نامش در کنار سایر اجحاف کنندگان در حق مردم خرمشهر ثبت خواهد شد و برای آیندگان هیچ توجیهی در اینباره پذیرفته نخواهد بود.
۲۴ سال از پایان جنگ تحمیلی پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت در تیرماه ۶۷ گذشته و ادعاهای دولتهای سازندگی و اصلاحات مبنی بر بازسازی و اصلاح امور مردم در این شهر با چشم مسلح و غیر مسلح به هیچ وجه تائید نمی شود.
۳۱ سال از آزادی جغرافیا و عزت سرزمین و ناموس و دین خرمشهر که بسیار ارزشمند و نشان از شرافت شهدا و ایثارگران عزیز ایران اسلامی بود، گذشته است اما ویرانیهای شهر و منازل زخمی مرکز شهر نشان از آسوده خیالی برخی از مسئولین درد ناکشیده دارد که هیچگاه به فرمایشان ولی امر مسلمین و مردم رنجدیده این شهر توجهی در خور نکرده اند.
شهادت جمع زیادی از ساکنین خرمشهر و سایر جوانان ایران اسلامی در خیابانهای این شهر، آنرا را به خونین شهر تبدیل کرد اما امید همه شهدا به روزی بود که اگر آنها از جانشان برای دین و ناموس مردمانشان می گذرند، فردا روزی جامانده ها دستی به سر و روی این شهر و مردم مظلوم آن بکشند و بار دیگر علاوه بر دین ، معیشت مردم این شهر را نیز خرم کنند اما متاسفانه باید اعتراف کرد که امروزه گرد بیکاری و عدم عمران در این شهر طوفان به پا کرده است و کار را بجایی کشانده که روند مهاجرت از این شهر همچنان رو به افزایش است و شهری که سه دهه قبل ظرفیت تامین رفاه و آسایش ۲۲۰ هزار نفر را داشته امروزه با جمعیت ۱۵۵ هزار نفری خود هم باید انواع و اقسام مشکلات و بدبختی‌ها را تجربه می کند.
از مسئولینی که سالها فساد و اختلاس در کارنامه خود داشته اند و شاید تنها بخشی از مفسده هایشان برای مردم و دستگاه قضائی فاش شده است، هیچ انتظاری برای عمران و آبادانی آخرت خویش و دنیای مردم مظلوم این شهر نمی رود اما آنهایی که یادگار جنگ و دفاع از ارزشها هستند توقع است که بار دیگر لباس رزم بپوشند و فاز دوم آزاد سازی خرمشهر را بدون هرگونه هیاهو و شعار و تنها با عمل خویش آغاز نمایند که اگر خدایی نکرده غیر از این شود، دست آورد بزرگ شهدا برای برخی از مردم قابل مشاهده نخواهد بود و آن یعنی خیانتی بزرگ تر از جنایت صدام در حق نظام و انقلاب اسلامی ایران.
سرو سامان دادن به وضعیت عمرانی خرمشهر و بیکاری مردمان آنرا می توان با توجه به موقعیت ترانزیت این شهر سرعت بخشید و با اندک سرمایه گذاریهای که در قبال برخی اختلاس ها هیچ می باشد، گرد غم را بکلی از چهره این شهر و مردمان شریفش زدود و فروع فرمان حضرت امام (ره) پیرامون آزاد سازی خرمشهر را نیز بصورت کامل اجرا نمود تا خدایی نکرده اصول و ارزشهای حاصله از خون شهدا بدست فراموشی سپرده نشود و این همت و اخلاصی مصاعف در سال حمایت از کار و سرمایه ایرانی می طلبد.
