میرداماد

میر برهان‌الدین محمدباقر استرآبادی معروف به میرداماد، معلم ثالث و متخلص به اشراق، فیلسوف ، متکلم و فقیه برجسته دوره صفویه و از ارکان مکتب فلسفی اصفهان است . مهمترین شاگرد او ملاصدرا بوده است.

خانواده
میرداماد فرزند میر شمس‌الدین محمد استرآبادی مشهور به داماد و از سادات حسینی است. به این جهت پدر او را داماد می خوانده اند که با دختر علی بن عبد العالی معروف به محقق کرکی ازدواج نموده است و میرداماد این لقب را از پدر خود به ارث برده است.

تحصیلات
میرداماد تحصیلات خود در علوم عقلی و نقلی را به ترتیب در شهرهای مشهد ، قزوین، کاشان و اصفهان تکمیل نموده است.

وفات
میرداماد به سال 1041 هجری قمری در نجف وفات نموده و همانجا مدفون گشته است.

آثار
برای او بیش از 52 کتاب و رساله عنوان کرده اند که بخشی از آن ها اکنون موجود نیست . از آثار مهم او می توان به موارد زیر اشاره کرد :
قبسات حق الیقین فی حدوث العلم

جذوات
افق المبین فی الحکمه الالهیه
ایماضات و تشریفات فی حدوث العالم و قدمه
مشرق الانوار
تقویم الایمان فی مبحث واجب الوجود و تقدیمه و تمجیده
شرح رجال الکشی
شرح صحیفه کامله
شرح الاستبصار
شرح نجات
رساله سوال و جواب
صراط المستقیم
شاگردان
به جز ملاصدرا شاگردان معروف دیگر او عبارتند از:شمس الدین جیلانی
میر لوحی
قطب الدین الاشکوری
زلالی خونساری