پيدا شدن يك شهاب فلزي بر روي مريخ
مريخ نورد فرصت (opportunity) شهابي كه ممكن است از جنس آهن باشد، پيدا كرد. دانشمندان ناسا معتقدند كه اين شهاب احتمالا تكه‌اي از هسته يك سيارك بزرگ است كه هنگام برخورد با اين سياره سرخ شكسته شده است.
استيو اسكوريس (steve squyres) ،كه رهبري تيم علمي مريخ نورد ناسا در آزمايشگاه نيروي محركه جت (JPL) در كاليفرنيا را به عهده دارد، گفت: اين شهاب شبيه هيچ كدام از چيزهايي كه تاكنون بر روي مريخ ديده‌ايم نيست.
مريخ نورد فرصت اين تكه سنگ غير عادي (با ظاهر عجيب و غريب) را در 10 ژانويه 2004 (21 دي ماه) در 345 امين روز مريخي اين مريخ نورد در اين سياره، پيدا نمود.
اين مريخ نورد شش ماه گذشته را در درون دهانه آتشفشاني (گودال) اندورانس (Endurance) صرف بررسي صخره‌هاي لايه‌لايه بيرون زده، آن‌جا نموده است. بعد از انتخاب دقيق مسير خروج از گودال فرصت به سختي به سمت جايي كه سپر حفاظتي گرماييش در هنگام فرود مريخ نورد بعد از جدا شدن افتاده است، حركت كرد.
اسكوريس مي‌گويد: درست در كنار سپر گرمايي يك تكه سنگ كوچك افتاده بود.
اسكن‌هاي فروسرخ اين تكه سنگ بيان مي‌دارد كه اين شهاب در حقيقت از فلز ساخته شده است. اسكوريس در ادامه مي‌گويد: ما معتقديم كه يك شهاب آهني پيدا كرده‌ايم.
گلن اشنايدر (Glenn Schneider) اخترشناس دانشگاه آريزونا نيز مي‌گويد: شما انتظار وجود شهاب سنگ‌ها بر روي مريخ را داريد اما امكان برخورد چنين چيزي با مريخ باور نكردني است.
شهابها تكه‌هايي از بقاياي منظومه شمسي ما هستند كه بدون اين‌كه كاملا در جو بسوزند موفق به رسيدن به سطح سياره مي‌شوند. بيشتر شهابها از فروپاشي سيارك‌ها به وجود مي‌آيند.
قسمت‌هاي خارجي هر سيارك معمولا شهاب‌هاي سنگي را به وجود مي‌آورد اما شهاب‌هاي آهني كه محتوي نشانه‌هايي از نيكل و ديگر فلزات هستند، تصور مي‌شود كه از هسته‌هاي سيارك‌هاي بزرگ مي‌آيند. وقتي چنين سيارك‌هايي شكل مي‌گيرد، فلزات مذاب كه زمان كافي براي جمع شدن در هسته را دارند، از مواد معدني با چگالي كمتر كه در بخش‌هاي خارجي سيارك قرار دارند، جدا مي‌شوند.
دانشمندان براي شهابها بسيار ارزش قائل‌اند چرا كه از شهابها براي كاركردن بر روي عمر و ماهيت اجسام منشا آن‌ها استفاده مي‌نمايند و اين كار به آن‌ها كمك مي‌كند تا تصويري از آن‌چه منظومه شمسي در زمان شكل گيري اولين سيارك‌ها به آن شبيه بوده است را بسازند.
مريخ نورد فرصت طي روزهاي آينده از ابزارهاي گوناگون براي تعيين تركيب واقعي اين تكه سنگ استفاده خواهد كرد، اما بررسي‌هاي آن از اجزا سپر گرمايي پيشرفت خوبي نخواهد داشت.
هم اكنون لايه محافظتي گرمايي خارجي نسبتا غير قابل دسترسي است اما فرصت با استفاده از تصوير بردار ميكروسكوپيش نمايي نزديك از اجزا مي‌گيرد.
جيم اريكسون (Jim Erickson) مدير پروژه مريخ نورد مي‌گويد: مشاهدات ما ممكن است براي بهبود توانايي‌هاي ما در فرستادن وسايل نقليه آينده روي سطح سيارات ديگر مفيد باشد.
