حکومت‌های انسانی:
حق با هگل بود. بین ادیان و حکومت‌ها رابطه‌ای انکارناپذیر وجود دارد. هگل به صراحت می‌گوید: «دین یک جامعه به هرگونه که باشد، دولت و نظام سیاسی‌اش به همان‌گونه خواهد بود». از دیگر سو، هسته اصلی ادیان را نیز خدایگان تشکیل می‌دهند. خدایگان، چهره ادیان را مشخص می‌کنند. خدایگانِ غیرانسانی، ادیانِ غیرانسانی را شکل می‌دهند! به همین دلیل فویرباخ به ابتدای رنسانس اشاره می‌کند و به صراحت می‌گوید: «وظیفه عصر مدرن [در ابتدای رنسانس] واقعیت بخشیدن و انسانی کردن خدا بود. [چون بدون انسانی کردن خدا، هیچ‌چیز نمی‌تواند انسانی شود بالاخص حکومت]».
اگر:
خدایگان -----< ادیان -----< حکومت‌های سیاسی
پس:
خدایگان انسانی -----< ادیان انسانی -----< حکومت‌های انسانی
...
- گ.و.هگل، عقل در تاریخ، ترجمه حمید عنایت، نشر شفیعی، چاپ سوم ۱۳۸۵.
- لودویگ فویرباخ، اصول فلسفه آینده، ترجمه امین قضایی، نشر چشمه، چاپ اول ۱۳۳۸.
