راهکارهای شادمانی

مواقع تفريح وشادماني فرصت و غنيمت است . امام علي (ع)
تفريح و سرگرمي لذت بخش ، شما را در اداره زندگي ، ياري مي کند و با کمک آن بهتر به امور دنياي خويش موفق خواهيد شد . امام رضا (ع)

1 – شادکامي ، يک حس دروني با منشأ باطني است که آثار بيروني نيز به همراه دارد ، تا قلباً خود را آماده خوشرفتاري و خوشرويي نکنيم ، شادماني در رفتارمان تجلي نخواهد کرد.

2 – هر يک از زن و مرد ، در شادکامي زندگي ، نقش برجسته اي دارند. ولي مرد به لحاظ مديريت خانواده ، در اين زمينه مسئوليت سنگين تري را دارا مي باشد . همه اعضاي خانواده ، به او تکيه مي کنند. لذا مرد شادکام ، خانواده شادکام خواهد داشت.

3 – بايد خود را عليه بي حالي روحي و بي حوصلگي مجهز کنيد و سهم خود را در شادکامي زندگي و خانواده ارتقاء دهيد. هرگز اجازه ندهيد افکار منفي و يأس آلود ، چون موريانه هايي ، ريشه هاي مسرت و شادکامي زندگي تان را از بين ببرد و بر شما مسلط شوند.

4 – معيارهاي شخصي خود را در زمينه سود و ضرر ، بازبيني کنيد . شادکامي ، عمدتاً به ادراک صحيح واقعيت ، بستگي دارد. هميشه به دست آوردن چيزي سود ، و از دست دادن چيزي ضرر نخواهد بود. براي فقدان چيزهايي را که به دست آوردنش ممکن است ( نظير مال و منال) ، متأسف نشويد.

الف) چيزهايي که نصيبتان مي شود ، شما را خيلي خوشحال ننمايد.

ب) معيارهاي سود و ضرر را از اين گونه امور بالاتر ببريد و از زاويه ديگري آنها را ببينيد. در چنين صورتي ، تعادلتان برهم نمي ريزد و در برابر مسائل زندگي ، نيروي مقاومت بيشتري احساس خواهيد نمود.

5 – از احساس نفرت و انزجار نسبت به خودتان فاصله بگيريد. اگر در گذشته زندگي مطابق دلخواهتان نبوده ، آينده را فداي گذشته نکنيد. مي توان با بهتر زندگي کردن و برخورد مثبت و عقلاني از رنجهاي زياد کاست. اگر با خودتان کمي مهربان و واقع بين باشيد ، شادکامي زندگي را بهتر احساس خواهيد نمود.

6 – خود را آماده کسب تجربه از ديگران نظير اطرافيان و همسرتان نماييد. تجارب تلخ و نامطبوع ديگران ، شما را متوجه ارزشهاي موجود زندگي تان و قدرداني از آنها و در نتيجه شادکامي بيشتر خواهد نمود. تجارب مطبوع ديگران ، نيز قابل انتقال به زندگي شخصي ما خواهد بود و بر نشاط و شادابي زندگي خواهد افزود.

7 – توجه به جهان بيرون از خويشتن ، راهي براي فرار از تلخ کامي و زانوي غم در بغل گرفتن است. غم خوردن يک عاطفه انساني است. براي رهايي از آن بايد خويشتن را با تغييرات و فراز و نشيبها ، تطبيق دهيم. بايد اين واقعيت را بپذيريم که همه آنچه که موجب نگراني ما مي شود ، هرگز رخ نمي دهد و بخشي که واقع مي شود ، نيز قابل اجتناب است.