بزرگترین اسطوره تمدن غرب (میکلانژ )
میکلانژ نخستین شاهکار هنری خود را در ۲۱ سالگی خلق کرد و قبل از ۳۰ سالگی مجسمه پیتا و داود را آفرید.در اوایل سی سالگی به دعوت پاپ ژولیوس دوم به رم رفت تا مقبره بزرگی بسازد، اما وقتی به رم رسید، از او خواستند یک پروژه نقاشی را تکمیل کند. ابتدا می خواست قبول نکند.
رغبتی نداشت که بر سقف یک صومعه کوچک در واتیکان تصاویری نقاشی کند. با آنکه از کودکی تحت تعلیم نقاشی قرار گرفته بود، اما عاشق مجسمه سازی بود. یا این وجود، وقتی پاپ اصرار کرد، او با اکراه این ماموریت را پذیرفت.رقبای میکلانژ به پاپ فشار آوردند که این طرح را به میکلانژ پیشنهاد کند. آنها امیدوار بودند که او با رد پیشنهاد از چشم پاپ می افتد و یا با قبول آن اعتبارش از دست می رود. اما وقتی این ماموریت را پذیرفت، با تمام وجود متعهد شد که این کار را انجام دهد. او که قرار بود تصویر ۱۲ تن از حواریون را نقاشی کند، تصویری از چهارصد نفر را کشید و۹ صحنه را هم از کتاب سفر پیدایش انتخاب نمود.
هنرمند نقاش مدت چهار سال در حالی که به پشت خوابیده بود، سقف کلیسای سیستین را نقاشی کرد. برای این کار بهای گزافی پرداخت. این کار برای همیشه دید چشمان او را کاهش داد. میکلانژ گفت (( بعد از چهار سال عذاب آور و بیش از چهار صد چهره غول آسا احساس کردم به اندازه جرمیا پیر شده ام. من تازه ۳۷ سال داشتم، اما دوستانم وقتی مرا می دیدند، مرا از شدت پیری نمی شناختند. تاثیر تعهد میکلانژ بسیار زیاد بود. او توانست پاپ را راضی کند تا با دریافت سفارشات دیگر مبالغ بیشتری از واتیکان پول بگیرد. اما از همه اینها مهمتر آنکه، تاثیر شگرفی بر جامعه هنر و نقاشی بر جای گذاشت. نقاشی های او در کلیسای سیستین چنان جالب واصل می نمود که بسیار ی از نقاشان بزرگ و ازجمله رافائل سبک های خود را تغییر دادند. مورخین هنری معتقدند که شاهکار میکلانژ برای همیشه جریان نقاشی را در اروپا تغییر داد و تاثیری به همین اندازه بر معماری و مجسمه سازی برجای گذاشت.
بدون تردید استعداد میکلانژ، پتانسیل رسیدن به عظمت را درخود داشت، اما بدون تعهد، تاثیر و نفوذ ش به حداقل می رسید. وقتی از او پرسیدند چرا در محلی تاریک این گونه ساعیانه نقاشی کرده است و دست به خلق آثاری زده که کسی نمی تواند آن را ببیند، میکلانژ خیلی ساده جواب داد:((خداوند آن را میبیند.))
