مراحل ساخت و پرتاب ماهواره
هر ماهواره ای ابزار مخصوصی را حمل می کند که به آن این توانایی را می دهد تا مأموریتش را انجام دهد. برای مثال ماهواره ای که جهان را مطالعه می کند یک تلسکوپ دارد. ماهواره ای که به پیش بینی آب و هوا کمک می کند دوربین هایی را حمل می کند تا حرکت ابرها را دنبال کند. علاوه بر چنین ابزاری همه ماهواره ها زیر سیستم های پایه ای دارند. گروهی از وسایل که به ابزار کمک می کند تا با هم کار کنند و ماهواره را فعال و از آن بهره برداری کنند. برای مثال یک زیر سیستم، نیروی الکتریکی ماهواره را تولید، ذخیره و توزیع می کند. این زیر سیستم می تواند شامل صفحات سلول های خورشیدی باشد که انرژی را از خورشید جمع آوری می کند. زیر سیستم های فرماندهی و هندلینگ زیر سیستم ها، شامل رایانه هایی هستند که داده ها را از ابزار و فرمان های اجرایی را از زمین جمع آوری و پردازش می کنند. ابزار و زیر سیستم های ماهواره طراحی، ساخته و آزمایش می شوند. کارکنان آنها را روی ماهواره سوار و نصب می کنند تا ماهواره کامل شود. اگر ماهواره همه آزمایشان را با موفقیت بگذراند، آماده پرتاب می شود. ماهواره در طول آزمایش با شرایط طول پرتاب و موقعی که در فضا است رودررو می شود. پرتاب ماهواره
شاتل های فضایی چند ماهواره را به سوی فضا حمل می کنند. اما بیشتر ماهواره ها به وسیله موشک ها پرتاب می شوند. این موشک ها پس از این که سوختشان تمام می شود، به داخل اقیانوس سقوط می کنند. بسیاری از ماهواره ها پیش از این که شروع به کار کنند لازم است تطبیق های کوچکی پیدا کنند. اما موقعی که یک ماهواره در داخل یک مدار ثابت قرار بگیرد می تواند برای مدتی طولانی بدون تطبیق های بیشتر در آن جا باقی بماند.
