. کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ ، فيلسوف است.
. کسی که راست و دروغ برای او يکی است متملق و چاپلوس است.
. کسی که پول ميگيرد تا دروغ بگويد دلال است.
. کسی که دروغ می گويد تا پول بگيرد گداست.
. کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را تشخيص دهد قاضی است.
. کسی که پول می گيرد تا گاهی راست را دروغ و دروغ را راست جلوه دهد وکيل است.
. کسی که جز راست چيزی نمی گويد بچه است.
. کسی که به خودش هم دروغ می گويد متکبر و خود پسند است.
. کسی که دروغ خودش را باور می کند ابله است.
. کسی که سخنان دروغش شيرين است شاعر است.
. کسی که اصلا دروغ نمی گويد مرده است.
. کسی که دروغ می گويد و قسم هم می خورد بازاری است.
. کسی که دروغ می گويد و خودش هم نمی فهمد پر حرف است.
. کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می پندارند سياستمدار است.
. کسی که مردم سخنان راست او را دروغ می پندارند و به او می خندند ديوانه است.
