انسان از گذشته‌هاي دور علاقه زيادي به فلز زرد رنگ و درخشان طلا داشته است. معابد و مجسمه‌هاي خدايان و الهه‌ها غالباً با طلا زينت داده مي‌شد. شاهان و سلاطين نيز اهميّت خاصّي براي طلا قايل بودند. راستي طلا داراي چه ويژگي است كه تا اين حد توجّه انسان را به خود جلب كرده و همواره به عنوان فلزي گرانبها و با ارزش مورد استفاده قرار گرفته است؟
قيمتي بودن يك شي‌ء، به عوامل زيادي بستگي دارد. نخستين عاملي كه موجب گرانبها شدن يك مادهّ مي‌شود، كمياب بودن آن است. سودمندي، زيبايي و تأثيرپذيري اندك نسبت به هوا و آب نيز سه عامل ديگرند كه بر قيمت و ارزش موادّ مي‌افزايند. طلا تمام اين ويژگيها را دارد. طلا فلزي كمياب است، رنگ و درخشندگي چشمگيري دارد و گرما، سرما، باد و رطوبت بر آن اثر نمي‌كنند. به همين دليل طلا فلزي گرانبهاست.
طلا فلزي زردرنگ و برّاق است كه در طبيعت در مقادير بسيار اندك يافت مي‌شود. اين مادّه را، هم به صورت خالص و هم در حالت تركيب مي‌توان يافت. استخراج طلا از سنگ معدن آن كاري بسيار پرهزينه است. معمولاً از معادن طلا مقدار بسيار كمي طلا به دست مي‌آيد. البته موارد استثنايي نيز وجود دارد. از آن جمله مي‌توان به تخته سنگ كوچكي كه در استراليا يافت شد، اشاره كرد. از اين تخته سنگ كه 5/70 كيلوگرم وزن داشت، 70 كيلو طلاي خالص به دست آمد.
قسمت عمده طلاي جهان براي ساخت زيورآلات مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين فلز در دندانپزشكي و داروسازي نيز كاربرد دارد. تا سال 1914 ميلادي در بسياري از كشورها از طلا به عنوان پول رايج استفاده مي‌شد. حتّي امروزه نيز تجارت جهاني به طلا وابسته است. طلا فلزي نرم و انعطاف‌پذير است؛ به همين جهت به راحتي مي‌توان آن را به صورت ورقه‌هاي نازك در آورد. سطح ساير فلزات را نيز مي‌توان با لايه نازكي از طلا پوشاند. براي سخت كردن طلا، فلزات ديگري همچون مس را با آن تركيب مي‌كنند. اكثر اسيدها و قلياها بر طلا بي‌اثرند، ولي مخلوطي از اسيد نيتريك و اسيد هيدروكلريك مي‌تواند آن را حل كند.
از آنجا كه ارزش و بهاي طلا دائماً در حال افزايش است، بسياري از مردم ترجيح مي‌دهند به جاي نگهداري پول رايج، طلا خريداري كنند.
آفريقاي جنوبي، روسيه، استراليا، كانادا و ايالات متحده آمريكا بزرگترين توليدكننده‌هاي طلاي جهان‌اند.
