حنا بهترين جايگزين خالكوبي
حنا بهترين جايگزين خالكوبي
معمولا چيزهايي كه در زمان‌هاي قديم مد بوده‌اند، با گذشت زمان دوباره مد مي‌شوند< !حنا> يكي ازهمين چيزهاست. چندين سال پيش، بيشتر مادربزرگ‌ها موهايشان را با حنا رنگ مي‌كردند و روي ناخن‌هاي دست و پايشان هم رنگ حنا، جلب توجه مي‌كرد. از سنت‌هاي قديمي هم مي‌توان به شب حنابندان اشاره كرد كه نه تنها در ايران و خاورميانه از زمان‌هاي بسيار قديم وجود داشته، بلكه در كرانه شرقي درياي مديترانه مثل سوريه، فلسطين و لبنان هم مرسوم بوده است. براساس مطالعات مركز دانشگاهي كنت در ايالت اوهايوي امريكا، سابقه تاريخي استفاده از حنا به دوره دوم عصر حجر يا هزاره هفتم قبل از ميلاد مسيح مي‌رسد. به گفته برخي محققان، حنا، قديمي‌ترين ماده‌اي است كه در نقاشي بر روي ديوار غارها به كار رفته و در آن زمان هم يكي از اجزاي مهم آرايش بوده است. براساس يكي از گزارش‌هاي مجله اكونوميست، امروزه حنا در مراكز زيبايي اروپا و امريكا بيشتر استفاده مي‌شود و تبديل به يكي از مواد آرايشي مدرن شده است. نقش‌هاي ظريف حنا بر روي بدن عروس‌هاي ايراني و عرب هم يك گزينه آرايشي جديد است. نام هندي اين گياه <مهندي> است و رنگ‌آميزي پوست با طرح‌ها و شكل‌هاي زيبا به راحتي مي‌تواند جاي انواع و اقسام خالكوبي‌ها را بگيرد.
حنا از خاك
حنا، درختچه‌اي به طول 2 تا 7 متر است كه نام علمي آن <اينرميس لوسونيا>است. اين گياه بومي كشورهاي مديترانه، آسياي صغير، شمال و شرق آفريقا و شمال هند است و در كشور ما در نواحي جنوب و جنوب شرقي كشور، بلوچستان، بم و شهداد كرمان كشت مي‌شود. برداشت برگ حنا از سال دوم و سوم آن صورت مي‌گيرد و كشت آن سالي دو بار است يكي در اوايل تيرماه به نام <حناي گرما> كه برگ‌هاي ضخيم و به رنگ روشن ثابت دارد و بار دوم اواخر آبان كه به آن حناي <قوس> مي‌گويند و به رنگ سبز تيره است. براي ساخت پودر حنا كه سبز تيره تا روشن و با بوي خاص است، برگ‌هاي آن را خشك كرده و به شكل پودر درمي‌آورند. مزه حنا، تلخ و گس بوده و در آب نامحلول است. پودر حنا را بايد در جاي خشك و خنك نگهداري كرد.
خالكوبي بي خطر
امروزه ديگر نمي‌توان كسي را پيدا كرد كه با خطرات ناشي از خالكوبي آشنا نباشد. از آلودگي احتمالي سوزن‌هايي كه در اين كار مورد استفاده قرار مي‌گيرند و مي‌توانند باعث انتقال بيماري‌هاي خطرناكي مثل ايدز و هپاتيت شوند تا خطر ناشي از رنگ‌هايي كه در تاتو بكار مي‌روند. هم رنگ‌هاي شيميايي و هم رنگ‌هاي طبيعي كه در خالكوبي استفاده مي‌شوند، خطرناكند و مي‌توانند سرطان‌زا باشند. به همين دليل اگر فكر كنيد كه خالكوبي با رنگ‌هاي طبيعي و حتي حنا خطر كمتري دارد سخت در اشتباهيد، گاهي حتي رنگ‌هاي طبيعي از رنگ‌هاي شيميايي خطرناك‌تر هستند زيرا نسبت به آنها ساختمان شيميايي ثابتي ندارند و سريع‌تر تجزيه مي‌شوند و مواد مضر را وارد جريان خون مي‌كنند. از طرفي سازمان غذا و داروي آمريكا هم استفاده از رنگ‌هاي طبيعي مثل حنا را در خالكوبي مجاز ندانسته است. با رنگ‌آميزي پوست (بدون خالكوبي) به وسيله حنا مي‌توان طرح‌هاي مختلف كلاسيك و محلي عربي را روي پوست ايجاد كرد كه بسيار شبيه خالكوبي هستند. به علت گياهي بودن و نداشتن خطراتي كه مواد شيميايي دارند و از همه مهم‌تر عدم نياز به خالكوبي براي ايجاد اين نقش‌ها، روز به روز گرايش به حنا افزايش پيدا مي‌كند.
تنها ايرادي كه مي‌توان به نقش و نگارهاي حنا بر روي بدن گرفت اين است كه دائمي نيستند و بسته به مدت زماني كه حنا بر روي پوست باقي مي‌ماند، در حدود 2 تا 4 هفته نقش و نگارها هم روي پوست مي‌مانند.
با ريزش لايه شاخي پوست اين رنگ‌ها كم‌رنگ‌تر شده و از بين مي‌روند. البته مي‌توان به اين موضوع طور ديگري نگاه كرد. كساني كه خالكوبي مي‌كنند بعد از گذشت مدتي، به فكر پاك كردن آن با ليزر و روش‌هاي ديگر مي‌افتند، پاك كردن خالكوبي‌هايي كه زماني كلي براي آن دردسر كشيده و هزينه كرده بودند؟ چون بعد از مدتي طرح آنها برايشان تكراري مي‌شود و از آن خسته مي‌شوند. نقش و نگارهاي حنا اين ايراد را ندارند و خودشان بعد از چند هفته پاك مي‌شوند و فرد مي‌تواند طرح‌هاي جديدي روي پوستش ترسيم كند.
از طرفي با افزايش آگاهي مردم از خواص گياهان دارويي، از جمله حنا، استقبال مردم از اين ماده بيشتر شده است. حنا از زمان‌هاي قديم به عنوان رنگ‌كننده و تقويت‌كننده طبيعي مو بكار مي‌رفته و در حال حاضر خواص اين ماده كاملا شناخته شده و عصاره آن به عنوان تقويت‌كننده در شامپوها و لوسيون‌هاي پوستي براي پوست‌هاي خشك و حساس و نيز موهاي خشك و نازك بكار مي‌رود. علاوه بر اين، حنا به صورت موضعي در درمان بيماري‌هاي قارچي پوست هم بكار رفته است.
نقش و نگارهاي زيبا
براي ساخت شكلي از حنا كه در رنگ‌آميزي نقش و نگارهاي پوست بكار مي‌رود، با اضافه كردن عصاره ليمو و برخي روغن‌هاي خاص به پودر آن حالت خميري براي حنا ايجاد مي‌كنند و باعث مي‌شوند كه عصاره آن خارج شود. گاهي براي افزايش غلظت و چسبنده شدن حنا، به مواد فوق شكر هم اضافه مي‌كنند. ماده حاصله را كه به صورت آماده هم در بازار وجود دارد، با طرح‌هاي ويژه به مدت 24 تا 30 ساعت در دماي اتاق بر روي پوست مي‌گذارند تا رنگ آن كاملا آزاد شده و به لايه‌هاي پوست نفوذ كند. وقتي اين ماده بر روي پوست گذاشته مي‌شود، فقط به لايه‌هاي شاخي و مرده پوست نفوذ مي‌كند. اين لايه در دست و پا به‌ويژه در آقايان ضخيم‌تر است. هرچه مايع اوليه بيشتر بر روي پوست باقي بماند، رنگ بيشتر در پوست نفوذ مي‌كند و در نتيجه زمان بيشتري طول مي‌كشد تا از روي پوست پاك شود. واكنش‌هاي حساسيتي به حناي طبيعي به‌خصوص زماني كه فقط بر روي پوست گذاشته شود، بسيار نادر هستند و در صورت وجود، ظرف چند ساعت بروز خواهند كرد و شامل خارش، قرمزي و... خواهند بود. به همين جهت براي بار اول بهتر است، ابتدا مقداري از آن را بر روي ناحيه داخلي ساعد امتحان كرد و در صورت عدم ايجاد واكنش از آن استفاده كرد.
