خواص دارويي به

به

مصرف به موجب تقويت قلب و پاك شدن معده و تيز هوشي مي‌شود. «به» بواسطه خواصي كه دارد در درمان عفونتهاي ريوي و اختلالات روده‌اي بسيار مفيد و مؤثرست.
مركز بهداشت استان مركزي اعلام كرد: خوردن به براي رفع وسواس، افسردگي و تقويت اعمال معده، ورم حاد روده مفيد و معالج اسهال‌هاي ساده و خوني است. اين ميوه براي خونريزي‌هاي رحمي، بواسير و رفع سوزش ادرار نيز مفيدست.
دانه به از نظر طبيعت سرد و ترش است و پوست دانه به در آب گرم لعاب فراواني مي‌دهد. از قديم لعاب بهدانه را براي رفع التهاب دستگاه گوارشي، مخاطها، رفع سرفه و سينه درد، خشكي حلق، سوزش و خشكي دهان و زبان، رفع گرفتگي صدا، تب بر و نيز براي درمان سل و زخم روده‌ها و غيره به كار مي‌بردند.
ماليدن لعاب بهدانه به پوست براي تسكين و التيام سوختگي آتش و معالجه آفتاب‌زدگي و درمان سرمازدگي، ترك يا شقاق لب و پستان و ناراحتي بواسير مفيد است.
مغزدانه به داراي يك ماده سمي به نام آميگوالين است كه توليد اسيد سيانيدريك مي‌كند لذا آن را نبايد خورد بايد فقط از لعاب آن استفاده كرد.
ميوه به را به صورت پخته (كمپوت، ژله، شربت) مصرف مي‌كنند ولي به صورت خام خوردن مفيدترست.