گریه برهردرد بی درمان دواست !

اشک ریختن آنقدرها هم که فکر می کنید، بی فایده نیست، بدون تردید همه ما گریه کرده ایم، اما آیا می دانید که اشک ریختن می تواند چقدر برای روح و جسم مفید باشد.

حتما تعجب می کنید، البته فراموش نکنید که اشک ریختن ممکن است از طریق محرک های بسیاری از جمله گردوغبار، پیاز و یا .. ایجاد شود. اما آنچه که ما دراین بحث می خواهیم آنرا مطرح کنیم، اشک ریختن به واسطه تحریک احساسات است.

محققان عقیده دارند گریه و خنده هردو ریشه در یک بخش مغز دارند وهمان طور که خنده فواید زیادی برای بدن دارد که می توان از آنها باپایین آورن فشار خون، افزایش قدرت ایمنی بدن وبهبود حالت روحی اشاره کرد، گریه نیز خواص مشابهی دارد.

متخصصان مغز و اعصاب که روی گریه تحقیقات زیادی انجام داده اند می گویند گریه می تواند بر اثر محرک بیرونی مانند شنیدن یک موسیقی تماشای یک فیلم یا محرک درونی قتل، یادآوری خاطرات تلخ و یا هر چیز دیگری ایجاد شود، اما آنچه اهمیت دارد این است که بدین ترتیب تخلیه احساسات که بسیار ضروری است انجام می گیرد.
باید بدانید که به طور عادی زنان 4 برابر بیشتر ازمردان گریه می کنند وبررسی های انجام شده نشان داده که 85 در صد از زنان و 73 در صد مردان پس از گریه احساس بهتری دارند.

همچنین یکی از تاثیرات اجتماعی گریه نیز این است که وقتی ما گریه می کنیم، اطرافیان نرمش و انعطاف پذیری بیشتری نشان داده و تمایل به حمایت بیشتری از ما پیدا می کنند.

نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که گاهی اوقات گریه کردن بسیاری از مسایل نهفته احساسی را آشکار می کند.

به عبارت دیگر گاهی اوقات ما گریه نکنیم نمی دانیم که ناراحت هستیم، به قول یکی از روانشناسان؛ "ما از طریق گریه کردن درباره احساسات خود بیشتر می آموزیم وبدین ترتیب می توانیم با این احساسات کنار بیاییم ".
شاید برایتان اتفاق افتاده باشد درست وقتی که حالتان به ظاهر خوب است با کوچکترین اشاره وبهتر بگویم، با جرقه ای به گریه می افتید این همان آشکار کردن احساسات نهفته است.

یعنی امکان دارد شما در اعماق قلب خود احساس تنهایی، ناراحتی، عصبانیت و یاس و طردشدگی کنید، اما به آنها اهمیت ندهید تا اینکه انباشته شود و بالاخره در جایی بروزکند.
نکته دیگر این است که همانطور که اشک ریختن و تخلیه احساسی مفید است انباشته کردن خشم و ناراحتی و نگاه داشتن اشک هم مضر است.

انباشتن احساسات منفی موجب افزایش فشار خون، مشکلات قلبی سرطان و بسیاری عوارض دیگر می شود.
به یاد داشته باشید که از نظر طبیعی و ژنتیکی باید در مواردی اشک بریزیم، پس اگر بخواهیم جلوی آنرا بگیریم ضربات جیران ناپذیری به سلامت خود وارد می کنیم.
حتما تا به حال به افرادی که عزیزی را از دست داده اند اما سعی کرده اند گریه نکنند روبرو شده اید، چنین افرادی پس ازمدتی قبلا به انواع اختلالات جسمی و روحی خواهند شد، چرا که به تعبیر روانشناسان به موقع سوگواری نکرده اند و این احساسات جمع شده و از آنجایی که راه تخلیه وبروز نداشته اند، مانند یک دیگ زودپز عمل کرده اند و با انفجار خود روح و جسم فرد را ویران کرده اند. اگر ازنظر شیمیایی هم به مساله نگاه کنیم مواد تشکیل دهنده اشکی که به واسطه بروز احساسات جاری شده با اشکی که تحریکات فیزیکی مانند خارش و یا پیاز ایجاد شده تفاوت دارد .
این تفاوت را درساختار ومقدار کورتیزول حاوی اشک هم می توان مشاهده کرد.
اشکی که منشا احساسی دارد حاوی پروتیین بیشتری است و مقداری کوروتیزول هم دارد. اکورتیزول هورمونی است که در شرایط بحرانی وتوام با استرس در بدن ترشح می شود، پس این قضیه نشان می دهد که اشک ریختن آنقدرها هم که ما فکر می کنیم بی فایده نیست.

در چنین مواقعی موجب سم زدایی از بدن نیز می شود. برخی از روانشناسان اشک رابه کریستالهای یخ تشبیه می کنند که در تماس با گرمای زندگی آب شده و مانند یک رود از چشمها سرازیر می شوند.
این نکته نیز لازم به ذکر است که وقتی اشکهای ما منشا ناراحتی یا درد دارند بدن احساس به تماس فیزیکی پیدا می کند.

برای مثال وقتی فرزندان گریه می کنند والدین آنها را درآغوش می گیرند زودتر آرام می شوند و این تاثیر وقتی شدت می گیرد که این آغوش گرفتن همراه با احساس هم دردی و محبت باشد. این یک حالت اثبات شده طبیعی است که با رعایت آن روند تخلیه احساسات زودتر و راحت تر سپری می شود.
به علاوه آنجا که چشم پنجره ای رو به قلب انسان هستتند، اشک های مانیز که از چشمانمان سرازیر می شود،نشانگر حالت ناآرامی، ترس، نگرانی، خشم و آسیب پذیری روح ما هستند.
پس بیایید ازحالا سعی کنیم به گریه واشک واقع بینانه نگاه کنیم و این تصور اشتباه راکه هرفردی که قوی باشد تحت هیچ شرایطی اشک نمی ریزد را کنار بگذاریم، زیرا بدن و روح ما بطور طبیعی بامسایل و مشکلاتی روبرو می شود که نیاز به تخلیه واشک ریختن دارد.

البته به خاطر داشته باشید که اگر گریه کردن در فعالیتهای روزانه و زندگی اخلال ایجاد می کند. دیگر جنبه مثبتی دربرندارد و شاید مربوط به ابتلا به افسردگی یا مشکلات دیگر باشد که در این صورت حتما باید با یک پزشک متخصص مشورت شود./