پیشرفت های اخیر در تکنولوژی اطلاعات و همچنین نیاز روزافزون به امنیت بیشتر، منجر به توسعه سریع سیستم های هوشمند تشخیص هویت بر اساس خصوصیات بیومتریک انسان شده است. سیستم های بیومتریک از خصوصیات فیزیولوژیکی یا رفتاری هر شخص برای تشخیص هویت دقیق او استفاده می کنند. ویژگی های معمول مورد استفاده در این سیستم ها عبارتند از: چهره، اثر انگشت، صدا، نمودارهای حرارتی چهره، عنبیه، شبکیه، طرز راه رفتن، نقوش کف دست، هندسه دست و .... . از بین این ویژگی ها، روی اثر انگشت بیشتر از بقیه کار شده است و در کاربرد های قانونی از این ویژگی استفاده می شود. همچنین تشخیص چهره و تشخیص صوت در ۲۵ سال اخیر به طور وسیعی مورد مطالعه قرار گرفته اند، در حالیکه تشخیص عنبیه یک روش نسبتا جدید در شناسایی هویت است.
منابع گوناگونی تایید کرده اند که تشخیص عنبیه، یکی از مطمئن ترین سیستم های بیومتریک می باشد. با توجه به اهمیت و عملکرد قابل قبول این سیستم، سرمایه گذاری تحقیقاتی و صنعتی در کشور روی آن ضروری به نظر می رسد. بر این اساس، ما در این مطالعه سعی کرده ایم که مفاهیم اصلی سیستم تشخیص عنبیه و همچنین رویکرد های تجاری به آن را مورد بررسی قرار دهیم.
● ساختار فیزیولوژیک عنبیه
به حلقه رنگی اطراف مردمک چشم عنبیه میگویند. این بخش، یک دیافراگم نازک است که روی قسمت جلویی چشم کشیده شده و در پشت آن، عدسی قرار دارد. وجود عدسی باعث میشود که عنبیه، شکل یک مخروط بریده شده سه بعدی را پیدا کند.
انتهای محدوده عنبیه به بدنه مژهدار چشم متصل شده است. همچنین ابتدای این محدوده متصل به مردمک است و کمی به سمت بینی متمایل میشود. قرنیه که یک لایه شفاف و محافظتی است، روی عنبیه را میپوشاند. تبادل اکسیژن برای تغذیه اجزای چشم از طریق قرنیه صورت میگیرد. برای اینکه بفهمیم بافت عنبیه تا چه حد برای شناسایی غنی است، لازم است که ساختار آن را کمی جزئیتر بررسی نماییم.
عنبیه از چندین لایه تشکیل شده است.
سطح خلفی آن از رنگدانه‌های مخاطی پوشیده شده که جلوی عبور و نفوذ نور را می گیرند. جلوی این لایه، دو ماهیچه حلقوی قرار دارند که به طور مشترک، مردمک را کنترل می کنند. لایه بعدی که جلوی این ماهیچه ها واقع است، یک لایه نمدی شکل است که ساختارهای ترکیبی رنگی و کمانی شکلی، آن را تشکیل می دهند.
در داخل این لایه، رگهای خونی زیگزاگی شکل شعاعی وجود دارند. بیرونی ترین لایه که در واقع لایه مرزی نیز محسوب می شود، نسبت به لایه نمدی شکل چگال تر است. این افزایش چگالی به علت وجود رنگدانه های تکی به نام chromataphore ها می باشد. ظاهر عنبیه که ما می بینیم، نتیجه مستقیم این ساختار چند لایه است. سطح بیرونی عنبیه به دو لایه تقسیم می شود: یکی ناحیه مردمکی مرکزی و دیگری، ناحیه مژه دار که پیرامون عنبیه را می پوشاند.
لبه ناحیه مردمکی به شکل یک مرز زیگزاگی محیطی است. این لایه مرزی به طور ناگهانی، نزدیک مردمک به پایان می رسد. ناحیه مژگانی شامل تعداد زیادی شیار و برآمدگی است که با هم همپوشانی دارند و به علت وجود ناحیه نمدی شکل، اینگونه به نظر می رسند. این خطوط قابل انقباض، با تغییر حالت مردمک تغییر می کنند. بخشی از این خطوط و شیارها هم ناشی از وجود ساختار عروقی شعاعی هستند. سایر ساختارهای قابل مشاهده دیگر در عنبیه شامل حفره ها یا لاغر شدن های نا منظم در لایه مرزی، خالها یا برآمدگی های کوچک لایه مرزی و لکه ها یا تجمع های محلی chromataphore ها می باشند.
ناحیه مردمکی می تواند نسبتا صاف باشد. ولی با این حال، طرحهای دودی شکل و شعاعی وطرحهای رنگدانه ای در این ناحیه دیده می شود که نتیجه وجود لایه رنگدانه ای و فشرده خلفی است. همچنین برخورد نور با سلول های رنگدانه ای لایه بیرونی عنبیه و جذب تفاضلی آن نیز به رنگی دیده شدن عنبیه کمک می کند. اگر ساختار لایه بیرونی، کمی رنگدانه ای باشد، نور از سلول های پوششی داخل آن به سمت داخل بازتاب می کند و پرآکنده می شود. نور بازتابیده وقتی از لایه نمدی شکل عبور می کند، آبی به نظر می رسد. هرچه توزیع رنگدانه ای لایه بیرونی ضخیم تر باشد، عنبیه تیره تر به نظر می رسد.
ادعای منحصر به فرد بودن عنبیه اشخاص و پایدار بودن آن در سنین مختلف از دو منبع اصلی نشات می گیرد.
اولین منبع، مشاهدات کلینیکی است. چشم پزشکان و آناتومیست ها پس از آزمایش روی تعداد زیادی از چشم ها به این نتیجه رسیده اند که الگو های موجود در هر عنبیه، حتی عنبیه های چشم راست و چپ یک شخص واحد، کاملا منحصر به فرد است. بعلاوه در مشاهدات تکراری و در زمان های مختلف، این الگوها تغییرات کمی دارند و یا حداقل می توان گفت که بعد از دوران کودکی این تغییرات بسیار کم است.
منبع دوم، زیست شناسی پیشرفته امروزی است.
هنگامی که ساختار کلی عنبیه از لحاظ ژنتیکی در حال شکل گیری است، ویژگی های جزئی آن شدیدا وابسته به یک سری رویدادها مانند شرایط اولیه ماده تشکیل دهنده جنینی عنبیه می باشد. تکرار مجدد این رویدادها از طریق وقایع طبیعی بسیار نا محتمل است. فرآیند شکل گیری عنبیه به ندرت دچار اختلال می شود.
این اختلالات شامل ناقص شدن عنبیه ، جابجایی و یا خراب شدن شکل مردمک هستند.همچنین مشاهدات جدید موید ثابت ماندن الگوهای عنبیه در سنین مختلف بعد از نوزادی است. بخشهای معینی از عنبیه مثل ساختار عروقی آن در لحظه تولد دارای شکل ثابت می شوند در حالیکه بخشهای دیگر مثل ساختار ماهیچه ای تا دو سالگی رشد می کنند و تکمیل می گردند. باید به این نکته بسیار مهم نیز توجه کرد که تکمیل الگوهای رنگدانه ای تا سنین نوجوانی ادامه می یابند. بعلاوه میانگین اندازه مردمک برای یک فرد، به آهستگی تا نوجوانی افزایش می یابد.
بعد از گذشت سنین نوجوانی، یک عنبیه سالم تا آخر عمر شخص تقریبا تغییری نمی کند. اگر چه رنگ پریده شدن عنبیه و کوچک شدن قطر مردمک با افزایش سن، طبیعی است. بیماری های مختلف چشمی نیز می توانند ظاهر عنبیه را به طور کلی تغییر دهند. همچنین به نظر می رسد که اگر عنبیه به مدت طولانی در معرض آلودگی های زیست محیطی (مثل فلزات) قرار بگیرد، ساختار رنگدانه ای اش تغییر می یابد.
ولی با این وجود، وقوع این شرایط نادر است. ادعای تغییر عنبیه با تغییر در شرایط بدنی و سلامت افراد نیز رد شده است. بنابراین در کل می توان نتیجه گرفت که عنبیه هر شخص، بسیار منحصر به فرد است و پس از گذشت دوران نوزادی تا آخر عمر تغییر چندانی نمی کند. با این وجود، ذکر این نکته ضروری است که هنوز مطالعات زیادی در مقیاس وسیع در مورد منحصر به فرد بودن و پایداری عنبیه، به ویژه به عنوان یک خصوصیت بیومتریک در حال انجام است.
خصوصیت جالب توجه دیگر عنبیه برای استفاده در سیستم های بیومتریک، تغییرات لحظه به لحظه آن است. فعل و انفعالات پیچیده ماهیچه های عنبیه باعث می شود که قطر مردمک دارای یک نوسان همیشگی و کوچک باشد. برای اطمینان از عنبیه مورد ارزیابی، می توان این حرکت را مانیتور کرد. بعلاوه، از آنجایی که عنبیه بسیار سریع به تغییرات روشنایی عکس العمل نشان می دهد (در مقیاس چند صد میلی ثانیه)، مانیتور کردن عکس العمل عنبیه در مقابل یک روشنایی کنترل شده نیز نتیجه مشابهی می دهد. در مقابل، عنبیه در مواقع مریضی و ناخوشی منقبض و سفت می شود. از این واقعیت می توان در ملاحظات قانونی و دادگاهی استفاده نمود.
● مراحل پیاده سازی سیستم تشخیص عنبیه
▪ تصویر برداری از عنبیه
یکی از چالش های اصلی در سیستم تشخیص خودکار عنبیه، ثبت تصویر با کیفیت بالا از عنبیه از طریق روشهای غیر تهاجمی است. با توجه به اینکه عنبیه یک شیء نسبتا کوچک (قطر حدودی یک سانتیمتر) و تیره است و همچنین کاربران انسانی نسبت به چشم هایشان بسیار حساس هستند، طراحی این بخش احتیاج به مهندسی دقیقی دارد.
بنابراین چند نکته را باید مد نظر قرار داد. اول، ضروری است که تصاویر ثبت شده عنبیه دارای رزولوشن و وضوح کافی باشند. دوم اینکه تصاویر باید کنتراست بالا داشته باشند سوم، فریم بندی تصاویر باید مناسب باشد یعنی عنبیه و مردمک باید در مرکز تصویر قرار بگیرند بدون اینکه کاربر مجبور به انجام کار اضافه ای باشد. یعنی ترجیحا کاربر مجبور نباشد که به جایی خیره شود یا چانه اش را روی چیزی قرار دهد و غیرو. بعلاوه، آرتیفکت های تصویر مانند انعکاس های چشمی و خطاهای اپتیکی که جزو لاینفک سیستم هستند باید تا حد امکان حذف شوند. در حال حاضر، طرحهای مختلفی برای این سیستم تصویربرداری ارائه شده است.
سیستم های مذکور قادرند مساله رزولوشن و فوکوس تصویر را حل کنند. ولی از آنجایی که طراحی یک سیستم کاملا غیر تهاجمی و بدون نیاز به همکاری کاربر بسیار ارزشمند و جذاب است، توجه به میزان مشارکت کاربران در سیستم تشخیص عنبیه ضروری به نظر می رسد.
▪ اطمینان از واقعی بودن عنبیه
راه های متعددی جهت تائید زنده بودن عنبیه در تصویر وجود دارد. این روش ها ما را مطمئن می سازد که تصویر ثبت شده، یک عکس غیر زنده، یک فیلم ویدئویی یا یک عنبیه که روی لنز تماسی یا عینک پرینت شده، نیست. یک روش سرراست، ردیابی کردن نسبت قطر مردمک به قطر عنبیه، در شرایط متغیر نورپردازی و یا حتی در روشنایی ثابت است.
یک راه دیگر برای تشخیص عنبیه زنده از تصویر غیر زنده، ردیابی حرکات پلک ها و به دنبال آن، آزمایش انعکاسهای برگشتی از چشم است. به این منظور، تعدادی LED کوچک مادون قرمز به صورت رشته های تصادفی و در موقعیت های مختلف، جلوی سوژه خاموش و روشن می شوند. این کار باعث تولید انعکاس های برگشتی متغیری از سطوح مرطوب قرنیه زنده می گردد، در حالیکه تصویر غیر زنده قادر به تغییر انعکاس برگشتی از قرنیه غیر زنده نیست. از روشنایی مادون قرمز می توان به یک صورت دیگر نیز برای تشخیص بافت زنده از غیر زنده استفاده کرد.
باند جذب هموگلوبین در خون اکسیژن دار نزدیک طول موج های مادون قرمز است و حتی در بعضی از کاربردهای خاص، می توان با توجه به این نکته، خون شریانی (اکسیژن دار) را از خون وریدی (بدون اکسیژن) تشخیص داد. رگها طرح های کاملا مجزایی در طول موج های مادون قرمز ایجاد می کنند. این پدیده، اساس سیستم های بیومتریک متعددی است. در مقابل، جوهر پرینتر، امولسیون ها و کاغذهای عکاسی در مقابل نور مادون قرمز کاملا بی اثر هستند.
یک امکان دیگر نیز برای ایجاد تصاویر عنبیه تقلبی وجود دارد. یک سری از لنز های تماسی هستند که روی آنها الگوهای مشابه عنبیه پرینت شده و عموما برای تغییر رنگ عنبیه و برای مصارف زیبایی به کار می روند. با توجه به این واقعیت که عنبیه تقلبی یک لایه شناور روی سطح کروی و بیرونی قرنیه است، نه یک لایه داخلی چشم، می توان آن را به صورت اپتیکی آشکارسازی نمود. عنبیه تقلبی در مقابل تغییرات روشنایی و یا در روشنایی ثابت، تغییر اندازه ای از خود نشان نمی دهد. بعلاوه فرآیند پرینت الگوها باعث ایجاد یک خصوصیت مهم در تصویر عنبیه می شود که قابل آشکارسازی است. فرآیند پرینت ماتریس نقطه ای روی لنز تماسی، باعث ایجاد چهار نقطه با انرژی غیر واقعی در طیف فرکانس بالای فوریه تصویر می شود. این نقاط به علت فرآیند پریودیک چاپ الگوها روی لنز مصنوعی بوجود می آیند و در طیف فوریه یک تصویر عنبیه واقعی دیده نمی شوند.
▪ مکان یابی مردمک و عنبیه
در اولین مرحله از آنالیز تصویر، باید مشخص شود که آیا عنبیه در تصویر وجود دارد یا نه. پس از اطمینان از وجود عنبیه، باید مرزهای بیرونی و درونی (مرز عنبیه و مردمک) تعیین شوند. روشهای مختلفی برای این کار وجود دارند که برخی از آنها عبارتند از: اپراتور انتگرالی تفاضلی داگمن، استفاده از اپراتور های مورفولوژیکی، روشهای بخش بندی بافت تصویر و ... .
▪ تبدیل مختصات کارتزین به قطبی
پس از مکان یابی عنبیه، برای ساده تر شدن عملیات محاسباتی روی عنبیه، مختصات دایره ای نوار حلقوی عنبیه را به مختصات قطبی انتقال می دهیم. انتقال سیستم مختصات دایره‌ای به مختصات قطبی در مستطیل سیستم توصیفی برای عنبیه باید طوری باشد که به تغییرات اندازه، موقعیت، جهت گیری و عوامل دیگر وابسته نباشد و نسبت به این عوامل نامتغیر باقی بماند.
مثلاً اندازه مردمک (که حتی در نور ثابت هم دارای تغییرات است)، خصوصیات نورپردازی و تصویربرداری دوربین، محل عنبیه در تصویر، جهت گیری عنبیه که به زاویه چرخش سر بستگی دارد و موقعیت دوربین نباید روی دستگاه مختصات تاثیری بگذارد. همچنین باید توجه داشت که مرکز عنبیه و مرکز مردمک لزوماً بر هم منطبق نیستند و جابجایی تا حدود ۱۵% قابل انتظار است
▪ استخراج و انطباق ویژگی ها
پس از مکانیابی عنبیه و انتقال آن به صفحه کارتزین، لازم است ویژگی هایی به عنوان عامل مشخصه شخص از تصویر عنبیه استخراج شود. یک راه‌حل مؤثر برای استخراج اطلاعات همسان و غیرهمسان بافت تصویر، مثل بافت یک عنبیه، محاسبه ضرایب فازور ویولت گابور دوبعدی است. خواص ریاضی این فیلترها باعث میشود که آنها بتوانند ماکزیمم اطلاعات ممکن از نحوه جهت‌گیری و میزان زبری یک ساختار را در تصویر به همراه محل قرارگیری آن به ما بدهند. ابزارهای متعدد دیگری نیز از جمله فیلترهای مکانی، ویولت های یک بعدی و الگوریتم آنالیز مولفه های مستقل برای این کار وجود دارند.
▪ انطباق کدهای عنبیه و مقایسه آنها با یکدیگر
با توجه به اینکه کدهای استخراج شده عنبیه در اکثر سیستم ها به صورت کدهای باینری هستند، مقایسه آنها با یکدیگر بسیار سریع و راحت است. به طوری که در عرض ۱ ثانیه می توان میلیونها کد را با هم مقایسه نمود. بنابراین سرعت تشخیص این دسته از سیستم های بیومتریک بسیار بالا است.
شرکت های تجاری فعال در زمینه سیستم های تشخیص عنبیه
شرکت های بین المللی متعددی در زمینه طراحی و ساخت سیستم های تشخیص عنبیه فعالیت دارند که همین امر، نشان دهنده اهمیت و ضریب اطمینان بالای این سیستم ها است. در ادامه، به تعدادی از محصولات تجاری ارائه شده به بازار اشاره می کنیم.
● محصولات LG
این شرکت دارای سه محصول از سری LG Iris Access است. اولین محصول از این سری Iris Access ۲۲۰۰ و آخرین مدل Iris Access ۴۰۰۰ می باشد.
مدل های iCAM۴۰۰۰ و iCAM۴۱۰۰ می توانند به سیستم کارت هوشمند داخلی مجهز شوند. مدل های مجهز به سیستم کارت هوشمند به اسم iCAM۴۰۱۰ و iCAM۴۱۱۰ شناخته می شوند (یک ۱۰ به اسم قبلی اضافه می شود).
▪ محصول IrisGuard
محصول IG-H۱۰۰ یک سیستم تشخیص عنبیه است که به صورت دستی ، دیواری ، روی سه پایه و روی بازوی فلزی مفصلی مورد استفاده قرار می گیرد. این محصول که استاندارد PrivateID شرکت Iridian را داراست، با سرعت ۸ ثبت در ۳ دقیقه، تصاویر را ثبت می کند و به صورت Real-Time عمل تشخیص را انجام می دهد. دوربین تصویر برداری H۱۰۰ تولید شرکت Sony است که دارای قابلیت های auto-focus و auto-zoom می باشد. اتصال سیستم به کامپیوتر از طریق اینترفیس USB II است و احتیاجی به کارت های گرافیکی PCI و یا برد های داخلی دیگر نمی باشد. بنابراین می تواند به سادگی با لب تاب ارتباط برقرار کند.
این سیستم هم اکنون در فرودگاه بین المللی ابوظبی در کشور امارات متحده عربی در حال استفاده است و روزانه بیش از ۹۰۰۰ تشخیص انجام می دهد.
▪ محصول Securimetrics
محصول PIER ۲.۳ یک دستگاه قابل حمل دستی است که به کاربران اجازه ثبت و شناسایی افراد را از روی تصاویر عنبیه اشان می دهد. دیتابیس این محصول می تواند اطلاعات عنبیه چشم راست و چپ بیش از دویست هزار نفر را نگهداری کند. سپس با اتصال به یک PC، مشخصات فرد مجهول با اطلاعات دیتابیس مقایسه می شود و نتیجه اعلام می گردد. طبق گفته سایت این شرکت انگلیسی، هزاران دستگاه از این محصول در افغانستان، عراق و نواحی ناآرام دیگر توسط نیروی دریایی و زمینی ارتش آمریکا در حال استفاده است.
● چند بررسی موردی از سیستم های تشخیص عنبیه
در این بخش، چند نمونه از سیستم های تشخیص خودکار عنبیه که هم اکنون در حال استفاده هستند بیان می گردد. در تمامی موارد، سیستم ها در جاهایی مورد استفاده قرار گرفته اند که احتیاج به ضریب امنیتی بالا است و این سیستم ها به خوبی توانسته اند جوابگوی این نیاز باشند. بعلاوه این بررسی نشان می دهد که نژاد های مختلف مانند اروپایی، آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه ای، آمریکایی و غیرو توسط این سیستم ها بدون هیچ اشکالی شناسایی شده اند.
▪ سازمان ملل، پاکستان
اولین کاربرد ثبت افراد ناشناس در اکتبر ۲۰۰۲ آغاز شد، هنگامی که نمایندگان سازمان ملل در امور پناهندگان استفاده از سیستم تشخیص هویت از روی تصاویر عنبیه برای ثبت تمپلیت IrisCode پناهندگان افغانی در پیشاور را آغاز نمودند.
در بخشی از برنامه بازگرداندن پناهندگان به وطنشان توسط سازمان ملل، به هر پناهنده فقط برای یک بار به میزان مشخصی کمک مالی و جنسی تعلق می گرفت. برای توزیع عادلانه این کمک به همه پناهندگان و جلوگیری از دریافت چندباره آن، از سیستم تشخیص هویت برای مقایسه یک به چند استفاده گردید.
ار آنجایی که ثبت تصویر و تشخیص تقلب به صورت همزمان انجام می گرفته، روزانه نزدیک به ۲۰۰۰ پناهنده افغان توسط سیستم مورد پردازش قرار گرفته اند. پناهندگانی که چندین بار برای دریافت کمک مراجعه نموده اند، شناسایی شده و تقاضایشان رد شده است.
▪ فرودگاه ملک عبدالعزیز، عربستان سعودی
در فوریه ۲۰۰۲، سیستم تشخیص عنبیه در فرودگاه ملک عبدالعزیز برای کنترل مرزی و کمک به ردیابی حجاج در عربستان سعودی مورد استفاده قرار گرفت. ۲۰۰۰۰ زائر که از مرحله کنترل پاسپورت عبور کرده بودند، به طور تصادفی برای شرکت در آزمایش انتخاب شدند. تصویر عنبیه هرکدام از این افراد ثبت شد و یک شاخص منحصر به فرد به آن تعلق گرفت. از این ۲۰۰۰۰ نمونه فقط ۱۷ مورد اشتباها رد شدند (که در ادامه اصلاح گردیدند) و هیچ انطباق اشتباهی نیز صورت نگرفت.
▪ کنترل مرزی، امارات متحده عربی
رئیس پلیس ابوظبی در امارات متحده عربی سیستم تشخیص عنبیه را در نقاط مرزی زمینی، دریایی و هوایی نصب نموده است. این پروژه که از آگوست ۲۰۰۱ شروع شده، شامل ثبت تصاویر عنبیه زندانی ها و تبعیدی های مراکز مختلف در سطح امارات متحده در یک دیتابیس مرکزی در دفتر پلیس مرکزی ابوظبی می باشد. یک مقایسه Real-Time و یک به چند عنبیه مسافران ورودی با ویزای ملاقات یا کار در هر نقطه مرزی امارات متحده، مشخص خواهد کرد که آیا صاحب تصویر از کشور اخراج شده بوده یا خیر. تعداد جستجوهای انجام شده تا ژوئن ۲۰۰۳، بالغ بر سیصد هزار مورد در مرزهای زمینی، دریایی و هوایی بوده است و انتظار می رود که این تعداد در خلال ماه های بعد افزایش پیدا کند چرا که مسئولان کنترل مرزی احتیاج به گسترش دسته بندی مسافران و افزایش دیتابیس سیستم تشخیص هویت دارند. تعداد IrisCode های ثبت شده افراد تبعیدی، بیش از دویست هزار رکورد است که بزرگتریت دیتابیس تمپلیت IrisCode در جهان به شمار می رود. این سیستم تاکنون مانع از ورود بیش از ۶۵۰ نفر با گذرنامه و مشخصات جعلی به امارات متحده شده است. بعضی از این افراد، در همان روزی که از کشور اخراج شده بودند، اقدام به بازگشت نموده بودند!
● جمع بندی
بر اساس ارزیابی که دانشگاه MIT از صنایع پیشرو در قرن ۲۱ انجام داده، سیستم های بیومتریک جزو ده صنعت پیشرو در دنیا خواهند بود. به علاوه، با توجه به نیاز روز افزون به توسعه دولت الکترونیک وحذف عملیات اداری کاغذ محور، اقبال به سمت جایگزینی مدارک بیومتریکی مانند گذرنامه الکترونیکی، کارت ملی الکترونیکی و امثالهم در تمام کشورها به سرعت رو به افزایش است. به عنوان یک نمونه جهانی ، می توان به برنامه حذف ویزای آمریکا (Visa Waiver Program) برای ۲۷ کشور اشاره کرد که لازمه آن، تشکیل و ارائه دیتابیس الکترونیکی از مشخصات بیومتریک افراد تابعه از قبیل اثر انگشت، عنبیه و ... از سوی این کشورها می باشد. بنابراین حرکت نهادهای دولتی، خصوصا سازمانهایی که تعاملات بین المللی دارند، به سوی تشکیل دیتابیس های بیومتریک و توسعه سیستم های مبتنی بر این مشخصات ضروری به نظر می رسد. در این بین، سیستم های تشخیص عنبیه از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند.
