آمینو اسید های ضروری

آمینو اسید های ضروری عبارت اند از : ترونین ، لیزین ، متونین ، آرژینین ( برای بچه ها و ورزشکاران ضروری است ) ، والین ، فنیل آلانین ، لئوسین ، تریپتوفان،ایزولئوسین ، هیستیدین ( برای بچه ها و ورزشکاران ضروری است ) .
آمینو اسید ها ی غیر ضروری عبارت اند از : گلیسین ، آلانین ، سرین ، سیستئین ، آسپارتیک اسید ، گلوتامیک اسید ، نورلئوسین ، بتا هیدروکسی گلوتامیک اسید ، سیستین ، تیروزین،پرولین ، و هیدروکسی پرولین .
پروتئین نمی تواند در بدن ساخته شود مگر اینکه تمام آمینو اسید های مورد نیاز موجود باشند . در حقیقت همه آمینو اسید ها باید در محل ساخته شدن پروتئین حاضر باشند . اگر در زمان لازم بعضی از آمینو اسید ها نباشند بقیه آنها یا ذخیره می شوند یا اینکه به وسیله کبد تخریب شده و به انرژی یا چربی تبدیل می شوند .
واضح است که آمینواسید ها تاثیر عمیقی روی سلامت عمومی و توانایی بدنی ما باقی می گذارند . در واقع فرایند آمینو اسید است که اساساً بدن را اداره می کند . برای اینکه این فرایند به موقع و صحیح عمل کند آمینو اسید ها باید نسبت درستی داشته باشد . بسیاری از این فرایند ها وابسته به ویتامین ها و مواد معدنی است ؛ به این معنی که اگر یک ویتامین یا مواد معدنی خاص به مقدار کافی وجود نداشته باشد این فرایند مختل می شود .
برای مثال آمینو اسید متیونین وابسته به ویتامین b۶ و منیزیوم است یعنی تا زمانی که مقادیر کافی از ویتامین b۶ و منیزیوم در بدن وجود نداشته باشد فرایند متیونین عمل نخواهد کرد. استفاده از مکمل های آمینو اسید برای هر ورزشکاری که می خواهد به حداکثر توانایی بدنی برسد و همچنین ورزشکاران نوجوان که نسبت به بالغین به آمینو اسید بیشتری نیاز دارند ضروری است . اما آمینواسید ها را نمی توان همین طوری مصرف کرد . واکنش های شیمیایی در بدن تعادل دقیقی دارد . چون آمینواسید ها در بسیاری از این واکنش ها درگیر هستند اگر مقادیر اضافی در نقاط کلیدی زنجیره واکنش ها وارد شود تعادل به هم خواهد خورد . برای مثال این عدم تعادل نه تنها استفاده از مکمل ها ی آمینواسید برای تولید انرژی را بی فایده می سازد بلکه بر عکس می تواند منجر به از دست دادن انرژی شود . چیزی که یک ورزشکار حرفه ای اصلاً دوست ندارد .
در حال حاضر تعداد کمی از آزمایشگاه ها سطح آمینو اسید ها را در بدن را تعیین می کند . این کار از طریق آزمایش ادرار صورت می گیرد . نمونه ادرار به آزمایشگاه ارسال می شود و به این ترتیب نیاز نیست که ورزشکار برای انجام آزمایش از منزل خارج شود . اگر نتایج آزمایش ادرار قابل تفسیر نباشد پزشکان از آزمایش خون استفاده می کنند . به هر حال آزمایش ادرار ارجح است اگر چه ادرار محصول نهایی سوخت و ساز بدن است .
متعاقب آزمایش های فوق آمینو اسید لازم تجویز می شود و متناوباً برای بررسی فرایندهای آمینواسیدی بدن فرد و تشخیص احتمالی هر گونه عدم تعادل آزمایشها تکرار می شود .
بدین ترتیب اطلاعات زیادی در مورد فرایندهای متابولیک ورزشکاران بدست می آید که به محققان این فرصت را می دهد که مشکلات خود را در این زمینه هر چه بیشتر بشناسند و رژیم غذایی تغذیه ای و مکمل ورزشکاران را برای رسیدن به حداکثر توانایی مطلوب تنظیم کنند .
برای اینکه ببینید بررسی آمینو اسید ها چه فایده ای دارند به دو تحقیق زیر توجه کنید :
● موارد تحقیقاتی
▪ تحقیق ۱ :
یک مربی کاراته ۴۰ ساله بر اثر چندین ساعت کار روزانه شدیداً بیمار شده بود و از سینوزیت مزمن و لاغر شدن عضلات شکایت داشت . وی با ان که غذا زیاد می خورد وزنش اضافه نمی شد . مثلاً یک نمونه شام او شامل ۱۲ قطعه جوجه و یک استیک بزرگ بود .
بررسی آمینو اسید یک مشکل گوارشی اولیه را روشن ساخت . آزمایشهای بعدی نشان داد که میزان اسید معده کاهش یافته ولی مقدار اسید در روده کوچک بالاست . این حالت باعث می شود تا توانایی فرد برای هضم پروتئین به شدت کاهش یافت . هضم ناقص پروتئین منجر به تشکیل فراورده های متابولیکی خاصی شده بود که با تاثیر روی کلیه وی باعث افزایش دفع آمینو اسید ها از ادرار می شد و چون بدن ترجیح میدهد تا ابتدا نیازهای پروتئینی ارگان های حیاتی را تامین کند توده عضلانی وی روز به روز لاغر تر می شد . هضم ناقص پروتئین همچنین باعث آلرژی غذایی مزمن در وی شده است که به ورت گرفتاری سینوسها تظاهر می کرد .
در اینجا مردی داریم که به علت مصرف پروتئین غذایی زیاد ( گوشت ) پروتئین بدنش ( عضلات ) را از دست می دهد . راه حل چیست ؟
یک رژیم کم پروتئین اما پر کربوهیدرات همراه با مکمل های آمینو اسیدآزاد کمکهای گوارشی و ویتامین و مواد معدنی لازم برای سوخت و ساز مطلوب آمینواسیدها . چون گوشت را از رژیم غذایی حذف کردیم بدن دیگر فراورده هایی را که باعث از دست دادن پروتئین می شود نخواهد ساخت و آمینواسید های آزاد چون نیاز به هضم ندارند به راحتی بوسیله بدن حذف می شوند .
ظرف دو هفته مرد ۵ پوند وزن اضافه کرد و مشکلات سینوسهایش نیز بر طرف شد . وی همچنین اظهار می کرد که خلقش خیلی بهتر شده و دیگر در پایان روز احساس ناتوانی نمیکند .
▪ تحقیق ۲ :
یک بدنساز حرفه ای ۲۰ ساله که به طور مرتب از استروئید های آنابولیک و متعاقب آن مقادیر زیادی پروتئین استفاده می کرد و به این علت در بین ورزشکاران سرشناس بود .
بعد از یک بررس کامل از نظر آمینو اسید ها مشخص شد که وی به یک تغییر اساسی در رژیم غذایی و استفاده از مکمل نیاز دارد . سریعاً یک رژیم کم پروتئین و پر کربوهیدرات که متناسب با نیازهای سوخت و سازی وی بود همراه با ترکیبی از آمینواسید لازم بین وعده های غذایی و قبل از ورزش برای او تجویز کردند و مکمل مخصوصاً برای این داده شده بود که سوخت و ساز انرژی را تحریک کند و پروتئین لازم برای عضلات در حال تمرین را تامین کند .پیشرفت او آن قدر خوب و سریع بود که وی استفاده از استروئید را متوقف کرد . در حالی که عضلات رقبای او با آنکه برای آماده شدن در مسابقات به شدت تغذیه می شود روز به روز تحلیل می رفت عضلات این ورزشکار جوان همچنان رشد می کرد. او سه هفته قبل از رقابتها ۴.۵ کیلو گرم به وزن بدنش اضافه کرده بود و در صد چربی بدنش از ۱۰ درصد به ۸ درصد تقلیل یافته بود . او احساس می کرد که انرژی اش فزونی یاته و در پایان جلسات تمرینی سخت کمتر از گذشته خسته می شود .
اکنون این بدنساز بدون استفاده از استروئید ها به قله رسید ه است. افرادی مثل او شدیداً مخالف استفاده از استروئید در ورزش هستند . به نظر من از طریق بررسی های بیوشیمیایی تغذیه و مکمل آن بدن انسان را قادر می سازد بدون استفاده از دارو و تحمل عوارض جانبی منفی آن به حداکثر توانایی مطلوب رسد .
دانیال تارمست