مغز بزرگمان را مدیون مادرانمان هستیم

انسان باهوش ترین جاندار روی زمین است. تحقیقات نشان می دهد در کنار بارداری طولانی مدت و متابولیسم بالای بدن مادر، غریزه مادری نیز در رشد و تکامل مغز در آنها نقشی حیاتی داشته است.
ما انسان ها در کنار دیگر نخستیان باید بابت مغزهای بزرگی که داریم قدردان مادرانمان باشیم. چرا که بخشی از رشد و تکامل مغزی ما را غریزه مادری شکل داده است.
تشکیل مغز و فعالیت آن نیاز به انرژی زیادی دارد به همین دلیل مغز تکامل یافته را تنها در جاندارانی می توان دید که سوخت و ساز بالایی دارند. اما مطالعات ورا ویزبکر از دانشگاه کمبریج و انجلی گازوامی از دانشگاه کالج لندن نشان می دهد این تنها بخشی از داستان است.
این دو محقق مغز ۱۹۷ کیسه دار و ۴۵۷ پستاندار دارای جفت را بررسی کردند و دیدند ارتباط میان سرعت سوخت و ساز و اندازه مغز جنین تنها در پستانداران دارای جفت معنی دار است. این نکته نشان می دهد غریزه مادری نیز باید نقشی کلیدی داشته باشد.
ویزبکر می گوید: «جنین پپستانداران از طریق جفت برای مدتی طولانی با مادر در ارتباط است و به همین دلیل اگر مادر نرخ سوخت و ساز بالاتری داشته باشد، رشد بهتری خواهد داشت».
در مقابل نوزادان کیسه داران سریع و در حالی که بسیار کوچک هستند متولد می شوند و نیازهای تغذیه ای آنها در خارج از بدن مادر تأمین خواهد شد.
به همین دلیل نرخ رشد مغز در مقایسه با جنینی که مرتب دارد توسط محتوای غذایی غنی توسط جفت تغذیه می شود به مراتب آهسته تر خواهد بود.
با این وجود زمانی که گروه نخستی ها -شامل انسان، بوزینه ها و میمون ها- را استثنا کنیم، می بینیم تفاوت معنی داری میان ابعاد مغز کیسه داران و پستانداران دارای جفت وجود نخواهد داشت.
در واقع جنین در نخستی ها نه تنها فرصت استفاده از دوران بارداری طولانی و متابولیسم بالا را برای رشد داشته بلکه غریزه مادری قوی تر و نگهداری طولانی مدت نوزاد توسط مادر باعث شده مغز تکامل بیشتری داشته باشد.
در نتیجه این نوزادان شانس این را دارند که از ماه ها و سال های پس از تولد نیز برای رشد و تکامل مغزی استفاده کنند.





منبع : خبر انلاین