اعتماد به نفس کاذب موجب انحراف می شود

همه جا خوانده‌ایم و شنیده‌ایم که اعتماد به نفس یکی از خصوصیات مثبت و برجسته هر انسانی است و توصیه‌های فراوانی نیز درخصوص تقویت اعتماد به نفس برای رسیدن به هر موفقیتی وجود دارد.

ولی نکته حائز اهمیت این است که ما باید توجه داشته باشیم و اعتماد به نفس را به معنای درست و واقعی بشناسیم و در خود تقویت کنیم زیرا این نوع از اعتماد به نفس می‌تواند سبب موفقیت و پیشرفت فردی شود. در بسیاری از موارد، افراد به اعتماد به نفس زیادی یا کاذب مبتلا می‌شوند که به غرور می‌انجامد و همین مساله می‌تواند سبب انحراف در مسیر اهدافشان شود.

موارد زیادی از افراد معتاد را دیده‌ایم که می‌گفتند:

قبل از این که معتاد شویم به هیچ عنوان فکر نمی‌کردیم روزی در دام اعتیاد گرفتار شویم.

اینقدر به خودمان اطمینان داشتیم که می‌گفتیم می‌توانیم در هر شرایطی رفتارمان را کنترل کنیم. لذا بدون ترس خودمان را در هر موقعیتی قرار می‌دادیم. همین مساله سبب شد ناخواسته گرفتار شویم.

من افراد زیادی را می‌بینم که با دوستان ناباب معاشرت می‌کنند، خود را در موقعیت‌های ناجور قرار می‌دهند و به نوعی رفتار پر خطر از خود بروز می‌دهند. وقتی به آنها تذکر داده می‌شود که این دوستان یا این رفتار خطرساز هستند و ممکن است پشیمانی به بار بیاورند، آنها با اعتماد به نفس زیاد می‌گویند: من آنقدر اعتماد به نفس دارم و به خودم اطمینان دارم که مطمئن هستم هیچ‌گاه کسی یا چیزی نمی‌تواند من را تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی هر وقت هم اراده کنم می‌توانم از هر آنچه می‌خواهم دوری نمایم.من برای سرگرمی یا تفریح یا رفع کنجکاوی این کار را می‌کنم و مطمئن هستم هر وقت اراده کنم می‌توانم از آن دور شوم!

خلاصه این افراد با اعتماد به نفس کاذب و در اصل غرور بیجا به خودشان وعده می‌دهند که گرفتار نخواهند شد یا هر وقت بخواهند می‌توانند از این مهلکه فرار کنند. متاسفانه در عالم واقعیت می‌بینیم این‌گونه افراد، هم مبتلا به اعتیاد می‌شوند و هم دیگر راه گریزی نمی‌یابند. زیرا نیروی پلید اعتیاد از اعتماد به نفس دروغین آنها قوی‌تر است. می‌توان گفت افرادی که به خودشان غره‌تر هستند بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرند.

افراد معتاد در دنیا خودشان با میل و رغبت به سمت اعتیاد کشیده نشده‌اند و دوست نداشته‌اند معتاد شوند و همه نسبت به اعتیاد انزجار دارند، ولی هر کسی به نوعی و با علل و اسباب گوناگونی درگیر این معضل خانمانسوز شده است که می‌باید از تجارب همه آنها استفاده کرد تا این بیماری را شناخت و از آن دوری کرد.

شرط عقل این است: پیشگیری بهتر از درمان است.

بله دقيقا بعضي خانوم ها خيلي مغرور هستند و اعتماد به نفس زياد و كاذبي دارند!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط borna66

بله دقيقا بعضي خانوم ها خيلي مغرور هستند و اعتماد به نفس زياد و كاذبي دارند!!

---

نه اینکه آقایون اصلاً اعتماد به نفس ندارند خیلی هاشون به چیزهایی که ندارند مغرورند و اعتماد به نفس الکی دارند اصلاً یک چند سالی انگار اینطوری شده که همه مدعی شدند و یک سری جوا می گیرتشون می بینی طرف به قیافه نداشتشم می باله و فکر می کنه چه خبره
تازه اگه یک دختری هم دو کلمه باهاش صحبت کنه و فقط فقط اونو به عنوان یک دوست اجتماعی قبول داشته باشه(که تازه برای بعضی از آقایون همون هم زیاده) دیگه فکر می کنه طرف از اون خوشش اومده می خواد مثلاً براش نقشه بکشه و یک فکرایی می کنه و خودشو می گیره و مثل جهان سومی ها برخورد می کنه و.... وای خدای من حالا بیا جمش کن طرفو تازه می بینی دختر اصلاً اون شخص رو به چشم یک آدم بسیار معمولی تازه از معمولی همه یک خورده اون ور تر میبنه ها (اونوقت می گن خانما توهمی هستند) از دست اینا اعتماد به نفس های کاااااااااااذب
خدا به هممون درک عمیق بده بگو آمین