مردان ایرانی بیشتر از زنان می میرند
http://pnu-club.com/imported/2010/08/1327.jpg
براساس اطلاعات معاونت آمار و انفورماتیک سازمان ثبت احوال کل کشور، در ازای هر یکصد زن، ۱۲۲.۵ مرد طی سال گذشته فوت کرده اند که مهمترین دلیل مرگ آنها سکته قلبی است.
براساس آمار سازمان ثبت احوال، در سال ۱۳۸۸، ۳۵۹ هزار و ۷۲۳ واقعه فوت به ثبت رسیده است که نسبت به سال ۱۳۸۷، ۶.۵ درصد کاهش داشته است.
همچنین نسبت جنسی فوت در سال ۸۸، ۱۲۲ مرد در مقابل یکصد زن بوده که نسبت به مدت مشابه در سال گذشته آن، پنج نفر در گروه مردان افزایش یافته است.
این در حالی است که نسبت جنسی تولد در پسران نیز بالاتر از دختران است یعنی در ازای ۱۰۶ پسر، صد نوزاد دختر متولد شده اند، به شکلی که در سال گذشته در مقابل تولد ۶۳۶ هزار و ۷۴۶ پسر، ۶۰۳ هزار و ۵۱۳ دختر متولد شده اند.
سازمان بهشت زهرای تهران پیش از این اعلام کرده بود علت مرگ بیشتر مردان، سکته قلبی در بین آنهاست.
مرکز پزشکان ایران نیز شایع ترین علل مرگ مردان ایرانی نسبت به زنان را بیماریهای قلبی عنوان کرده است. طبق بررسیهای انجام شده فشارخون بالا، کلسترول، اضافه وزن، عدم تحرک، مصرف ناکافی سبزی و میوه و مصرف دخانیات به ترتیب نقش بیشتری در ابتلا به بیماریهای قلبی داشته‌اند.
تحقیقات این مرکز نشان داده است که احتمال مرگ مردان بر اثر رانندگی بیشتر از زنان است چرا که مردان بیش از زنان از رانندگی لذت می‌برند. علاوه بر حوادث رانندگی، سایر سوانح منجر به مرگ نیز در مردان بیشتر مشاهده می‌شود.
از دیگرعلل مرگ و میر در ایران انواع بیماری سرطان است. طبق آمار وزارت بهداشت و درمان شایع‌ترین سرطان در مردان ایرانی سرطان پوست و سپس معده، مثانه، پروستات، روده، مری، خون و ریه است. در حالی که در آمریکا و اروپا شایع‌ترین سرطان در مردان سرطان ریه، پروستات و روده است.
همچنین رژیم غذایی نامناسب می‌تواند عاملی برای سرطانهای دستگاه گوارش و دستگاه ادراری تناسلی باشد. همین طور سیگار در ۹۰ درصد موارد، عامل مرگ و‌میرهای ناشی از سرطانهای دستگاه تنفسی است.
بیماری قند نیز یکی از مهمترین دلایل مرگ و میر در مردها است به طوری که بنا به اعلام مرکز پزشکان ایران یک سوم از مردان مبتلا به دیابت، از بیماری خود بی‌خبرند و خیلی از آنها تا زمانی که عوارضی نظیر ناتوانی جنسی، صدمات عصبی (به طور مثال درد یا بی‌حسی در پاها یا دست‌ها)، مشکلات بینایی و بیمار‌های کلیوی در آنها بروز نکند، از وجود بیماری بی‌اطلاع هستند.
