در فوتبال ما ناکارايي و بي توجهي به پارامترهاي روز دنيا حرف نخست را مي زند !

قطار فوتبال در دنياي حرفه اي با شتابي حيرت انگيز به حرکت خود ادامه مي دهد اما در فوتبال ما ناکارايي و بي توجهي به پارامترهاي روز دنيا حرف نخست را مي زند . شايد قياس بين اين دو مقوله ، قياسي مع الفارق باشد اما واقعيت اين است که دايره ناکار آمدي و تشتت روز به روز در فوتبال کشورمان گسترده تر مي شود که علت اصلي اين نقاط تاريک بي توجهي به اموزه ها و معيارهاي حرفه اي و بايکوت تضارب افکار آن هم در قشر نخبه فوتبال است . در واقع بايد پذيرفت که اکنون اجماع و مشورت پذيري جاي خود را به تفرقه و اصطکاک داده و از همه بدتر اينکه " پول " به بجاي آنکه يک ابزار تلقي شود ، به عنوان هدف غايي در اين فوتبال پرهياهو در امده است . برهيچکس پوشيده نيست زماني که پول ، هدف باشد دسته بندي ها و لابي هاي پشت پرده ، دلاليسم و در يک کلام " فساد " در فوتبال اپيدمي مي شود و سودجويان و فرصت طلبان جاي کارشناسان خيرانديش و مديران خرد ورز را مي گيرند . با اين وضعيت ، فرهنگ پول سالاري شيوع پيدا مي کند و هزينه هاي هنگفت ( بيت المال ) نه تنها باعث بالندگي فوتبال نمي شود ، بلکه روز به روز بر حاشيه هاي ويرانگر مي افزايد و در نهايت اينکه فوتبال را از حيث " بار فني " تنزل خواهد داد . نگاهي به عملکرد ضعيف تيم هاي فوتبال ما در عرصه مسابقات معتبر بين المللي ( ملي - باشگاهي ) در سالهاي اخير بر موارد فوق مهر تاييد مي زند که مهمترين آن حذف تيم ملي از گردونه مسابقات مقدماتي جام جهاني 2010 و شکست شوک آور و غرور شکن مقابل عربستان بود . افت محسوس و کيفيت نازل ليگ برتر و متعاقب آن ، شکست هاي پياپي تيم هاي ملي و باشگاهي ما در عرصه آسيا ، محصول اتکاي صرف به پول سالاري ، حاشيه هاي تخريب کننده و بي توجهي به معيار هاي فوتبال حرفه اي است که متاسفانه روز به روز پررنگ تر مي شود تا فوتبال ما در برابر اين چالش ها از نفس بيافتد. متاسفانه اين رويکرد در تمامي لايه هاي فوتبال ما بويژه باشگاه هاي ليگ برتري و دسته اولي به يک " عادت بد " در امده و تاسف بار تر اينکه برخي از رسانه ها در ايجاد اين فضاي ملتهب و " موج آفريني " شريک هستند که بايد اقرار کرد طيف وسيعي از جامعه موافق اين رويه نادرست( فوتبال نتيجه گرا ) نيستند. نوشدارو ............... يکي از مواردي که نياز حياتي به مداقه دارد ، تکاپوي جدي مديران و مقامات ارشد سازمان تربيت بدني و فدراسيون فوتبال پس از هر ناکامي است که ضرب المثل " نوشدارو پس از مرگ سهراب " را در اذهان متبادر مي کند . در گذشته شاهد بوديم که پس از شکست هاي غرور شکن ، " کميته بررسي علل شکست " را ه اندازي مي شد در حاليکه اگر مسئولان ذيربط زنگ خطر رسانه ها و نقدها و راهکارهاي کارشناسان را جدي مي گرفتند و علاج واقعه را قبل از وقوع مي کردند، باخت هاي حقارت اميز و حذف از گردونه مسابقات معتبر کمتر رخ مي داد. به تازگي نيز مرد اول ورزش پس از حذف سه تيم از چهار باشگاه کشورمان در ليگ قهرمانان باشگاه هاي آسيا ، خواستار بررسي عملکرد اين تيم ها شده است . پيگيري جدي " سعيد لو " در اين راستا ، قابل ستايش است اما وقتي فراخواني کارشناسان خبره و اهالي فن مي تواند رهگشا باشد که : 1- ارزيابي ، عملکرد و علل شکست تيم ها در عرصه اسيا و ... اکسيري شفابخش باشد و در نهايت بگونه اي طراحي و مهندسي شود که اين بررسي ها بتواند براي رفع نقاط تاريک و مشکلات پيش روي آنها و حضوري باصلابت تر و ابرومند تر در پيکارهاي آتي موثر واقع گردد . 2 - تبادل انديشه و تشکيل اتاق فکر پيش از شروع مسابقات معظم قاره اي و بين المللي راه اندازي شود نه اينکه پس از هر ناکامي مسئولان بفکر علل شکست باشند . در اين رهگذر بايد به مربيان تيم هاي ملي و باشگاهي نيز تفهيم شود که از رويکرد تند خويانه پرهيز کنند و مشورت پذير باشند و نقد ها و راهکارهاي منصفانه را بپذيرند . 3 - حضور کارشناسان مبرز در جلسات هم انديشي نبايد منحصر به طيف خاصي باشد . متاسفانه چند سالي است که رسانه ها از يک گروه قليل از کارشناسان ، نظر خواهي مي کنند و بقيه خبرگان به بوته فراموشي سپرده شده اند . 4 - مسئولان ذيربط در جلسات هم انديشي فقط شنونده نباشد و نظرات اهالي فن را پياده کنند و به آن پايبند باشند . 5- نشست هاي هماهنگي با مربيان تيم هاي ملي بزرگسان و اميد تا پيش از شروع مسابقات يادشده بطور مستمر ادامه داشته باشد و ماحاصل اين هم انديشي ها به اطلاع رسانه ها و مردم برسد. فردايي بهتر .................... بازيهاي اسيايي 2010 "کوانگ ژو" ، مرحله نهايي جام ملتهاي اسيا ( 2011 - قطر ) ومسابقات مقدماتي بازيهاي المپيک 2012 لندن از جمله پيکارهاي معتبر و پيش رو هستند که براي موفقيت در اين سه ميدان سرنوشت ساز ، نياز مبرم به استفاده از تجارب گران سنگ کارشناسان و ايجاد چارچوبي مدلل است و لاغير. در اين راستا تيم اميد مي بايست به عنوان نماينده ايران در سيکل نخست در بازيهاي اسيايي و در فاز دوم در پيکارهاي مقدماتي المپيک حضور يابد اما متاسفانه هفته ها و ماههاست که اين تيم فاقد سرمربي است و کشمکش ها در اين زمينه همچنان ادامه دارد!! در اين مدت فدراسيون فوتبال و کميته ملي المپيک براي ابقاي " غلامحسين پيرواني " و يا انتخاب فردي ديگر ، اين دست و آن دست مي کنند و زمان هاي طلايي را از کف مي دهند در حاليکه رقباي آسيايي با جديت تمام در حال اماده سازي هستند. اين بحران وضعيتي شکننده را براي تيم فوتبال اميد بوجود آورده و بيم آن مي رود که اين ناکارايي ها باعث شود تا بار ديگر تير ما براي راهيابي به المپيک به سنگ بخورد . در زمينه تيم ملي بزرگسالان نيز علاقه مندان بي شمار فوتبال در پيله نگراني فرو رفته اند که مبادا " افشين قطبي " نيز سلايق شخصي را بر منافع ملي ارجح بداند و همانند مربيان قبلي ، اسباب ناکامي اين تيم را در جام ملتهاي اسيا فراهم آورد . اين مربي که سالها در خارج از کشور زندگي کرده ، همچنان با ادبيات خاص خود به سر دادن شعار و حرف هاي تکراري مشغول است ، به همين علت فوتبال دوستان خوف آن را دارند وي نيز نتواند تيم ملي ما را احيا ء کند و خلاصه اينکه در بر همان پاشنه سابق بچرخد. با توجه به اين مراتب ، بر مقامات ارشد سازمان ورزش و فدراسيون فوتبال است که " فلش بک " به گذشته و علل ناکاميهاي اخير را به محاق فراموشي بسپارند و همين امروز براي فردايي بهتر ، کمر همت ببندند . مسئولان سازمان تربيت بدني و فدراسيون فوتبال مي بايست اين نکته مهم را ملکه ذهن خود کنند که اتاق فکر و هم انديشي براي " فردايي خوب" ثمر بخش است نه "‌ديروزبد" .