بررسي لزوم بازنگري در طبقه بندي اقلام صورت سود و زيان

استاندارد ملي حسابداري شماره 1 که با عنوان « نحوه ارائه صورتهاي مالي» در سال 1380 لا‌زم الا‌جرا شد، براساس استاندارد بين¬المللي حسابداري شماره 1 با عنوان «نحوه ارائه صورتهاي مالي» (ويرايش سال1997) تدوين شده است. اين استاندارد بين¬المللي در سال 1997 توسط کميته استانداردهاي بين المللي منتشر و جايگزين استانداردهاي بين¬المللي حسابداري شماره 1 باعنوان «افشاي رويه‌هاي حسابداري» (ويرايش سال 1974)، شماره 5 با عنوان «اطلا‌عات لا‌زم الا‌فشا در صورتهاي مالي» (ويرايش سال 1977) و شماره 13 با عنوان «نحوه ارائه داراييهاي جاري و بدهيهاي جاري» (ويرايش سال 1979) گرديد. طي سالهاي بعد، هيئت تدوين استانداردهاي بين¬المللي حسابداري، استاندارد شماره 1 را دوباره مورد تجديد نظر قرارداد و ويرايش نخست را ازاول ژانويه 2005و ويرايش دوم را از اول ژانويه2008 لا‌زم الا‌جرا اعلا‌م کرد(که البته اين دو ويرايش از لحاظ موضوع مورد بررسي اين مقاله،تغييري نداشته است)، اما استاندارد ملي حسابداري شماره 1 براي انطباق با نسخه جديد، تجديدنظر نشده است. بديهي است استانداردهاي بين¬المللي که پس از سال 2005 لا‌زم الا‌جرا شده‌اند، با توجه به رويکرد جديد تدوين شده‌اند و تطابق نداشتن استاندارد ملي حسابداري شماره 1 با استاندارد بين المللي حسابداري شماره 1، ديگر پروژه‌هاي کميته تدوين استانداردهاي حسابداري را نيز متاثر ساخته است. اما پرسشي که اخيراً ذهن کارشناسان مديري تدوين استانداردها و اعضاي کميته را به خود مشغول ساخته است، يافتن بهترين راه براي حل اين مشکل است.

دانلود