اولين مقررات عبور و مرور در ايران

اولين مقررات عبور و مرور در ايران

در سال 1303 اولين مقررات عبور و مرور تحت عنوان نظامنامه درشکه هاي عمومي به تصويب رسيد که درشکه ها را ملزم به پلاک گذاري و هدايت کنندگان آن را مشمول مقررات دارا بودن گواهينامه درشکه راني مي کرد. در آن زمان وسائل نقليه تهران فقط شامل درشکه هاي کرايه اي عمومي، درشکه و کالسکه شخصي، واگن اسبي و معدودي سواري و کاميون بود که هدايت کنندگان آنها مي بايست داراي گواهينامه ذي ربط مي بودند.
در سال 1346 براي انجام امور مهندسي ترافيک دفتري، تحت عنوان دفتر مهندسي ترافيک آغاز به کار کرد که اساس سازمان ترافيک فعلي بوده و اولين مرجع مهندسي ترافيک در ايران محسوب مي گردد.