ماچ

ماچ

ماچ بوي مهرباني مي دهد
بوي خوب زندگاني مي دهد
ماچ گاهي وقتها بوي پياز
گاه بوي كيك و راني مي دهد
ماچ گاهي بوي پيتزا مي دهد
بوي عطر خوب نعنا مي دهد
آه اما تازگي ها ماچ ما
بوي درد ِ آنفولانزا مي دهد
نوع آن خشك است و گاهي آبدار
گاه يك دانه و گاهي بي شمار
ماچ گاهي با كمال معذرت
مي كند ماچنده را هم تار و مار
ماچ گاهي طعم شكّر مي دهد
مزۀ صد چيز بهتر مي دهد
ليك بعضي وقت ها ماچنده را
مبتلا فرموده و پـَر مي دهد
گرچه ماچيدن صفا مي آورد
كينه را برده وفا مي آورد
بعضي از اوقات اما ناقلا
با خودش درد و بلا مي آورد
آي حاجي حج تو باشد قبول
باش در اهداء سوغاتي عجول
بابت حفظ اصول ايمني
ماچ را البته بعداً كن وصول
مدتي (ماچيدنو) كنسل بكن
چند روزي عادتت را ول بكن
آنفولانزا را كه كردي كله پا
دعوت از اقوام در منزل بكن
گفت با «جاويد» حاجي: اي هوار
(دست روي اين دل زارم نذار)
گر بگيرم آنفولانزا بهتر است
تا دهم مهماني و شام و ناهار