« آدامس » از نوعی صمغ، شکر، گلوکز و چاشنی تهیه می شود. ساعت ها آدامس در دهان ماست که آن را پیوسته می جویم بی آن که تمام بشود. آدامس این خاصیت را از صمغی که در تهـیه ی آن به کار رفته، گرفته است.چگونه آدامس به وجود آمد؟
برای تهیه ی آدامس بادکنکی از نوعی صمغ کشدار استفاده می کنند. از این رو می بینیم که کش می آید و پاره نمی شود.
امروزه در سراسر جهان، کارخانه های بسیاری مشغول تهیه آدامس هستند، و هرکدام به شیوه ی خاص خود موادی را با هم ترکیب می کنند و آدامس هایی رنگارنگ و مختلف به بازار می فرستند. با این وصف، همه بیش و کم، از یک شیوه مشترک پیروی می کنند و آن این است:
نخست یک ماده ی صمغی را خوب به عمل می آورند. پس از گداختن صمغ و نابود ساختن میکروب هایش در دیگ بخار، آن را به درون « ماشین خرده آشغال جداساز» می فرستند.
این ماشین با نیروی « مرکز گریز » به سرعت می چرخد و کثافت ها و خرده آشغال ها را از درون صمغ کاملاً جدا می سازد.
پس از آن که صمغ تمیز و گداخته شد مقداری شکر، گلوکز و مواد طعم بخش بر آن می افزایند.
معمولاً این مواد را به نسبت های زیر با هم مخلوط می کنند:
صمغ 20 درصد
شکر 63 درصد
گلوکز 16 درصد
چاشنی 1 درصد
چاشنی یا مواد طعم بخشی که در آدامس به کار می روند عبارتند از: نعناع، میخک و دارچین.
سپس در حالی که مخلوط آدامس هنوز گرم است؛ آن را از میان چندین غلتک عبور می دهند و آن را به صورت نوار بسیار نازک و درازی در می آورند. ضمناً برای آن که به جایی نچسبد، گرد شـکر بر آن می پاشند.
وقتی که نوار آدامس به آخرین غلتک می رسد از زیر تیغه هایی می گذرد که آن را به اندازه های کوچک و قابل مصرف، قطعه قطعه می کنند.
آن گاه نوبت بسته بندی می رسد. برای پیچیدن و بسته بندی آدامس ها نیز ماشین دیگری آماده کار است.
این بود شیوه عمومی تهیه آدامس که همه کارخانه های جهان تقریباً از آن پیـروی می کنند.
بیشتر صمغ هایی که اکنون در آدامس سازی به کار می روند، مصنوعی و ساختگی می باشند. البته برخی هم مانند سقز آمریکایی چیکل صمغی طبیعی بوده و آن را از شیره ی درخت گرفته اند.
سقز آمریکایی را از نوعی درخت همیشه سبز وحشی به نام سپوتی در مکزیک و گواتمالا به دست می آورند.
شیره سفید رنگ این درخت را در سطل هایی ریخته، آن را می جوشانند و در قطـعه های 12 کیلویی قالب زده، روانه ی کارخانه های آدامس سازی می کنند.
مردم آمریکای مرکزی چیکل خام را که تازه از درخت گرفته شده، همین جوری می جَوَند. کسانی که تازه قدم به سرزمین انگلستان جدید نهاده بودند صمغ صنوبر را به تقلید از سرخ پوستان آن جا می جویدند و این نخستین آدامسی بود که در اوایل قرن 18 در آمریکا به بازار عرضه گردید.
آمریکاییان برای نخستین بار در 1860 چیکل را از آمریکای مرکزی خریدند و می خواستند آن را جایگزین کائوچو نمایند. ولی سپس در حدود 1890 بود که چیکل در صنعت آدامس سازی نیز به کارشان آمد.
و این آغاز صنعت آدامس سازی مدرن در جهان به شمار رفت.
