آموزش qbasic -جلسه دوم >> انواع داده ها

در اين يادداشت مي خواهم به معرفي انواع داده ها بپردازم. در Qbasic لزومي براي معرفي داده ها وجود ندارد ولي بهتر است در ابتداي برنامه آنها را معرفي كنيم .

انواع داده ها :

داده ها به طور كلي به دو نوع ثابت و متغير تقسيم مي شوند كه هركدام داراي دو دسته عددي و رشته اي هستند .

*داده ثابت :

داده اي كه در طول برنامه مقدار آن تغيير نمي كند . براي معرفي اين نوع داده از دستور CONST استفاده مي كنيم

مثال :

CONST pi=3.14

*داده متغير:

داده اي است كه مي تواند بر حسب منطق برنامه و در جايگاه هاي مختلف مقادير متفاوتي بپذيرد كه همانطور كه گفتم دو نوع دارد : متغير عددي و متغير رشته اي .

*متغير عددي :


متغير های عددی دارای ۴ نوع مختلف هستند :



نام
مخفف
حافظه اشغال كننده


علامت
نوع

عدد صحيح معمولی


INT
2 BYTE
%
INTEGER

عدد صحيح بلند


LNG
4 BYTE
&
LONG

عدد اعشاري با دقت معمولی


SNG
4 BYTE
!
SINGLE

عدد اعشاري با دقت مضاعف


DBL
8 BYTE
#
DOUBLE


اگر بخواهيم محاسبات برنامه با دقت بالايي انجام شود ، بايد متغيرها را از نوع مناسب (مثلا اعشاري با دقت مضاعف) در ابتداي برنامه به وسيله دستور DIM تعريف كنيم .

مثال : براي اين كه متغير A از نوع اعشاري با دقت معمولي باشد ، در ابتداي برنامه اين دستور را مي نويسيم :

DIM A AS SINGLE

راه دوم اين است که هرجا نياز به استفاده از A بود ، آن را به صورت A! به كار مي بريم .

*متغيرهاي رشته اي

همان طور كه از نام اين متغير مشخص است،براي نگهداري رشته اي از حروف به كار مي رود و دو نوع دارد :


نام


مخفف
علامت
نوع

متغير رشته اي با طول متغير


STR
$
STRING

متغير رشته اي با طول ثابت


STR
$
STRING*N%




فرض كنيد مي خواهيم متغير رشته اي به نام name و متغير رشته اي با طول 10 كاراكتر به نام family تعريف كنيم . مانند متغيرهاي عددي از دستور ِDIM استفاده مي كنيم :

DIM name AS STRING

DIM family AS STRING*10

حتما متوجه شده ايد كه N تعداد حروف متغير را بيان مي كند و طبيعتا از نوع % يعني عدد صحيح معمولي است .

اگر بدون معرفي متغير رشته اي را در برنامه استفاده كنيم ، Qbasic به طور خودكار آن را مساوي " " يعني يك رشته خالي قرار مي دهد و اگر متغير از نوع عددي باشد ، Qbasic به طور پيش فرض آن را مساوي صفر قرار مي دهد.