کشتي پرسپوليس اولين ناو جنگي ايران در خليج فارس
در دوره قاجار، زماني که ناصرالدين شاه با مداخلات بي رويه دو دولت روس و انگليس مواجه گرديد، تصميم گرفت تا روابط خود را با دولت آلمان گسترش دهد; شايد از اين طريق از نفوذ دوکشور مذکور بکاهد. ناصرالدين شاه در سفرهاي اول و دوم خود به اروپا در سالهاي 1873 م / 1290 ه' .ق و 1878 م / 1295 ه' .ق از کشور آلمان بازديد کرد و مذاکراتي با ويلهلم اول‌امپراطور آلمان و بيسمارک صدر اعظم توانمند آن کشور انجام داد. وي در ضمن اين مذاکرات، علاقه خود را به گسترش و تقويت روابط دو کشور ابراز داشت. در زمان اقامت ناصرالدين شاه‌در آلمان عهدنامه مودت و تجارت و سير کشتي‌ها بين ايران و آلمان در 11 ژوئن 1873 م / 1290 ه' .ق به امضاء رسيد.(1)
در سال 1883 م / 1301 ه' .ق، عليقلي خان مخبرالدوله عازم برلين گرديد. وي حامل نامه‌هايي از طرف ناصرالدين شاه براي وليعهد آلمان و بيسمارک بود.
هدف از نگارش اين نامه‌ها توسعه روابط بين دو کشور، تأسيس سفارتخانه در پايتخت‌هاي يکديگر، ساخت راه آهن توسط کمپاني‌هاي آلماني و استخراج معادن ايران زير نظر مهندسين‌آلماني بود; که متعاقب ارسال آن نامه در سال 1885 م / 1303 ه' .ق دو دولت تصميم به ايجاد روابط سياسي و تأسيس سفارتخانه در پايتخت‌هاي يکديگر گرفتند. متعاقباميرزا رضاخان‌گران مايه (مؤيدالسلطنه) از طرف ناصرالدين شاه به عنوان اولين سفير ايران در آلمان عازم برلين گرديد و گراف فن برانشويک نيز به عنوان ايلچي مخصوص و وزير مختار امپراطور آلمان‌به ايران آمد و به تأسيس سفارتخانه در تهران مبادرت ورزيد.(2)
شايان ذکر است که رابطه ايران و آلمان بعد از دومين سفر ناصرالدين شاه به اروپا گسترش بيشتري يافت، تا آنجا که دو کشور روابط کامل ديپلماتيک برقرار کردند.(3) در سال 1885 م /1303 ه'..ق ناصرالدين شاه تصميم گرفت تا نسبت به خريد ناو جنگي از آلماني‌ها و استقرار آن در بوشهر اقدام نمايد. وي صنيع الدوله را مأمور انجام اين کار کرد. آنگاه ساخت اين کشتي‌هادر بندر برمن آغاز گرديد.(4)
بنا بر اين مدتي بعد ايران يک کشتي 600 تني به نام پرسپوليس و يک کشتي 250 تني به نام شوش از دولت آلمان خريداري کرد و سفارش چند کشتي ديگر را هم به کارخانه‌هاي کشتي‌سازي برلن داد.
مخبر السلطنه مي‌نويسد که برادرش مرتضي قلي خان مأمور اين خدمت شده و کارخانه آلماني متعهد شده بود که کشتي بسيار خوبي در حدود سفارش تهيه نمايد. از اسناد و مدارک تاريخي‌چنين بر مي‌آيد که ساختار کشتي، نظامي ـ تجاري و داراي پنج توپ و بيست و پنج تفنگ بود.
