گوشه ای از سخنان اشو زرتشت
اهنود گات سرود ششم
رهبر ِ درستی باید برابر نخستین بنیادهای زندگانی٬ با کسی که دروغکار یا راستکار است٬ یا نیکی هایش با بدی آمیخته است٬ با داد و دادگری رفتار کند.
کسی که با اندیشه و گفتار و کردار٬ دروغکاری را در کارهایش ناکام می سازد٬ یا کسی را که پیشش آید٬ نیکی می آموزد و راه می نماید٬ در باور خود به پیش می رود و از خشنودی خدای دانا بهره مند می گردد.
ای مزدا٬ منم آن کسی که با این نیایش های اندیش انگیز خود٬ نا آگاهی و کج اندیشی را درباره ی تو٬ بد اندیشی را در خانواده٬ دروغ و آزار را در میان مردم آبادی٬ نکوهش و سرزنش را از انجمن دوستی٬ و بدترین اندیشه را از پهنای جهان پاک می سازم.
خدایا دلم را برانگیز و از آرامش توانایی ام بخش. از افزاینده ترین خرد خویش٬ ای مزدا٬ پاسخ به نیایش هایم ده. از راستی نیروی فراوانم فرما و از منش نیک شادی ام ارزانی فرما.
اینک زرتشت٬ تن و روان و چکیده ی اندیشه نیک و کردار و گفتار و همه نیروی خود را که از راه راستی و از آوای درونی دریافته است٬ به خداوند خرد٬ پیشکش می دارد.
سپنتمدگات سرود دوازدهم
ای خدای دانا٬ از راه این خرد افزاینده٬ تو آنچه که بهترین است٬ به راستکار نوید دادی ولی دروغکار از مهر تو بهره ای بر نمی دارد. زیرا او با کرداری زندگانی می کند که از منش کج ِ او بیرون می تراود.
اما ای خدای دانا٬ از راه همین خرد افزاینده٬ و در پرتو ِ فروغ ِ تو٬ به هر دو گروه (هر دو گروه مردم راستکار بدکار) نیکی می رسد (درست بر خلاف شکنجه و کشتاری که از جانب خدای تازیان در اسلام به گروه بدکار می رسد) زیرا با افزایش و گسترش آرامش و راستی٬ بسیاری از جویندگان٬ این راه راست را برمی گزینند.
اشتودگات سرود یازدهم
دروغکار کسانی را که راستی را می پایند و مردم را٬ چه در شهر و چه در کشور٬ پیش می برند٬ از کار باز می دارد. او را به نبرد خواستن دشوار است. زیرا به کارهای بیمناک می پردازد. هر کس که با نیروی خود تا به مرز جان خود در برابر او بایستد٬ ( مثلا در برابر همین ملاهای دروغکار و ستمکار) مردم را بسوی دانش نیک راه می نماید.
اما کسی که جهان مرا آزار می رساند٬ آسیب کردارش به من نخواد رسید٬ بلکه به خود او باز خواهد گشت ( سرانجام ملاهای ستمکار به سزای رفتار ننگینشان خواهند رسید) و او را از زندگانی خوب دور نگاه خواهد داشت. زیرا ای خداوند خرد٬ دشمنی کسی را از زندگانی بد نمی رهاند. (باز هم قابل توجه ضحاکیان حاکم بر ایران)
اهنودگات سرود هفتم
خداوندا٬ ما آنچه در خور تو و راستی است٬ با نماز به تو پیشکش می کنیم. ما همه جهانیانیم که در شهریاری ِ تو اندیشه ی نیک را می پروریم. آن به انگیزه ی رادمردی است که به همه کسانی که از آنِ تو می باشند٬ سود می رساند.
ای خداوند خرد٬ در برابر نیایش هایی که با آنها تو را می ستایم٬ ما را با منش نیک٬ اندیشه ی روشن و آیین راستی٬ بهترین گفتار و کردار را بیاموز و از شهریاری خود جهان را آنچنان که می خواهی براستی تازگی بخش.
